yolda yürürken birisi çok yakınımdan geçince bıçaklanacak hissine kapılıyorum

berber usturayla traş ederken boğazıma dayıycak gibi hissediyorum

yağmurlu şimşekli havada her an üstüme şimşek çakacak gibi geliyor

Pencereye yaklaşınca kendimi tutamayıp atlamaktan korkuyorum

ferre izlerken facebook u kapatıyorum.

karıyı giberken açıkta kalan zütümün biri tarafından gibilmesi. karı giberken donla gibiyorum artık

Yüksek bi yerden bakınca düşmeyi hayal edip düşme korkusunu yaşıyorum . Hatta sonrasını hayal edip morgdaki parçalanmış yüzümü hayal ediyorum ve bunları hayal etmem sadece 10 saniye sürüyo

Odamın kapısı sürekli kilitli oluyo ve kapı deliği sürekli bir şeyle kapalı oluyo çünkü birinin aniden gireceğini ve kapıdan birinin gözetlediğini hissediyorum

Gece yaklaşık 1 saat olası bir hayat düşünüyorum ve artık düşünecek hayatlar üretemiyorum(bunalımdayım)

Uyumadan önce dişimi fırçalamazsam sabaha bedenimin kokacağı hissine kapılıyorum

Daha çok var yazarsam deli dersiniz

Silah sesi duyunca direkt siper alıp elimi belime atıyorum

sabah veya akşam fark etmez eve girince kapının kenarına çöküp bıçağımı çıkarıp bi beş dakika ortalığı dinliyorum.

geceleri aynaya bakamıyorum baksam bile delirecek gibi oluyorum.

bilgisayarın kamerası siyah izole bantla kapalı ve mikrafon girişinde kegib kulaklık jakı var.

biryere girdiğim zaman istinasız kamera var mı ve çıkışlar nerede diye bakıyorum.

yatarken laptopun ve telefonun bataryasını çıkarıp yatıyorum.

evdeyken balkona çıkacak isem çıkmadan önce balkon kapısının önünde saklanıp dışarıyı dinliyorum.

arkamdan biri gelirse aniden dönüp üstüne yürüyorum yolunu değiştirirse yoluma devam ediyorum değiştirmez ise koşarak uzaklaşıyorum.

kapı deliğinden bakarken biri gözüme ateş edecekmiş gibi geliyor. Deniz kenarında yürürken atlayacakmışım gibi hissediyorum. Ekrana gelen reklamları kapattığımda pc kamerasından beni izliyorlarmış hissine kapılıyorum. Ortamda yalnızsam ve kamera varsa garanti beni izliyorlar diye düşünüp çok fazla hareket etmiyorum olması gereken gibi davranıyorum.

Gece uyurken bi bin gülümseyerek beni izliyormuş gibi geliyor bulursam anasıni gibicem

Tuvalete sıçarken yılan çıkacak diye korkuyorum.

lisede facebook beğenilerinden birinin 2.kişi(aldatma olayı) olduğunu hissettim. söyledim böyle böyle saçma gelecek ama böyle hissediyom dedim. yuh amk yine paranoyağa bğlamışın dediler. sonuç olarak hislerim doğru çıktı
ferre izlediğini yakaladığım babamın annemi aldatabileceğini düşündüm program kurdum yaptıklarını adım adım takip ettim nereye tıklamış ne yapmış. geceleri uyumayıp geldiği zamanlarda ne yapıyo diye takp ettim. şehirdışına çıktığınd karılarla olduğunu hatta karı tuttuğu düşüncesini atamadım. adam her dk arıyordu ve anneme aşık hala. bunda doğru bşey değildi bildiğin paranyaklık amk
küçükken birilerinin beni izleyebileceğini ve evde falan gizli kameralar olabileceğini dşünürdüm
daha çıkar da bu kadar yeter

Karanlıkta merdivenden inerken sanki ip germişlerde ben takılıp düşecem, düştükten sonra bacagım zütüme girecek diye korkuyorum

berberler saçını yıkıyalımmı dediğin de daha fazla para alıcak diye reddediyorum

lunaparkta bi tek dönmedolaba binerim. bütün ısrarlara rağmen binemedim çünkü binersem atlamaktan korkuyodum. söylemedim tabi amk. 4 5 sene önceydi bi dha da lunaparka gitmedim hala aynı düşünüyom gitsemde hiç bişeye katılmadım mal gbi binenlerin fotografını falan çekiyom gel demesinler diye. zaten gitmiyorum.
arabalar geçerken önüne atlayacakmışım gibi geliyor bana çarpıtğı imgesi geliyor ama korkmuyorum
bişeyi çakıyla keserken bilinçli bir şekilde kendimi kkesecekmişim gibi geliyor
insanlar onları önemsesem de önemsemediğimi düşünüyor genelde. belli edemiyorum. tamam amk kimse için kılımı kıpırdatmıyom ama önemsiyorum. bi süreden sonra benimle ilgili düşüncelerinin olumsuz olduğunu hissediyom. genelde yediğim bi naneden sonra oluyo. basit şeyler de olsa. içim gidiyo ama bişey diyemiyorum sürekli ağızdan çıkan kelimeleri tartıyorum (mesela bugün dün beni arayıp da giblemediğim birisi bana çok uzak geldi halbuki en iyi onla anlaşıyorum. davranışlarında bi değişiklik yok ama iyi şeyler düşünmüyo. bakışlarını bile analiz ediyorum istemsizce böyle şeyler insanı yoruyo)

*eğilip önüme baktığım zaman sağ ayağımı görünce sol ayağıma da bakma zorunluluğu hissediyorum.

• yüksek bir yerde olduğumda veya hayal ettiğimde avuç içlerim terlemeye başlıyor ve garip bir his geliyor.

Banyodayken sürekli boxerla duş alırım deprem olurda çıplak morarmış belkide çürümüş bedenimi avuçlarlar diye

Hiç kimseye güvenmiyorum..
Her telefon çaldığında bi bela geldi beni buldu o yüzden arıyorlar zannediyorum..
Yolda arkamda yürüyen biri varsa, sanki bir şey için aniden durmuşum gibi yapıp geçip gitmesini bekliyorum..
Ailem dahi telefonla arayınca çok kötü bir şey oldu zannediyorum..
Herkesin ihanet etmek için yarıştığını düşünüyorum..
Ortamlarda çok fazla konuşmuyorum.. Hele kalabalık olunca hiç konuşmuyorum.. Eğer konuşursam bana bir şeyler soracaklar diye.. Yani gülünç duruma düşer miyim korkusu yaşıyorum..

Daha saysam amerikaya köprü olur..

sabahları bütün evi kontrol etmeden rahat edemiyorum

yatmadan önce yastığımın altına bıçak koyuyorum

polis sireni duyunca tedirgin olup biryere saklanıyorum

birilerinin yanında geçerken eğer gülüyorlarsa bana gülüyolar sanıyorum ve heryerimi kontrol ediyorum

birisi bişe ikram edince zehirlidir diye düşünüyorum ve almıyorum

asansöre tanımadığım biriyle bindiğim zaman köşeye geçip sürekli o kişiye bakıyorum

Sağolun lan siz bendede betermissiniz kendimi normal hissettim