/i/Ben

Discord Sunucumuz Açıldı!
discord.gg/incisozluk
  1. 1.
    +5 -26
    sayfalar dolusu entry olacak uçsuz bucaksız. göreceksiniz yapacağım

    edit: eskilemeye devam edin arkadaşlar. bu başlık dünya eksi rekorunu kırsa bile anlatmaya devam edeceğim.

    edit2: eksileyen elleriniz dert görmesin

    bunu burada paylaşmak istedim, böylesi insanların anasını avradını soyunu sopunu gibmek için yaşıyorum. inanın başka bi yaşama amacım yok:
    https://www.youtube.com/w...Rw_js2eRE&app=desktop
    ···
  2. 2.
    0
    öncelikle cümleten selamın aleyküm
    ···
  3. 3.
    0
    amacım bu sayfaya 10 yıl sonra baktığımda kendimle gurur duyabilmek
    ···
  4. 4.
    0
    bu zamana kadar ne ailem ne sevdiklerim kimse gurur duymadı benimle
    ···
  5. 5.
    0
    biraz kendimden bahsetmek istiyorum izninizle. 23 yaşındayım üniversite öğrencisiyim. babam çiftçi annem ev hanımı. sınıfımdan sevdiğim bi kız var ve onu çok uzun uğraşlar sonucunda elde ettim. şu an oturduğum koltuğa oturmak benim için hiç kolay olmadı
    ···
  6. 6.
    0
    sinir krizleri geçirdim. ağladım. ağlamaktan bayılmışlığım bile oldu. öfkemi kontrol edemiyorum beyler. içimdeki beni kontrol edemiyorum
    ···
  7. 7.
    0
    ailem bir çok pgiboloğa zütürdü. ilaçlar verdiler benimle konuştular akıl vermeye çalıştılar hepsi boş iş bunların. insanı insan düzeltemez. insan sadece kendini tanıyarak düzelebilir. içimdeki kişilik kendimi tanımama izin vermiyor
    ···
  8. 8.
    0
    çocukluktan bu yana hep dayak yedim. kafamda oklavalar kırıldı, bir köpek gibi evin banyosuna bağlanıp hortumla dövüldüm. ağzı burnu kan içinde hıckıra hıckıra ağlamak bir çocuğun yaşamak istediği son şeydir bundan eminim. ben hep sonları en başta yaşadım ve bu yüzdendir ki artık temiz sayfalar pek cazip gelmiyor gözlerimin önüne
    ···
  9. 9.
    0
    babamın ve annemin tüm dayaklarına rağmen onları seviyorum.
    ···
  10. 10.
    0
    yediğim dayaklardan sonra ezilmeye başlamıştım. toplum içine göz altım mor boğazımda tırnak izleriyle çıkmak koyuyordu bana. kız kardeşim fondotenle boğazımdaki ve suratımdaki izleri kapatmak istiyordu. ama başaramıyordu beyler. sonra benim o halime dayanamayıp yan oda da sessizce ağlıyordu.
    ···
  11. 11.
    0
    bunlara şahit olmak beni içten içe yok etsede yaptığım tek şey susmaktı. bir gün tüm cesaretimi toplayıp dışarı çıkacaktım. diğer çocuklar gibi top oynayıp koşup eğenecektim. pek fazla kıyafetim yoktu kuzenlerimin eskilerini giyiyordum ve bana o eski kıyafetleri göderdikleri için çok mutlu oluyordum
    ···
  12. 12.
    0
    herkes için eski ama benim için yeni kıyafetlerimi giyip çıkmıştım sokağımıza. herkes top oynuyordu. bende girebilir miyim diye masumca bi soruya mahallenin en bin en zengin çocuğu göğsümden itekliyerek atlamıştı önüme.
    -hayır sen oynayamazsın.
    nedenini soramayacak kadar eziktim. sadece tamam diyip arkamı dönmüştüm
    ···
  13. 13.
    0
    aklımdan 'dışarısı bana göre değil' diye geçirip eve doğru adımlarımı saymaya başlayacakken. o zengin çocuğu üzerimdeki t shirtün arkası delik diye bağırarak kahkaha atıyordu. bütün çocuklar kahkaha atıyordu. ev zaten hapishaneydi, dışarıda farksızlaşmaya başlamıştı günden güne.
    ···
  14. 14.
    0
    ne kadar ezilmiş olsamda o kahakahaları gururuma yedirememiştim. arkamı dönüp gidememiştim. benimle dalga geçmesi o çocugun çok hoşuna gidiyordu. ve ben sokaktan uzaklaşmazsam dalga geçmeye devam edeceğinin farkındaydım. ama... durmalıydım, kaçmak bana yakışmazdı
    ···
  15. 15.
    0
    durdum beyler. sadece o çocugun gözlerinin içine baktım ve benimle dalga geçmesini dakikalarca izledim. en sonunda gelip bana tekme tokat dalmıştı, elimi bile kaldırmadım. artık bana vurmaktan yorulduğunda arkasını dönüp gitmişti. vurdukları canımı acıtmamıştı çünkü alışmıştım. canımı acıtan, eve doğru yürürken gözlerimi yaşla dolduran tek şey olanları gururuma yediremememdi.
    ···
  16. 16.
    0
    bi sigara içip geliyorum. yanlış anlamayın, burada hikaye anlatmıyorum. burası kendimi, kişiliğimi tanımam için fırsat bulduğum son yer. siz dinlemesenizde olur ben konuşmaya devam edeceğim.
    ···
  17. 17.
    0
    eve geldiğimde artık gözlerimin içinde dolan yaşlar dışarıya akmaya başlamıştı. suratımdaki izleri gören babam;
    -kimden dayak yedin
    +muhammetten
    -gel lan buraya!
    dışarda yediğim dayak yetmezmiş gibi evin içinde de falakaya yatırılmıştım. onca dayağın üzerine bana dediği tek şey şuydu;
    - bu evden gibtir git! ve seni bu hale getiren çocugu dövmeden asla gelme. kız kardeşini yanında göndereceğim seni izleyecek, eğer yalan söylersen bu evin kapısından içeri giremezsin!
    ···
  18. 18.
    0
    iyi geceler ben uyuyorum
    ···
  19. 19.
    0
    uyku tutmadı lan
    ···
  20. 20.
    0
    neyse ben bi kaç dal daha içeyim sonra uyumaya çalışırım
    ···