*
istanbul tarafına doğru gidiyorduk.
eylül hala çok neşeli görünüyordu.
ben ara ara ona eşlik etsem de hem emrah'a dediğim o laftan dolayı hem de emrah'ın söylediklerinin doğru olduğunu düşünmeye başladığımdan dolayı genelde somurtuyordum.
bir süre hiç konuşmadan gittik öyle.
ara ara eylül bir şarkı mırıldanıyordu.
ne söylediğini tam anlamadım ama söylüyordu işte yarım ağız bi şeyler.
gişelere gelene kadar kafamda kurdum.
"bu kız neden senin yanında ömer" diye sordum sürekli.
eylül ara ara bana bakıp gülümsüyordu.
o mutsuzluğum arasında bile eylül'ün gülüşü beni mutlu edip tebessüm ettirebiliyordu.
"evet işte amk cevap bu, sorgulama ömer" diye cevap verdim kendime.
kız senin yanımda mutluydu işte amk.
kızın mutluluğunu sorgulamak yerine bu durumun keyfini çıkartmaya,
kendimi tüm benliğimle ona bırakmaya hazırdım artık.
izmit'in çıkışına gelmiştik neredeyse ama eylül döneceğimiz yeri söylememişti hala.
dayanamayıp sordum.
-gideceğimizin yerin izmit'te olduğuna emin misin. dedim şüpheyle karışık gülerek.
-ben sana izmit'te demedim ki zaten. dedi
gülmem yerini şaşkınlığa bıraktı.
"ya o zaman nereye" diye sormamıştım ki cevap verdi.
-istanbul'a kaçırıyorum seni. dedi
-ne işimiz var istanbul'da. dedim.
-işimiz yok eğlenmeye gidiyoruz. dedi
-izmit'te eğlenecek yer mi yok. dedim
-vardır elbet ama henüz ben bilmiyorum. dedi
-sorsaydın öğretirdim. dedim ben de hafiften kızdığımı belli ederek.
-bana bırak, keyfini çıkart, bi dahakine senin istediğin yere gideriz, olmaz mı? dedi. dudağını büzerek, sesini hafiften çocuklaştırarak.
o an bende kızgınlıktan eser kalmamıştı.
anında indirdim yelkenleri suya.
-peki bakalım. dedim
-o zaman sür bakalım taksim'e. dedi
dediği gibi yaptım, yolu bi daha sormadan doğru taksime sürdüm arabayı.
taksim'in yolunu biliyordum elbet, bi kaç defa taşaklı müşterileri izmitten burdaki otellere getirmişliğim vardı ama 1 defa bile istiklalde yürümemiştim.
biliyordum nasıl bir yer olduğunu ama tatmamıştım o duyguyu işte.
arabayı trt binasının arkasındaki bi otoparka bıraktım.
eski hanın içinden geçerek beyoğlu'na çıktık.
hafta içi, hava soğuk ve akşam vakti olmasına rağmen insan kaynıyordu.
herkes üstüme üstüme geliyor gibiydi.
ürktüm bir an.
sağımdan solumdan geçen insanların omuzlarının çarpmasıyla geldim kendime.
eylül şaşkın gözlerle bana bakıyordu ben etrafı, insanları süzerken.
-ilk defa mı geliyorsun. dedi
-sayılır. dedim
hemen ardından "sayılır ne amk" dediysem de içimden, utanmıştım, ondan öyle demiştim.

*
-bundan sonrası bende. diyerek elimden tuttu eylül.
ama duygusal bi tutuşma değildi bu, beni arkasından sürümek ve kaybetmemek için çocuğunun elinden tutan anne gibiydi o an eylül
ama öyle de olsa bu beni mutlu etmeye yetmişti.
o an hiç bir şey düşünmüyor sadece nereye giderse oraya sürükleniyordum.
inci pastanesini geçtikten sonra 2. sağdan içeri girdik.
incik, boncuk, kitap satılan tezgahlarına arasından geçerek alkollü mekanların olduğu bir sokağa girdik.
rakılar biralar havalarda uçuyor, yoldan geçenler bile oturanlara eşlik ediyordu.
zaten sıkışık olan sokağı mekanların dışarıya attığı masa ve sandalyeler iyice daraltmış, üstüne bir de insanların kalabalığı eklenince yürümek neredeyse imkansız hale gelmişti.
kalabalığı yara yara ilerliyordu eylül arkasında beni de sürükleyerek.
sonra çok geçmemişti ki yanar dönerli ışıklı bir tabelası, yabancı bir ismi olan bi mekana gelmiştik.
burası diğerleri gibi bi yer değildi.
dışarda kimse yoktu.
kapıda iki tane görevli bekliyordu biri normal diğeri kaslısından.
girmek için kapıya doğru yönelmiştik ki elemanlardan normal olan önümüzde durdu.
-rezervasyonunuz var mı. diye sordu.
zaten gözümün tutmadığı mekana rezervasyonumuz olmadığı için giremeyecektik.
içten içe sevinmiştim bir an. ama sonra
ismini ve soyismini söyledi görevliye eylül.
Soyadını o anda öğrenmiştim Eylül'ün.
diğer kaslı eleman listeyi kontrol ettikten sonra eliyle "buyrun" yaptı giriş kapısını göstererek.
o an anlamıştım ki her şey planlıydı.
"ne alaka" diyen gözlerle eylül'e baktım kapıdan girerken.
-işimi şansa bırakmam. dedi pis pis gülerek.
bu seferki gülmesi hoşuma gitmemiş aksine beni korkutmuştu.
geceyi daha başlamadan mahfetmemek adına uzatmadım.
kendimi artık tamamen eylül'e bırakmıştım.
merdivenlerden aşağıya indik.
içerisinin dışarısıyla hiç bir alakası yoktu.
millet çılgınlar gibi dans ediyordu.
içerisi karanlığa yakındı.
kırmızı spot ışıklar aydınlatıyordu ara ara mekanı.
kalabalığa sürtüne sürtüne ilerledik.
üstünde "rezerve" yazan bistro tarzı bi masaya yanaştık içerden birinin bize yol göstermesiyle.
biz ayaklı masaya yerleştikten sonra eleman gelip "rezerve" yazısını kaldırdı ve ortaya küllük, karışık çerez ve küçük tek sayfalık bir menü bıraktı.
garson gitti.
benden önce eylül aldı menüyü eline.
ben eylül'ün yanına giderken cebimde 5 kuruş para olmadığını biliyordum.
rüstem abi'den borç alacaktım normalde bu akşam için, ama sonra emrah'la konuşup eylül'ün yanına akşam buluşmasını iptal etmeye geldiğim için para ayarlamamıştım.
eylül beni konuşturmadan arabaya bindiği için de planı iptal edememiş cebimde 5 kuruş para olmadan süpriz bir şekilde beyoğlunda bir mekana gelmiştik.
hesabı eylül'e ödetirken daha az utanmak adına hiç bir şey içmeyecektim.
ama bu davranışım planlı gibi gözükmesin diyerekten menüyü aldım elime.
tekelde 2.5 lira olan bira menüde 12 lira yazıyordu.
"Vay amk" dedim içimden, cebimde para olsa da içmezdim zaten.
garson tekrar geldi
eylül kendine adını bilmediğim bi kokteyl istedi.
ben bi şey içmeyeceğimi söyledim.
eylül ısrar etse de "hem araba kullanıcam hem de başım ağrıyor" diyerek kabul etmedim.
çok geçmedi ki eylül'ün içkisi geldi.
yanar dönerli süslü püslü bi şeydi.
içinde ne var ne yok bilmiyordum ama pahalı olduğu şeklinden bile belliydi.
o an emrahın bu akşam parkta "olum bu kız sana göre değil, farklı" deyişi aklıma geldi.
emrah'ın yine haklı olduğunu bilmek canımı acıtmaya başlamıştı.

*
eylül de ben de totomuzu bistro masanın uzun bacaklı sandalyelerine dayamış kısmen ayakta duruyorduk.
ben ne eğleniyor ne sıkılıyordum.
ama eylül gayet eğleniyor gibi görünüyordu.
onun kadar olmasa da ben de kendimi hiç anlamadığım yabancı clup müziğinin ritmine bıraktım.
belli belirsiz sallanıyordum olduğum yerde.
çok geçmedi ki eylül içkisini bitirip 2. sini istedi.
gelir gelmez de sağlam bir yudum aldı.
beni bi kaç defa oynamak için kaldırmaya çalışsa da yerimden "gibsen kalkmam" diyerek içimden kafamla reddettim.
allahtan çok fazla ısrar etmemişti.
ben masada onu izlerken o masadan biraz uzaklaşmış tek başına dans etmeye başlamıştı.
etrafında eylül'ün yalnız olduğunu farkedip eylül'e yaklaşmaya çalışan çakallar belirdi.
eylül'e kaş göz yapıp yanıma çağırmaya çalıştım.
görmemiş olması imkansızdı ama aldırış etmedi.
ritimlerini hızlandırarak dans etmeye devam etti.
eteği bir o yana bir bu yana savruluyordu.
erkeklerin dikkatini çekmemesi imkansızdı.
ve ben bu durumdan ölümcül rahatsız olmuştum.
erkeklik gururumla daha fazla mücadele edemeyip kolundan tutup masaya getirmek adına eylül'ün yanına gittim.
o bana aldırış etmeden hala dans etmeye devam ediyordu.
dayanamayıp tuttum kolumdan.
ama eylül garip bir şekilde hala beni giblemiyordu.
eylül'ün etrafındaki çakallardan biri hafifçe eğilip yüksek sesle "sizi rahatsız etmiyor umarım" dedi beni işaret ederek.
eylül çocuğa da bana da bakmamış.
gözüm dönmüştü sinirden.
ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım.
o an çekip gitmek için geri döndüm.
2 adım attım ki gitmedi daha fazla ayaklarım.
olduğum yerde kaldım.
onu orda çakalların arasında hem de sarhoş bir şekilde bırakamazdım.
sinirden dişlerimi sıkıyordum sadece.
öfke patlaması yaşamamak için çok zor tuttum kendimi.
masaya döndüm.
eylül'e göz ucuyla bakıyordum baktığımı farkettirmeden.
az önceki eleman deminki hareketten de cesaret alarak artık bariz bir şekilde eylül'ün tam karşısında oynuyordu.
eylül ise hiç bir tepki vermiyordu ama geri de çekmiyordu kendini.
ara ara eylül'e dokunduğunu görüyor sinirden içime doğru ağlıyordum.
daha fazla dayanamayıp kalktım ayağa.
tam gidecektim ki masaya doğru gelen eylül'ü gördüm.
bana bir şey demeden masada yarım kalan içkisini tek yudumda içip garsona işaret etti.
normalde öyle bir şeye cesaret edemezdim belki ama çok fazla sinirli olduğum için o garsona işaret ettiği kolunu havada yakalayıp.
-daha fazla içmiyorsun. dedim
-neden, eğlenmeye gelmedik mi biz buraya. dedi
-sen buna eğlence mi diyorsun. dedim
-içmediğin için eğlenmiyorsun bence. dedi yavşak yavşak gülerek.
ağzının ortasına çarpasım gelse de bu hareket hem bana yakışmazdı hem de eylül bunları söylerken alkollüydü.
tuttum kendimi.