*
veda kimsenin umduğu gibi olmadı di mi?
haklısınız, böyle olacağını ben de bilemedim.
size hep final gününün benim için çok zor olacağını söyledim,
yanımda olun istedim.
o gün geldiniz, hep beraber ordaydınız.
ama keşke olmasaydınız be binler.
neden mi?
çünkü daha 2 gün önce hikayeyi okumaya başlayan yavşaklara meze ettiniz 3 aylık muhabbetimizi,
neden mi?
daha 2 gün önce yenge dediğiniz insan'a, eylül'e gelen "huur, kevaşe" laflarını kolaylıkla sindirdiniz, ha evet inciydi burası, ama madem öyle neden 3 ay boyunca sanki incide değiliz gibi davrandınız, aile ortamı yarattınız, belki kızdınız ama yapmamalıydınız "hop bilader, ne diyorsun sen" demediniz, diyemediniz.
çok koydu bunlar bana.
işte o yüzden keşke olmasaydınız burda.
sabaha kadar yaklaşık 2.000 entry okudum.
çoğunu okurken burda sizlerle geçirdiğim 3 aya pişman oldum.
ama bu entry'ler arasında daha önce defalarca "ömer kötü bitecekse kurgu olsun bu hikaye, ya da gerçeği yazma uydur bi şeyler" diyenlerinizi göremedim nedense.
istediğinizi yaptım, ama bu kadar becerebildim, olmadı mı?
size hep dedim "aptal bir insan olmasam da bunları ustalıkla kurgulayacak kadar da zeki değilim" diye.
ama yine de sizi üzmemek için istediğinizi yaptım, bakın işte elime yüzüme bulaştırdım.
ben o arabaya bindim ve gittim beyler.
sonra bi sebeple dönsem de o gün gittim ben.
ben o arabaya güneşle ve merveyle bindim ve gittim.
orda bitti boncuk ömer'in hikayesi.
hikaye bitince "gibtir olup gidicem" dedim hep,
söyleyin hanginiz saygı duydunuz buna?
hanginiz "yolun açık olsun boncuk ömer" dedi,
bencil olan sizlerdiniz aslında, göremediniz ulan gerçeği.
niye ve nereye gidecek olmamı sorgulamadan "gitme" dediniz sadece.
havada kalan bütün soruları tek tek cevaplayacağım.
sadece bi tek kişinin farkettiği büyük bir hata vardı hikayede.
kaçırdınız, görmediniz.
"eylül üniversite'ye istanbul'da başladı, okulu bırakıp izmir'e emre'nin yanına gitti" dedim başta.
sonra finalde yaptığınız aptal ifşa çalışmalarına girişebileceğinizi tahmin ettiğim için çevirdim lafı.
"izmir'e döndü okula" dedim hikayenin ortalarında.
şimdi düşünüyorum da iyi ki de yapmışım.
siz izmir mezunlarını aramaya devam edin..
"emrah ve gamze hani düğün dernek evlenmişlerdi, hani düğününe gitmiştin ama hikayede aydın'da formaliteden evlendiler yazdın" dediniz, bu kadar basit bir hatayı yapabileceğimi düşündünüz.
ama kafanız basmadı,
ben size 04.04.2015 nisan'a kadar olan zamanı anlattım,
onlar gittikleri zaman önce formaliteden nikah kıyıldı.
sonra cemil usta'nın da gönlünü alarak gamze ve emrah 16 mayıs'ta düğün yaptılar.
bu kadar basit bir gerçeği bile görmediniz, görmek istemediniz siz.
hakkını yememek lazım, adını hatırlamıyorum ama sadece 1 kişi çok güzel bi yaklaşımda bulundu.
"sen o çok sevdiğin adamın düğününe gitmeyeceksin ha?" dedi
evet haklıydı, gittim, ordaydım.
o gördüğünüz de not kağıdı değil, matbaa'dan çıkma davetiye.
evet belki zevksiz, belki biçimsiz ama paraları o kadarına yetti demek ki,
bunu da sorgulamaya kalkmazsınız her halde..
aslında ben size bir çok ipucu bıraktım geride,
ama siz bir kaç aptalın ifşa çalışmalarına kurban ettiniz dostluklarımızı barındıran bu başlığı.
alzaymır necati gibi değerli bir adamın verdiği saati nasıl eylül'e bırakabileceğime inandınız ki,
yorumlarınızı okurken bunu gerçekten de aklım almadı.
o saat de, o defter de, eylül'ün defteri de hala bende.
ben vermiş olduğum sözü tutardım,
boncuk ömer'dim ben,
tanıdınız siz beni,
sevenleriniz oldu, sevmeyenleriniz oldu,
ama tanıdınız, bildiniz beni.
demek defteri eylül'e veremeyeceğim bi şey oldu.
ölüm ya da değil, gibtir edin, düşünmeyin artık.
vermedim o defteri, tutamadım sözümü.
vermiş olduğum bi söz daha vardı.
hikaye bitince "gibtir olup gidicem" dedim
saygı duymadınız amk, "gitme" dediniz bencilce.
ben 1 defa gittim sevdiklerimden ve çok pişman oldum.
o zaman da söz verdim kendime, "sevdiklerin gitme diyorsa gitme ömer" dedim kendi kendime.
ama siz gitmek zorunda olduğumu bile düşünmediniz amk.
işte ben de o yüzden böyle bir yol seçtim kendime.
"zaten gitmiş olan ömer'i kimse geri getirmeye çalışmaz zaten." dedim
benim yüreğimdeki umudu sizlere de bırakmak istedim ama dıbınıza koyayım ki müsade etmediniz buna.
ben video'daki sesle skype'deki sesin ayırt edilemeyeceğini düşünemeyecek kadar aptal bir insan değilim,
sadece beni bilenler, gerçekten sevenler anlasınlar gerçeği istedim,
"varsın geri kalanların gözünde eylül olayım, o veda etsin, ömer zaten önceden gitsin." dedim
ama siz her şeyi bir birine karıştırdınız.
kavun'a eylül, nicknaymes'e emrah dediniz.
hayatımda gördüğüm en aptalca hareketleri yapıp hayatımdaki en değerli şeyi mahfettiniz.
ben ilk günden beri sizlere "kurgu olduğunu düşünenler öyle düşünmeye devam etsin, hatta ben de söylüyorum kurgu bu hikaye, kasmayın, zevk almak istiyorsanız kendi eylül'ünüzü yaratın ve öyle okuyun bu hikayeyi" dedim ama siz kendi eylül'ünüzü, kendi sevdanızı bile yaratmaktan bile aciz insanlarsınız, başkalarının sevdasına el attınız, araştırmaya kalktınız.
soruyorum şimdi size, ne geçti elinize??
ben bu kadar ayrıntı vermeme rağmen bulunamayacağımı düşünecek kadar aptal bir insan değilim,
ha eğer aptalsam sizin kurgu teziniz tamamen çürümüş olur.
aptal bir insandan 1000 küsür kişiyi 3 ay boyunca kandırmasını bekleyemezsiniz.
ha eğer aptal değilsem mekanları ve isimleri değiştireyemeceğimi nasıl düşünürsünüz?
keşke bu kadar aptal biri olduğumu düşünmeseydiniz, bu da koydu lan binler.
hikayede zaten düğün davetiyelerini paylaşacağımı önceden bildiğim için tek doğru isim gamze ve emrah'a ait.
bi de ben ve eylül tabi.
ömer benim adım.
önceleri sadece çok yakınlarımın ama şimdi sizlerin de bildiği boncuk ömer.
"bu kelebek değilse zütümü gibsinler" dediniz,
ben son geceye rağmen sevdim sizi,
kelebek değilim,
gibmesinler zütünüzü.

*
kelebek'in hikayesinde yazdığım ilk entry ve uydurma finalde verdiğim tarihler tutmadı.
onu bile becemedim,
aslında iyi de oldu,
böylelikle sizleri 3 ay boyunca dolu dizgin kandıramayacağımı, bi tarihi bile tutturamayacağımı görmüş oldunuz.
23 eylül 2012 den beri bende o defter.
uzun süredir o resmini paylaştığım bütün değerli eşyalar bende.
"birinin cemil usta'ya ulaşmaya kalktığını ve bunu duyunca delirip yazmaya ara verdiğimi" biliyorsunuz,
şimdi diyeceksiniz ki madem isimler, mekanlar farklı,
bu adam nasıl cemil usta'ya ulaşmaya çalıştı.
bu hikaye sandığımdan çok daha fazla yayıldı be binler,
hesap edemediğim kadar fazla yayıldı.
belki burda entry giren 50-100 kişi vardı ama sinsi binlerin varlığından hepimiz haberdardık.
dün gece attığımız video an itibariyle 1700 görüntülemede.
ve o 1700 görüntüleme arasında o sürekli kendilerini ifşa etmelerini istediğim sinsi zütverenlerden biri beni tanıdı.
sürekli mesaj attı bana.
sen "bu musun" diye, adıma soyadıma kadar, muhtemelen beni önceden bilen biriydi.
ve tahmin ettiği yere, tahmin ettiği adama gitti, o adam, o usta çoktan gittiği için bulamadı beni de onu da tabi ki de ama onun sorduğu tek soru beni ve hayatımdaki insanları çok rahatsız etti.
hikaye kötü bitmesin dediniz ya onu da anlatamadım sizlere,
oynadığım bir kumarla bir tek kişiye anlattım gerçeği,
kardeşim dediğim biri,
her şeye rağmen beni satmayanlardan biri,
güvendim ona,
söz verdi bana,
anlatmadı kimseye.
2010-11-12 trans geçti.
hikayenin bi yerinde "hayatımın en uzun 2. gecesiydi" dedim,
o zaman sordunuz peki 1. gecesi neydi diye.
o gece, siz bu hikaye mutlu bitsin dediğiniz için yazamadığım geceydi be binler.
sizler bu hikaye mutlu bitsin istediğiniz için uydurmaya çalıştığım hatta içimi rahatlatmak için hikayeyi orjinalinden ayrırmak adına part başına tek yıldız (*) koymak yerine üç yıldız koyduğum (***) uydurma finali de bin ettim be binler.
aslında istemeden de olsa size çok fazla ip ucu verdim.
3 aydır neredeyse her gün yazan benim, gece sonlarını part sonuna iki nokta (..)'dan fazla nokta koyduğumu bile bilen, her partı yaklaşık 15 dk'da anca yazdığımı bilen sizler 7-8 dk'da part gelince bile şaşırmadınız.
7-8 dakikada bir geldi partlar çünkü final mutlu bitmese de umutlu bitti,
ya da en azından aslında olduğu kadar kötü bitmedi,
üzmedi, ağlatmadı sizi.
bunu yapabilmem için önceden yazmam lazımdı, öyle de yaptım, önceden yazıp final gecesi ilk defa kopyala yapıştır yaptım.
ama siz sadece görmek istediklerinizi gördünüz be beyler.
belki sizlerin de değer verdiği anama, bacıma söven binlere,
başlığa daha 2 gün önce gelen veletlere nasıl müsade ettiniz, ha?
sorarım size nasıl?
allah belamı versin ki bu lafları sizden duymak daha az yakardı canımı,
ama siz daha 2 gün önce "git bu başlıktan" dediğiniz heriflere,
"haklı çıktın lan, adamsın" dediniz.
sırf bana "primci" dedikleri için instagramda yüzlerce kişiyi tek tek engelleyip takiplerini de geri kaldırdım,
twitter'ı kapattım,
buna siz şahitsiniz,
ama buna rağmen "bu bine daha fazla prim yaptırmayalım" dedikleri zaman
onlara katıldınız, "hadi gidelim burdan" dediniz.
aylarca emek verdiğimiz sohbeti, muhabbeti buraya gömüp gittiniz.
yakışmadı,
yakıştıramadım.
içim acıdı,
içimi acıttınız.
belki de ben sizi fazla abarttım, bilmiyorum.
dallamanın biri çıkıp daha okuduğunu bile anlamadan "orda 3. köprü yol inşaatı var, bu video nasıl 3 yıl önce çekiliyor amk" dedi
biriniz de çıkıp "lan düzgün oku amk, 04.04.2015 videonun tarihi" demediniz.
yavşağın biri beni suçladığı entry'de bile beni "sarışın" olarak tasvir ederken siz, o boncuğa değer verdiğinizi düşünen siz çıkıp da "onu da nerden çıkarttın, boncuk ne zaman ben sarışınım dedi amk" demediniz.
hadi beni gibtir et, hiç tanımadığınız bir insan bile sırf sazan.avi uğruna nasıl 3 ayını heba eder amk, bunu bana nasıl yakıştırdınız,
hadi bana yakıştırdınız, bunu kendinize nasıl inandırdınız da "başlık sazan.avi bölümüne taşındınız" dediniz.
aklım almadı lan beyler.
"bu başlık benim olmaktan çoktan çıktı, burası artık sizin" dedim hep ama gördük nasıl sahip çıktığınızı da eyvallah.
skype'de konuşan da bendim,
o şarkılar, türküler söyleyen de ben.
çağrıyı reyiz ilan eden de ben,
eli yanan da bendim,
uçağa binip anneme giderken size sezon finali resmi atan da ben.
bu gerçekleri sadece beni bilen adamlar, skype da sabahlara kadar muhabbet ettiğimiz adamlar anlar sandım,
ama yanıldım.
yanıldığım için özür dilerim be binler.
zamanınızı çaldıysam özür dilerim.
benden istediklerinizi yapmaya çalışıp finali değiştirdiğim için özür dilerim.
final uydurma olduğu için bahsedemediğim o yara izin için affedin,
uydurma finali elime yüzüme bulaştırdığım için özür dilerim.
bu anlattıklarımdan sonra da aklınızda hala soru işareti varsa varsın o da kalsın be,
o kadar da hatrım vardır her halde.
son bir ricam var serkan bininden ya da diğer yetkililerden.
madem sizin bu başlıkta geçen 3 aya saygınız yok, dün geceden sonra artık benim de yok.
ben hep söz verdiğim gibi gibtir olup gidicem.
bu başlıkta 1 gün daha içinizi döktükten, bana sövdükten sonra bu başlığın komple silinmesini rica ediyorum.
konu ile ilgili yetkililere mesaj atacağımdan şüpheniz olmasın.
söz verdiğim gibi instagram'ı da kapattım.
(beceremediysem son 1 gün daha burdayım, mesaj atın)
son bi şey diyeceğim, içimde kalmasın.
sizin o ağustos'ta yapacağınız zirveye anam avradım olsun ki gelecektim ulan binler.
eğer tüm bunlar yaşanmasaydı ben bi şekilde olacaktım orda,
görecektim sizleri
sadece yazık oldu diyorum.
hakkınızı helal edin,
hakkım varsa helali hoş olsun.
kimseye sataşmayın...

boncuk Ömer.