*
-canımı iste yine veririm. dedi
-yok, daha basit bi şey. dedim soğuk soğuk
ve kolumdaki longines saati çıkartıp eylül'e verdim.
-bu saati doğacak olan oğluna takarsın di mi? dedim
-oğlumuza demek istedin her hande. dedi eylül sinirle.
-her neyse, takarsın di mi. dedim
-ben niye takıyorum, kendin takarsın. dedi
-bu saat çok değerli bi saat, düşürmekten, kırmaktan korkuyorum, benim yerime o zamana kadar sen koru o zaman olmaz mı? dedim.
zorla da olsa saati aldı eylül ve çantasına koydu
-evlilikten korkuyorsan şimdiden söyle ömer, düğün günü masada bırakma beni. dedi şaka yapıp gülerek.
o belki gerçekten eğlenerek bense içim yana yana güldüm.
"o kadar bile uzun sürmeyecek, yarın ben yokum be eylül" dedim içimden.
-bu akşam bi garipsin ömer. dedi eylül.
-heyecan bastı. dedim
-beni de, inşallah çok güzel bi gün olur. diyerek sarıldı bana.
-inşallah. diyerek bir yalan daha söyledim ona.
ve kalktık ordan.
o banka, bir daha uzun süre göremeyeceğim o banka uzun uzun baktım.
içim kan ağlaya ağlaya baktım ve sonra döndük arabaya.
sürdük eve.
eve geldiğimizde çoktan uyuyordu annem.
eylül zaten yakın zamanda karım olacağının vermiş olduğu rahatlıkla o gece biraz yaramazlık yapmak istedi.
belki bunu yapmak için en uygun olmayan gece o geceydi ama kırmadım onu.
o dudakları, o teni ve o kokuyu ben de çok özleyeceğim için,
ve ona bundan sonra asla dokunayamacağım için ben de istedim belki, bilmiyorum.
ses yapmadan usulca girdik eylül'ün odasına.
o benim, ben de onun üzerini çıkarttım.
yine de çok fazla ileri gitmemek için iç çamaşırlarımız vardı üzerlerimizde.
yatağa girdik.
önce uzun uzun sarıldık birbirimize.
öptüm eylül'ü.
yüzünü, burnunu, kulaklarını, göğsünü, sırtını, alnını doya doya içime çeke çeke öptüm.
bir kaç damla göz yaşı düzüldü onu öperken gözlerimden.
-ne oldu. dedi eylül merakla.
-yakında benim olacaksın, karım olacaksın, mutluluktan ağlıyorum. dedim
aşkla sarıldı sonra bana.
o gece neredeyse sabaha kadar seviştik.
ilk defa bu kadar uzun dokunmuştuk birbirimize.
o aşkla bense hasretle dokundum ona.
sabah yataktan kalktığımda sabah 6'ydı saat.
annemi uyandırdım usulca.
-ne oldu. diye şaşırdı kadın.
mutfağa çağırdım annemi.
hala uyku sersemiydi.
önce biraz ayılmasını bekledim.
sonra elini öptüm.
annem hiç bi şey anlamamıştı.
hiç uzatmadım konuyu.
-hakkını helal et anne. diyerek sarıldım anneme
-helal olsun da oğlum, hayırdır, bi yere mi gidiyorsun. dedi annem.