*
arabaya bindik ve bastım gaza.
daha şehirden çıkmamıştık ki,
-şu çöpün yanında durur musun. dedi
sorgulamadan durdum.
eylül arka koltuktaki eşyaları teker teker çıkartıp çöpün yanına koydu.
hayretle izledim onu.
gülerek bindi arabaya.
-böylesi daha iyi oldu. dedi
gülerek karşılık verdim.
bastım gaza.
akşam 12 gibi dönmüştük izmit'e.
anan baban bekler diyerekten onu istanbul'a evine zütürmeyi teklif etsem de yine bırakmadı eylül beni.
-bi kaç gün sonra giderim, sınavımın tam tarihini bilmiyorlardı zaten. dedi
-sen bilirsin. dedim
bize geldik.
üzerimizi değişip uyuduk direk.
ertesi akşam eylül yaptıkları için teşekkür etmeye aysel'e gitti.
ben işe güce dönmüştüm geri.
rüstem abi havadisleri cemil usta'dan aldığı için çok sorgulamadı.
beni merak edebilecek herkese de aysel haber ettiği için izmir'de geçirdiğim 2 gün boyunca kimse aramamıştı beni.
ama en azından emrah ve cemil usta'ya haber etmem lazımdı.
ben de onların yanına gittim.
beni iyi görünce çok sevindiler.
her şey düzeliyordu çok şükür.
umut'la uzun uzun oyunlar oynadık.
ona bir sürü kıyafetler oyuncaklar aldık eylül'le beraber.
"şükür sebebimsin" dedim eylül'ün gözlerine bakarak hep.
babası 2 güne 1 arar olmuştu artık kıllanıp.
saf bi adam değildi kötü kenan.
hatta belki de eylül'ün sınavlarının tarihini bile benden önce biliyordu ama kızını incitmekten çok korkan bir adamdı.
belki de biliyordu bu "baba daha sınavlar bitmedi" yalanını.
ama eylül babasını daha fazla üzmemek için eve dönmeye karar verdi.
ertesi gün sabahtan çıktık evden.
ben bırakacaktım eylül'ü.
üsküdar'daki evlerine geldik eylül'ün.
baya taşaklı bi sitede oturuyorlardı, bizim gibilerin hayalini bile edemeyeceği bir siteydi hem de.
güvenlik görevlisi bizi önce durdursa da sonra eylül'ü görünce eliyle "geçin" dedi
bizim mahalleye polis bile uğramazken heriflerin sitesinin güvenliği vardı amk.
arabadan inerken eylül annesinin balkonda olduğunu gördü
"şimdi sıçtın ömer" dedim içimden.
annesine el salladı eylül,
eylül geleceğini söylemediği için onlara sürpriz olmuştu eylül'ün gelişi.
sonra bana baktı.
-hoşgeldin ömer. dedi
-merhaba mine teyze, nasılsınız. dedim aşağıdan.
-iyiyim oğlum, hadi gelin açıyorum kapıyı. diyerek içeri koştu.
"gelin derken?" dedim içimden.
eylül'e baktım sonra.
-eylül ben gelemem. dedim
-nedenmiş. dedi

*
-kaybını duyduk, çok üzüldük. dedi
bu, kötü kenan'ın beni uzun süredir bildiğini gösteriyordu.
ama "madem biliyon, niye konuyu açıp beni durduk yere üzüyon amk" dedim içimden.
başımla "sağolun" gibi bi hareket yaptım.
-peki kardeşin, abin? dedi kötü kenan.
-kardeşim almanya'da, babamın yanında efendim. dedim
-ya abin? dedi
-abim.. demiştim ki
-o da yurt dışında. dedi eylül.
-o içerde efendim, mahkum. dedim eylül'e bakarak.
-allah kurtarsın. dedi kötü kenan harbiden üzülerek.
eylül'ün kötü bi niyeti yoktu.
tamamen ben zor durumda kalmıyim diye söylemişti o yalanı.
ama artık renk ayırt etmeksizin siyah, beyaz, pembe tüm yalanlara karşıydım ben.
beni seveceklerse eğer yalansız sevsinler istedim.
mahçup mahçup baktı bana eylül.
mine teyze askerlik muhabbetini açtı sonra.
sanki eylül'ü istemeye gelmişim gibi bi hava vardı evde.
karı koca sorguya çekiyorlardı beni.
onlarla konuşurken, kendimi anlatmaya çalışırken ter döküyordum resmen.
-henüz yapmadım efendim. dedim
-okumayı düşünmedin mi hiç, neden taksicilik. dedi kötü kenan.
çekinmeden onu da anlatırdım ama uzun hikaye olduğu için
-öyle gerekti efendim. dedim
-hala geç değil farkındasın di mi. dedi
-bilmiyorum efendim. dedim
-kocaeli üniversitesini yaz işte, oku güzel bi bölüm, aynı zamanda çalışırsın da hem. dedi
aslında mantıklıydı dedikleri.
-bunu konuşalım bi ara. dedi
damat adaylarını okutmak istiyorlardı resmen, kendilerine göre onlar da haklılardı aslında.
iş iyice ciddileştiğinde beni eşe dosta tanıştırırken mahçup olmak istemiyorlardı belki de.
kızları avukat olacaktı neticede, bi nebze de olsa beni yakıştırmak istiyorlardı kızlarına.
bunu gerçekten ciddi ciddi düşünecektim daha sonra.
öyle böyle derken konuyu kapattık.
sonunda müsadelerini isteyerek kalktım.
eylül beni geçirmek için ben istemesem de aşağı kadar indi.
sarıldık, vedalaştık eylül'le,
-bi kaç gün kalıp gelicem yanına. dedi
-ben gelirim haftasonları, sen çok gelme laf etmesin baban, hem bak beni de sevmez sonra. dedim
-tamam, bakarız. dedi
yanaktan masumca öpüşerek bindim arabaya.
bastım gaza.
döndüm eve.
ertesi gün normal hayatıma geri dönmüştüm.
bi kaç gün sonra eylül geldi tekrar.
ailesi de artık bende kaldığını biliyordu.
bana da güvendikleri için çok sıkmadılar eylül'ü.
sadece bi kaç sefer ali'yi göndermişlerdi kontrole.
ama artık ali de sevmişti beni.
eskisi gibi olsa kesin arza çıkartırdı ama resmen o da takıldı bizle.
öyle böyle 3 haftayı da yedik.
eylül'ün okula geri dönme vakti gelmişti.
son 3 günün 2 günü ailesinin yanında kalmış son gün bana gelmişti eylül.