Kardes antalyadamisin eger antalyadaysan elini opmek isterim ister hayal olsun ister gercek.

Rezulaah-Vatan

Rez panpa bekliyorum

Reis okurken uyuya kalmısım. Tabi bünye alışkın değil okumaya bu gün saat 7 de basladım okumaya 25. Sayfada uyuya kalmısım. Rüyamda kendimi sen sandım 😀 Uyanıp bitirdim seni bekliorum ha gayret sonunu bağla merak içindeyim.

Rez panpa hızlı

14 Haziran 2003

Bağdat Caddesine gelmiştik, bağdata giriş yolu buradandı da yol üstünde çok fazla çevirme, inceleme, arama oluyordu. Tam imam Ali caddesine girişinde amerikan askerleri vardı. imam Ali caddesine girmeden Şehid Camisine doğru gittik. Tabii camii kalmamıştı ortada.

Etrafa baktım. Cehennem gibiydi. Kafamı kaldırdım ve dua ettim. "Allahım sen vatanımızı bu köpeklerden koru." diye çünkü suikasti engellemek için Irakta bulunduğum sırada güzel sayılabilecek olan buralar, şimdi çölleşmişti resmen.

Her 5 adımda bir ölü çıkıyordu karşınıza, ara sıra çıkan silah sesleri. Koşuşturan kişiler. Biz ara sokakları kullanıyorduk. Ara sokak kalmamıştı gerçi, ev aralarından geçiyorduk. "Ağabey, Bağdat büyük böyle bulamayız bunu." dedi. Haklıydı bulamazdık böyle. "Ayaklandırmak lazım." dedim. "Korkuyorlar çok zor." dedi.

Hadi panpa seni bekliyom sabah beri

yürü be başkan fena yazıyosun valla helal olsun

19 Haziran 2003

Bağdatı gezmiştik. Gerçekten çölleşmişti. Amerikan askerleri istediğini yapıyordu. Zaten bunların savaş stratejisi böyleydi. Gir, hoşgörülü davran, sesi çıkanların sesini kes, istediğin şekilde üstünlüğü sağla ve istediklerini yapmaya başla.

Aslında 2003 yılında El-Kaide ortalıkta yoktu. Direnişçiler vardı tek tük, daha sonradan El-Kaidenin ortaya çıkmasının tek sebebi amerika, bu örgütü yöneten zaten Amerika. O topraklarda durmaları lazım bir şekilde, bunlara karşı durabilecek bir halk yoktu. Zaten satın alınmışlardı. Kimse duramayınca çıkmaları gerekecekti. El-Kaide nasıl olduysa Irakta bir anda büyük bir güç oldu ve Amerika ile savaşmaya başladı.

Belirli yerleri karakola çevirmişlerdi. Bizde terkedilmiş, çökmüş çökecek bir ev bulmuştuk. Adamlar kuş uçurtmuyordu. Geceleri sokaklardan silah sesleri geliyordu. Biz saat 16.00 dan sonra dışarı çıkmamaya özen gösteriyorduk. Çünkü kafalarına göre adam vurma şansına sahipti bunlar. Ölmemek lazımdı. Kimseden de soruşturamıyorsun yılan nerde diye, baktığın yüzlerde kendini koruma pgibolojisi görüyosun sadece. Kendini korumak için herkesi satacak yüzler görüyorsun.

Başka işim gücüm yokmuş gibi sen yazcan diye bekliyorum reis yaz helal sana

Hadi reis hadi! Uykusuzluğa alışıyoruz bizde..

Reis sabah 8 de dersim var gebert şu yılanıda yatayım.

21 Haziran 2003

ilk kez o zaman Bağdata havan saldırısı oldu. Kim yaptı bilmiyorum ama tam bir karakola gelmiş havan. Zaten Bağdat savaş boyunca en çok havan saldırısına sahip olan yer, en çok Ebu garip cezaevi, her gün istisnasız aldığımız bilgilere göre vuruldu o hapishane, kim vurdu nasıl vurdu bilmiyorum ama amaç orada ki mahkumları öldürmekti askerleri değil, diyeceksiniz ne alaka? Neden kendi mahkumlarını öldürsünler. Şu yüzden; onları işkenceden, acıdan kurtarmak için.

Tabii ben daha detaylı bilmiyorum. Benim zamanımda yeni yeni merkezi hapishane yapıyorlardı orayı, tam olarak daha başlamamışlardı ama örnek veriyorum gücü sağladı ya bunlar. Şimdi ırakta olduğunuzu düşünün. Amerika geldi bizi kurtardı diye düşündüğünüzü düşünün, adam geliyor kapınızı çalıyor açıyorsunuz. "Saddam nerede?" diye soruyor, "Bilmiyorum." diyorsunuz sizi alıyor zütürüyor işkence yapıyor. Sizi saddamın destekçisi yapıyor. Çünkü ses çıkartabilen yok, ses çıkartanların sesini kesmişler. Sizde etliye sütlüye karışmayayım diye ses çıkarmamışsınız.

Böyle bir durum vardı yani orada, bir an önce gitmek istiyordum oradan. Vatanımı özlemiştim. Savaş vardı da, tam olarak savaş yoktu. Kesinlik yoktu. Bunlar beni çok rahatsız ediyordu. Kesinlik olmasını istiyordum, savaşcaksak sürekli savaşalım istiyordum ama bir görevimiz vardı. Ölmemek için çabalamamız lazımdı. Kendi vatanın olsa ölürsün, gözünü kırpmazsın ama senin görevin ölmeden öldürmek, yapmakta zorundasın. Zor günler geçiriyorduk, pgibolojik olarakta çöküyorsunuz.

Rezzz aga hadi

Rez ilk günden beri okuyorum

Rezzz acan reyiz hadii

24 Haziran 2003

Bu köpekleri korkuttu bu havan saldırısı, her evi, her sokağı aramaya başladılar. Bize bunun haberi gelince istemsiz bir korku sardı bizi. Evi terkettik amacımız aranmış evlerin tarafına geçmekti. Üstümüzde silah, birisi çevirse bizi imkanı yok kurtulmamızın. Ya alırlar bize de işkence yaparlar ya da sıkarlar kafamıza.

Yolda gidiyoruz ama terledik, su gibi olduk. Tam sokağın sonuna geldik. Çok iyi hatırlıyorum, sola dönüş var, önümüz duvar. Sola dönmek zorundayız ya da geriye gideceğiz. Geriye gidersek %95 arayacaklar bizi dönme şansımız yok ve tam sola dönecekken ingilizce bir şeyler duymaya başladık ve bot sesleri.

"Ağabey ne yapacağız?" diye sordu Serdar, "El bombası." dedim elimizde bir tane el bombası vardı. Gözümü karartmıştım artık. Bu köpeklere esir olmaktansa ölürüz diye düşündüm. Şerefli bir ölüm her şeyden öteydi. Tam pimi çektim atacaktım bir kapı açıldı. "Gelin." dedi kapıyı açan. Türkçe olarak söyledi bunu. Pimi geri taktım. Hiçbir şey sormadan eve girdik. Adamın kafasına silahı dayadım "Kimsin?" diye sordum.

He reis dewam

devam reyis

24 Haziran 2003

"Ben sizin kim olduğunuzu biliyorum, bu evi de arayacaklar. Yaşamak istiyorsanız sizi saklarım hep birlikte saklanırız. Ölmek istiyorsanız hep beraber savaşır ölürüz." dedi. "Kimsin lan?" diye sordum. Tetikteydi elim iyice kafayı bozmuşum sıktım sıkıcam, kimseden korkum yok. Sıktıktan sonra da el bombasını kapının üstünden sallar Amerikalıları şoka uğratırım öyle çatışırız diye düşünüyorum.

"Elinde silah olup, Türkçe konuşup, Amerikalıya el bombası atmaya korkmayan adam özel birimdedir." dedi. "Lan tespitlerini kendine sakla, sorumu cevapla." dedim. "Bu tespitleri sizle aynı yolu paylaşmamış kişi yapabilir ancak." dedi. O sırada kapı çaldı.

"Ordu." dedi dışarıdan bir ses. "Nereye saklayacaksın bizi?" diye sordum. "Gelin peşimden." dedi evin içine girdik. Depoya indik. Depoda çuvallar vardı, ağırlardı. "Yardım edin." dedi. Çuvalları kaldırdık. Bir yol vardı. Açtı, buradan gidin, bahçeye çıkacak. Bahçe kapalı, köpek kulübesi var. Onun içine girin, içinde köpek olsa bile köpeğin arkası boş. Köpek eğitimli, eğilip bakan köpeği görüp çeker gider." dedi. O gün köpekle birlikte aynı yere girdik. iki büklüm şekilde ölmeyi bekledik.