Rezzzzz

5 Eylül 2000

"Nehiri arabayla geçebilsek, Kerküğe giden bir yol var" dedim. "Buradan çıkmak için sabahı bekleyelim, gündüz gözüyle her şey çözülür. Hava kararıyor" dedi. "Eğer ölürsek görevimizi yapmış şekilde ölelim." dedim. "Elimizden geleni yaptık." dedi. "Sen yapmadın." dedim bana baktı. "Bırakman lazımdı, senin görevin beni değil Amerikan bakanını korumaktı. Yanlış yaptın." dedim. "Boş bulundum." dedi sadece.

"Şu soktuğumun savaşı çıkacaksa da biz buradayken çıkmasa iyi olur. tak yolunda gideriz. Amerika ne var bu topraklarda bilmiyorum ama girmek için can atıyor." dedim. "Petrol var petrol." dedi. "Komşumuzda yangın çıkarsa... " dedi. "Sıçrayacak." dedi. "Ben PKK durumunu merak ediyorum, direniş olursa bastırmak için PKK yeniden güçlendirilir mi acaba?" diye sordu. Düşüncesi bile kötüydü. "Eğer böyle bir şey olursa pkk ile amerika uzun yıllar aynı şeyi yapar, resmi yoldan silah yardımı yaparlar pkkya, ölmüş pkkyı ayağa kaldırırlar." dedim.

"Devlet olarak duruşumuzu gösteririz." dedi. "Bizim işimiz değil." dedim. "Bizim işimiz ne ki anasını satayım." dedi. "Bildiğin bir bilgiyi en güvendiğin insanla paylaşamıyorsun, yan yana yattığın kadından sakladıkların oluyor, yastığının altında silahla uyuyorsun. Yarın bir gün çocuğumuz olacak, her sabah o uyurken uzun uzun bakıcaz, acaba eve dönücez mi diye düşünücez." dedi. "Vatan için." diyebildim sadece. Böyle şeyler çok normaldi, bizim normal bir yaşantımız yoktu çünkü. Bizim ailemizde, sevdiğimizde vatan olmuştu. Başkaları girince hayatımıza kafamız karışıyordu.

Haydi amk rez

Sözlükte bir sorun oldu, uzun süre yazamadım. Kusura bakmayın.

Devam devam

Rezzzzz

Rez devam

6 Eylül 2000

Vatan ön koltuğa, ben arka koltuğa kıvrıldım, uyuyacaktık. Yine el tetikteyken uyumak, bir gözün açık uyumak. Uyumakla uyumamak arasında kalmak. Ölmeye, öldürmeye hazır olmak. Bunların hepsini yaşıyordum.

3-4 saat ya uyudum ya uyumadım. Uyandım, Vatanda etrafı izliyordu. "Vakit kaybettik." dedim. Saat sabaha karşı 03.30 civarıydı. "Türkiyeye hayırlısıyla bir dönebilseydik. Gerçekleştirdiğimiz operasyon başarılı mı değil mi onu bile bilmiyoruz." dedi. "Öğreniriz." dedim.

Arabayı çalıştırdı. Saat 4e kadar köy yolundan çıkar Türkiyeye doğru yol alırdık. Gün de ayardı hem. "Nereden gireceğiz Türkiyeye?" diye sordu. "Sınırları tuttularsa tek tutmadıkları yer Kuzey Iraktır, dağdan girersek bildiğimiz şekilde gideriz." dedim. "Erbile gitmeliyiz o zaman." dedi. "Yolları tuttularsa sıkıntı büyür." dedim. "Büyük ihtimal Türkiyeye giden tüm yolları tutmuşlardır." dedi. "Şansımızı denemekten başka çaremiz yok." dedim.

Sen yazıyon eyvallah da sıkıntı çıkmazmı?

Rez kurtlar vadisi ırak 2 ..

Ben bu gecelik burada konaklayayım

rezervettin

devam et ailece okuyoruz

6 Eylül 2000

Irak düzdü, her yerden her yere 3-4 saatte varılıyordu. Bizde sabah 9 civarında Erbile varmıştık. Çevirme filan olmamıştı. Yol değişmemizin büyük bir katkısı var çevrilmemizde sanırım 3 saatlik yolu 5 saatte gelmiştik. Köye giderken bir araba nedensiz peşimize takıldı. "Takip ediliyoruz." dedim. "Farkındayım." dedi.

Çok geçmeden 2-3 araba daha gelince "Polis veya asker bunlar. inşallah çevirme yoktur, işin sonuna gelince sıkıntı çıktı." dedim. "Nasıl atlatıcaz bunları?" diye sordu. "Bilmiyorum." dedim ama sıkıştırmaya başlamışlardı. Çok geçmeden de sayıları çoğalmıştı. "Bizzat Saddam'a zütürürler bizi alırsalar." dedim. "Atlatamayız bunları bu yolda." dedi. "Dukan Gölüne doğru sür." dedim. "Göle atlamayacağız değil mi?" diye sordu. "Başka şansımız yok." dedim.

"Arabayı bırakıp gidebiliriz göle düşersek çıkamabiliriz, birbirimizi kaybedebiliriz." dedi. Dağa doğru sürmeye başladı. Artık resmen dağa çıkmıştık. Arkamızdan kimse görünmeyince "Durdur arabayı." dedim. Arabayı durdurdu. Arabadan inip koşmaya başladık. Dağa doğru gidiyorduk. "Burayı atlattık mı bitti bu iş." dedim.

Kanka simdi bitircen yarina birakcan mi ona gore rez alalim

Rezervartion

6 Eylül 2000

Mergasur dağındaydık sanırım, kendimizi bir mağaraya attık. Oranın mağaraları filmlerde ki gibi olmaz, büyüktür. Kuzey Iraktan bazı mağaralar irana, Türkiyeye kadar çıkar. Doğa harikası diyebiliriz. "Bugün buraya kalalım." dedim. "Devam edebiliriz." dedi. "Dikkat çekeriz." dedim.

Elimi belime attığım anda "Allah Kahretsin." dedim. "Ne oldu?" diye sordu. "Çantayı arabada unuttuk." dedim. Bir süre bakıştık. "Çoktan arabayı bulmuş arıyorlardır şimdi, dönemeyiz." dedim. "Çok durmazlar, Kuzey Irakta fazla aktif değiller." dedi. "Silahları almadan arabayı çekmeden gitmezler. iyi olmadı." dedim. "Türkiyeye geçelim de." dedi. "Mermiler Türk yapımıydı." dedim. Bana döndü "Öldürdüğün amerikalıyı da Türk mermisiyle mi öldürdün?" diye sordu. "Bana söylenileni yaptım." dedim. "Amerika addıbının vücudundan Türk mermisi çıkınca ne yapacak acaba." diye yumruğunu sıktı. "Görev sorgulama dediler ama bunu sorgulayacaktın." dedi.

Rez zzzzzzxx

Rez panpa bekliyorum

8 Eylül 2000

Türkiye sınırına gelmiştik neredeyse, Rubar nehrinden geçiyorduk. 3 gün içinde Derecikten geçip Yüksekovaya gitmeyi planlıyorduk. Orada bize yardımcı olacak kişileri bulup istanbul'a gidecektik. Bir köy çıktı karşımıza, dışardan gören Terörist zanneder. Orada terör faaliyetleri azalmış ama sakallar uzamaya başlamış, kirliyiz. Amerikan bakanı döndü mü diye sormak istedik vazgeçtik, içimiz içimizi kemiriyor.