Bundan aşağı yukarı bir, bir buçuk milyon yıl önceydi. Daha fazla da olabilir aradan çok zaman geçti emin değilim. O zamanlar ortalıkta insan denen varlığın i'si yok, kralım yani. Kurmuşum cennette ortamımı, keyifler gıcır. Mevki de var tabi o zamanlar, Cebrail Mikail falan bana hep abi çekiyor. Tanrıdan sonra ben geliyorum, oraların müdürüydüm anlayacağınız. Severlerdi de beni oralarda, ortam adamıydım sonuçta. Yedirir içirirdim tüm mahlukata. Zaten sonsuzlukta yaşıyoruz zaman denen bir şey yok vakit başka nasıl geçecek amk.

Biz yine böyle takılırken bir şey farkettim, uzun süredir tanrıdan ses seda çıkmıyordu. Kafa zaten mütemadiyen güzel o yüzden çok umursamadım fakat içten içe de bir takluk olduğunu hissediyorum. içimde öyle bir sıkıntı var. Neyse biz yine parlatıyorken kadehleri birden Cebrail geldi "Abi Tanrı içizden biri bana isyan edecek diyor" dedi. "Olum" dedim "Benim burada keyifler gıcır, ben isyan etmem siz derdinize yanın" dedim. Bunlar Cebrail Mikail filan bir şok. Zaten Cebrail bana hep gıcık olurdu. Onun pek alkolle alemle işi olmazdı. içten içe sövse de yüzüme bir şey diyemiyordu.

Aradan baya bir zaman geçti derken Tanrıdan haber geldi, toplantı varmış. Bütün ekip toplandık dizildik karşısına. Baktım orada değişik bir mahlukat var, ortada duruyor öyle. Yanımdaki yaverime döndüm "Olum bu ne lan!" dedim, "bilmiyorum abi benim de haberim yok" dedi. Tabi ben atarlandım buna "Bir kere de bir işe yarayın amk!" dedim. Bunun yüzü düştü hemen. Tanrı bize döndü ve anlatmaya başladı. Bu yeni bir yaşam formuymuş, bizden üstünmüş, topraktan yapılmış v.s. v.s. Zaten ben "Sizden üstün!" cümlesinden sonrasını duymadım. Benim şalterler orada attı. Tüm bunlar yetmezmiş gibi bir de bize "insana secde edeceksiniz!" demez mi, bende film koptu. Ben ayaklandım, benim yaver beni tutmaya çalışıyor, ittim muallakyi yapıştı yere. Elimde ağırdır yani. Dedim "Ben buna secde etmem" ama nasıl içkiliyim... Tanrı beni biraz azarladı milletin içinde, rencide etti. "Ama o topraktan yapılmış, ben ateşten yapıldım" diye çıkıştım ben de altta kalmamak için. Bu sefer daha beter azarladı, hakaret de etti. Aptal, geri zekalı filan dedi. Hayır milletin içinde demese neyse aga, sineye çekerim ama ben orada müdürüm. Müdürdüm yani. Ben biraz homurdandım, Tanrı da "Bir şey mi dedin!" dedi. "Yok" filan dedim. "Senin dilin çok uzamış" dedi ve beni müdürlükten kovdu. Yerime Cebrail geçti. Bana pis pis bi sırıtışı vardı ki görmeniz lazım. Hala hatırladıkça elim ayağım titriyor.

Anlayacağınız panpalar ben de sizler gibiyim. O hep dışlanan, hep hor görülen kitleden biriyim. O yüzden burada, bu sözlükte sizlerle yazmaya başladım. Beni anca siz anlarsınız. Çok yalnızım lan :(