Merhaba beyler, uzunca bir süredir yazmıyordum, artık yazmanın zamanı geldi sanırım çünkü yazmazsam ve birilerine açmazsam bu durumu çok daha kötü olcam. Öncelikle bu hesabı trollemek için kullanıyordum, gerçeğinin şifresini unutunca bundan yazmak zorunda kaldım. Eski entrylere bakıp "gibtir la bebe" demeyin diye söylüyorum baştan.

Ben şizofren bir insanım. Öyle insanların ilgi çekmek için söylediği gibi söylemiyorum, doktorların koyduğu tanıyı söylüyorum. Aynı zamanda bipolar bozukluk da var, yani demek oluyor ki iyiyi ve kötüyü çok uçlarda yaşıyorum. Şu aralar dünyada kayboldum beyler, yalnız yaşayan birisi olduğum için derdimi açacak, konuşacak, muhabbet edecek kimsem yok. Bazen sesler duyuyorum, biliyorum ki gerçek değiller, gerçekte yoklar ama inanmayı tercih ediyorum. Bana hikayeler anlatan, beni kendine çağıran, bana bir şeyler söyleyen o sese kulak veriyorum. Bir umut, belki gerçektir, belki birileri benim farkımdadır da bana sesleniyordur diye. Kayboluyorum, hayallere dalmaktansa hiçbir şey yapamadan saatlerce sıkıntıdan patlıyorum. Hani canı sıkılır insanın da yapacak bir şey bulamaz ya, işte benim canım sıkıldığında intiharı düşünecek kadar kötü oluyorum. O an zaman, saniyeler geçmiyor, uyuyorum, uyudukça daha kötü oluyorum çünkü uyandığımda aynı hayat yine beni bekliyor. Para, ev, araba, hiçbirisi bir işe yaramıyor beyler, çevremde derdimi açacağım bir tane bile insan olmadığından, sizlere, kardeş bildiğim bu yere derdimi anlatıyorum. Ben aslında yaşamıyorum beyler. Sizden ricam, varsa vaktiniz, iki kelime yorum yapın, bir şeyler yazın, arkadaş olalım, tanışalım, muhabbet edelim, derdimizi paylaşalım. Bu yalnızlık bana ölüm olmasın beyler. Lütfen, yardım edin.