Hikaye bitmiştir dostlar. Okuyan herkese teşekkür ederim. Hikayeci panpalarımın tavsiyesi varsa yazsınlar bana özelden burda bulamam. Teşekkürler

nick6'ım bomboş beyler gönlünüzden ne koparsa üç beş bi sey yeter (bkz: uvuvwevwevwe osas)

Bir gün gözünü açıyorsun, ki daha ikisini açamadan "doktor, uyandı!" diyen bir sesle irkiliyorsun. Doktor geliyor başına ve gözbebeklerine bakıyor.

Karnında şiddetli bir ağrı hissediyorsun. Kafanı kaldırıp bakmak istediğinde kaldıramıyorsun, gücün yetmiyor.

Doktor gülümseyerek soruyor sana "iyi misin?" diye. Sen ise halsizlikten sadece "ii.." diyebiliyorsun. Yavaş yavaş gözün kapanıyor.

beyler siz okursunuz da yarim birakirmiyim amk. aksama devam yarim birakani gibsinler amk garkindasinizdir boyle yazmiyorum yazim kurallarina uyuyorum hem de nasil amk siz de desteğinizi ekgib etmeyin birinci entryi sukulayin. ilk hikayem bu ama cok iyi oldu bile. teşekkürler

Beyler eğer istek gelirse devam ederim. Ama ciddi ciddi bi hikaye çıkıyor yaklaşık 15-20 partta bitirebileceğim bi hikaye sadece isim bulmakta beyin amcıklanması yaşıyorum o kadar. Desteğinizi beklerim..

lan amk bi etkileşin devam mı tamam mı suku cugu rez bi sey yapın amk

ilgi olursa yarın devam ederim amk ölüsünüz

Dedi ve birlikte yürümeye başladık. Daha doğrusu o yürüyordu ben ise tekerlekli sandalyedeydim. Hastaneyi gezerken bu kadar lüks hastanenin nerede olduğunu düşünmeye başladım, acaba cennette miydim?

Bir odanın kapısını açtı ve polislerin olduğu büyük bir odaya girdik. Doktor konuşmaya başladı:
-Al bilgisayar senin yaz bilgileri de gör.
Ben ise rahat bir şekilde yazmaya başladım:
il: xx
ilçe: xx
ilgili sözcükler: xx sahili
Tarih: 27 Nisan 2017

'GÜVENLiK KAMERALARINI GÖRÜNTÜLE'ye tıkladım.

Bir daha gözünü açıyorsun bu sefer ortam biraz daha sessiz. Hemşire "hele şükür uyandın, şu yemeği ye biraz rahatla, doktor seninle gelip konuşacak." diyor.

Yemeği zar zor yiyorsun hemşire yardımıyla ve biraz daha dik oturarak doktoru bekliyorsun.

Karşıdaki kapı açılıyor ve doktor karşında. Yaka kartından adının Ayşe Yılmaz olduğunu görebiliyorsun. Yanındaki koltuğa oturup adını soruyor. Bir anlığına şoke oluyorsun..

"Benim adım ne" diye düşünüyorsun içinden. farketmemişsin ama aradan 1 dakika geçmiş ve hala doktor cevabını bekliyor. Doktor sana başka bir soru yöneltiyor bu sefer "adını bilmiyor musun" diye.

Sen ise düşünüyorsun ve aklının bir köşesinden bir ses adının Cem olduğunu söylüyor. Doktora "Cem" diyorsun. O ise "emin misin" diyor. "Ee.. evet eminim" diyebiliyorsunuz sadece.

Bu sefer sez doktora "karnımda şiddetli bir ağrı hissetmiştim. Neyim var?" diye soruyorsun. Ayşe doktor ise istifini hiç bozmadan "merak etme, bir şeyin yok. Sadece 2 gündür hiç yemek yemediğin için biraz halsizsin.

-Nasıl yani 2 gündür yemek yemedim?
-Basbayağı yememişsin. Buraya geldiğinde halsizlikten ölüyordun. Testlerimiz sonucunda iki gündür yemek yemediğini farkettik. Biz de serumla hayata bağladık seni. Ha bu arada, sen buraya dün geldin. Yani toplam 3 gün yemek de yemedin su da içmedin. Bu tabakta yediklerin 3 gün sonraki ilk yemeğindi, beğenmişsindir umarım.
• Sadece onaylar bir şekilde kafanı sallıyorsun*
-iyi de doktora hanım ben bir şey hatırlamıyorum. Nasıl oldu bunca şey?
-Buraya geldiğinde biz de onu farkettik. Hafızan yarı silikti. Bazı günlük şeyleri hatırlıyorsun ama çoğu yok.
-Yok derken? Bunca şeyi nasıl iki günde öğrendiniz? Hafızamın silindiğini nerden anladınız?
-Çok soru soruyorsun Cem. Yapma. Yarın taburcu oluyorsun. Ona göre.
• Tam ayağa kalkmaya yeltenirken kolundan tutuyorsun*
-Ben buraya nasıl geldim peki? Tarih kaç bugün?
-Dışarda sigara içen hemşireler buldu seni. Bugün 16 mayıs. Kolumu da bırak.
-O zaman benim hafızam yaklaşık 20 gündür kayıp. En son 27 nisanda arkadaşlarımla buluştuğumu hatırlıyorum.
• Doktor yerine oturur*
-Nasıl yani? hatırlıyor musun her şeyi?
-Yok her şeyi değil. 27 nisan günü arkadaşlarımla buluşup içmiştik. Mehmet arkadaşımın arabasıyla gittiğimiz için onunla dönüyorduk.. Gerisi yok.
-Nasıl yani? En son arabada miydiniz?
-Evet hatırladığım kadarıyla öyle.
-Nerede olduğunuzu hatırlıyor musun? Yani arkadaşlarınla neredeydiniz?
-Iı.. sanırım xx sahilindeydik.
-Tamam hemen polise haber veriyorum, o gün, oranın bütün güvenlik kamera kayıtlarını ve kaza geçmişini aratacağım. Bekle sen biraz.
• Deyip gider. Yaklaşık 5 dakika sonra geri gelir. Yüzünde mutsuz bir ifade.*
-Ne oldu doktora hanım?
-Sanırım yanlış hatırlıyorsun. Öyle bir şey bulamadık.
-Nasıl yani? Ben yüzde yüz eminim orada olduğumdan.
-Gel kendin gör o zaman.

Gelir gelmez acelesi varmış gibi hemen soyunmaya başladı. Bir eliyle konuşmim diye ağzımı kapatıp diğer eliyle gibimle oynamaya başladı. Ayıptır söylemesi ama bir dakika dayanamadan patladım. Ne sandınız amk bir saat dayanan imçi erkeği değilim. Neyse sonra odayı kilitleyip üstümü açtı direkt gibimin üstüne oturdu. Bunda yaklaşık bi 5-6 dk dayandım sonra yine patladım ama bu sefer içine. Sonra dudağıma bir öpücük kondurup gitti.

Beyler yazdığım kadar attım bir part daha atıp aksam yazmaya devam ederim

Bütün bunları düşünmeye başladım. Acaba babam var miydi? Varsa şu an nerde? Bu düşünücelere daha tam hakim olamadan uyuya kalmışım. Uyandığımda yorgundum. Ulan hala yorgundum amk.

Neyse ki hemşire gelip birkaç şeyi inceledikten sonra kahvaltımı getirdi ve yememe yardım etti. Saat 17'de taburcu olacağımı söyledi. Şu an saatin kaç olduğunu sordum. "Daha 10:30" dedi.

Kahvaltıdan sonra doktorla konuşmak istediğimi söyledim. Zor da olsa ikna olup geldi bizim pekekent.

Doktora döndüm ve şaşkına uğradığını farkettim.
-Cem, sen ne yazdın oraya?
-Bilgileri yazdım istediğiniz gibi!?
-Yok onu demiyorum. Tarihten bahsediyorum. O tarihin doğru olduğundan emin misin?
-Evet eminim. Odada söylediğimde şaşırmamıştınız, bir şey mi oldu?
-4 sene önceki tarihi yazdın da ona şaşırdım. Bugün tarih 16 Mayıs 2021.
-Neee..?? Ne diyorsunuz ya? Bu şaka falan mı? 4 yıldır kim olduğumu bile bilemeyecek bu hale nasıl geldim?

4 yıl ne nasıl böyle bir şey mümkün olur diye düşünürken ve şaşkınlığımı daha tam üstümden atamamışken ekranda bir sekme belirdi. Videolar vardı. Kaza olarak sadece bir kaza geçmişi vardı. Ama yapamadım. O görüntüyü açamadım.
-Doktora hanım yapamam ben siz yapsanız?
Dememe kalmadan polis memuru açmıştı bile görüntüyü.

ooo ciksi bişeye benziyo doktor falan xd

-Günaydın doktora hanım.
-Günaydın Cem'ciğim. Nasılsın bugün?
-iyiyim doktora hanım. Sizi bir şey sormak için çağırdım. Acaba o Mustafa xx'i bulabilir miyiz kamera kayıtlarından?
-Maalesef Cem. Dün aklıma geldi benim de ama baktığımda hiçbir şey bulamadım. Sadece birlikte bir motele gittiğinizi görebildim ama oradan ne sen çıktın ne o. Bir haftalık görüntüyü izledik ama yok. Polisler gidip motelin kayıtlarına baktı ama ne senin ne de onun adında kayıt vardı. Zaten orası uyuşturucu kullananların sıkça uğradığı bir yer. Kayıt mayıt yok yani.

Aha yannanı yedim. Ne yapacaktım ki ben kimsesiz. Zaten taburcu da olacaktım.

Arabadan üç kişi çıkartılır. "Yarı ölü" üç kişi. Birini ambulans aracına alıyorlar diğer ikisini bekletiyorlar. O çıkan ben olsam ki gerek diğer iki kişinin üstünü kapattılar ve başka bir araca yüklediler. Ben hastanenin acil kısmına varmıştım, diğer araç ise xx devlet hastanesinin morguna.

Kayıtlarda üçümüzün de adı yazıyordu. Mehmet xx ve Enes xx hayatını kaybetti. xx mezarlığına gömüldü. Cem xx hayatta. Bunu gördüğüme sevinsem mi üzülsem mi bilememiştim. Kaza ile ilgili görüntü bitti. Doktor bana yöneldi:
-Cem, senin ailen, akraban, eş dostun var mı?
-Ya bi gibtir git zamanı mı bunu sormanın
-Şşt burda saygı çerçevesinde konuşuruz, ya da hiç konuşmayız.
-Özür dilerim doktora hanım. Hatırladığım kadarıyla ailem yoktu ama sevgilim vardı. Onunla birlikte yaşardık.
-Kayıtlarda sevgilinin falan hastaneye geldiği yok. Ama baban gelmiş o seni almış 1 ay sonra.
-iyi de dedim ya benim annem babam yok diye.
-Yanlış hatırlıyorsundur. Baban gelmiş ve sen de Mustafa xx'in baban olduğunu söylemişsin. Soyadı da aynı hani yanlış bir kişi değil. Hadi geçmiş olsun.
Deyip gitti doktor. Beni de bir hemşire odama zütürdü.

Tanıdık bir araba vardı görüntüde. Evet, bu Mehmet'in arabasıydı. Arabayı Mehmet kullanıyor. Yanda Enes oturuyor. Arkada ise ben.

Videonun devamında çok hızlı gittiğimiz için kaza yaptığımız anlaşılıyordu, e tabi kullananın da sarhoş olması da etkiydi.

Videonun devamında, kazadan yaklaşık 40 dakika sonra olay yerinde bi ambulans geliyor. Ama sadece ambulans. iyi de bu ambulans nasıl kendiliğinden geldi?

Şaka şaka amk dediğim gibi aksam 9.30-10 gibi baslicam hadi öptüm pekekentler

Motele doğru yavaş yavaş giderken birden sağımdan biri çarptı bana ve yere düştü. Yaşlı bir adamdı. Onu yerden kaldırarak özür diledim. O da özür diledi ve yoluma devam ettim.

Sonunda motele varabilmiştim. içeri girdim ve oradaki adama sordum ücretleri. Bana kampanyalarının olduğunu ve burada 20 liraya bir hafta kalabileceğimi söyledi. Vay amk kampanyaya bak. Motelde kampanya demek çok da gibimdeydi amk neyse tamam deyip 20 lirayı çıkarıp verdim.

Beni bir odaya zütürdü ve bir anahtar verdi. Hoş geldin Cem abi dedi. Ulan ben adımı söylememiştim amk "adımı nerden biliyorsun lan" diye adamı yakasından tuttum.

-Cem abi sakin ol. Neyin var. Adını tabiki de biliyorum, buraya hep geliyorsun.
-Bak kardeşim ben hafızamı yitirdim. Kim olduğumu bile zor biliyorum. Benim hakkımda bildiğin her şeyi söyle bana!
-Cem abi gözünü sevim sakin ol söylicem her şeyi bi sakin ol. Abi senin hakkında bildiğim tek şey adın ve buraya sık sık Mustafa abiyle gelirsin o kadarını bilirim.
-Mustafa ne xx mi?
-Yok abi değil. Onun soyadı Arslan.
-Demek Mustafa Arslan ha? Ne zaman gelir o buraya?
-Bilmem abi ama sanırsam 1-2 gün içinde uğraması lazım.
-Buraya gelirse ilk benim haberim olacak, anladın mı?
-Tamam abi ilk sana söylerim.
Deyip gitti. Ulan demek Mustafa Arslan ha vay bin.

Ben de odama girip biraz uzandım ve bütün bunları düşünmeye başladım. Ben kimim? Hayatımı kim mahvetti? Gibi binlerce soru vardı aklımda. Bütün bunları düşünürken uyuya kalmışım.

Saat 17'de hemşire geldi. Kalkmama yardım etti. Beni bir yere zütürdü ve birkaç eşya çıkardı. Kaza günü benim üzerimdeymiş. Poşetteki şeylere baktığımda sadece bir telefon ve bir cüzdan vardı. Bir tane de hırka verdi. Yepyeniydi. Telefonu çalıştırmaya çalıştım ama olmadı. Hemşire kız gülümseyip bu telefonu nerden aldığımı sordu. "Telefoncudan, nerden olacak" dedim. Çalışmadığını o da farketmiş olacak ki bekle biraz deyip birini aradı. 5 dakika içinde temizlikçi bir abla şarj aleti getirdi. Hemşire şarja taktı ve biraz bekledik. Sonra telefonu açtı ve bana şarj aletiyle birlikte verdi. Teşekkür edip yanından ayrıldım.

Yavaş yavaş hastanenin çıkışına yürüdüm. Yeni hırkamı da giymiş. Telefonla cüzdanı cebime atmıştım.