vay be adam ortaokulda hamile bırakmış

13 yaşında veledi olan eleman sen miydin lan yoksa

devam et panpa hadi

vay amk

pazar günü tatil bütün gün burdayım dememişmiydin

Sex anıları bitmiş olsa gerek daha da durmam burda

Az bişi kaldi beyler gece devam

hadi la ömrümüzü yedin mk

merakla bekliyorum da yazacağın yok galiba

huur cocu gece devam diye diye gibiyon milleti eksi!!

Aradan bir iki gün geçti neler yapabilirim diye düşünmekten başka çarem yoktu. internetten insanların başına gelen olayları falan araştırıyorum. O zamanlar kürtaj yasaldı. Onu öğrendim. O bir iki gün hiç konuşmamıştık. Gittim yanına. Aldıralım falan çocuğum zaten bu yaşta babamı olcaktım birde. Yaşı zaten geçmiş kadının evde kalmış bir çocuk simsarı. Bu saatten sonra koca mı bulcak. Olmaz dedi. Ben istiyorum çocuğu. Beyler kapana kısılmıştım kimseye anlatamıyorum olayları ve aldırmak istemiyor. Korku içten içe beni yiyip bitiriyordu.

Lan o değilde burda gülüp egleniyoruz bunu okurken ama birde bu durumun erkek bir öğretmen tarafindan 7 ye giden bir kız cocuguna yapildigini düşünün mk o ogretmenin gotunden kal alirim

Ondan sonraki günleri aynı olaylar takip etti ben sürekli bi bahaneyle aldırması için onu zorlarken oda tam tersine büyütücem diyordu. Aq beni neden düşünmüyordu ki. Çocuk eşyası satan yerlere girip bişiler bakıyodu. Eski sürekli gezip eglendimiz hayat artık çocuk dükkanları neler alabiliriz tarzına dönmüştü ve bu beni gerçenten yoruyordu. Ama onu hiç o kadar mutlu görmemiştim. Ne zaman bi dukkanda güzel bişi görse gözlerinin içi gülüyordu. Daha 2 aylık bile hamile değilken neler aldı neler. Annem babam bana bu kadar şey almamıştır bu yaşımda.

Beyler bizim şehrimiz daha doğrusu memleketimizin çoğu yerinde insanlar yobazdır. Dul bi bayan hamile kalıyor. Konu komşu neler düşünür kim bilir. Okulda diğer hocalar. Bu takıldı benim kafama ne dicekti ne yapacaktı hiç bilmiyordum ama öğrenmek zorundaydım. Hayır çocuğun benden olduğunu kimse bilmemeliydi. Annem babam beni öldürürdü. En nihayetinde bu konuyu konuşmaya karar verdim evine gittim.

sonra panpa

Böyle böyle ne yapmayı düşüyorsun dedim. Bu sıralarda hocaya çok fazla bağlanmıştım. Bu kadar olay olmuş aşıktım bildiğiniz. Tayinimi istedim gidicem dedi. Yıkıldım beyler. Hani filmlerde olur ya yavaş yavaş dizlerinin üzerine düşerler falan aynı öyleydim. Ne sulu gözmüşüm oturup ağlamaya başladım. Bırakamazsın beni dedim. Bunca şeyden sonra nasıl böyle dersin. Bana baktı sıcacık bi tebessümle, burda kalırsam senin başın çok belaya girebilir sadece senin açından değil insanlar neler düşünecek biraz büyü ve düşün dedi. (8. Sınıf yeni bitmiş nasıl büyüyeyim sanki 23 24 yaşındayımda ruhum çocuk amk) ne yapıcaktım ne söyleyecektim haklıydı.

Benide zütür diye ağlıyordum. Gözlerim ağlamaktan acıyordu şişmişti. Yalvarıyordum resmen. Zaten kimsem kalmamıştı, oda gidince hepten yalnız kalacaktım kimseyede anlatamıyordum bunu içime kapanacaktım belliydi. Şimdi düşününce saçma bi istek beni zütüremezdi ama o an size bunu kelimelerle asla açıklayamam ama dünya gibimde değil diyebilirdim. O çocuku istiyor mu doğursun bakarız diyordum kendime. (nasıl bakacaksam artık kendime bu yaşımda bakamıyorum aq) Sonra tekrar konuşmaya başladı.

Galiba o da beni çok sevmişti. Benden imkânsızı istiyorsun dedi. Yapamayacağım isteklerde bulunma. Lütfen dedi. Ama bunları söylerken sanki onunda içi acıyordu. Fark ediyordum gözleri bana söylüyordu her şeyi. Ne zaman gideceksin dedim. Tam hatırlamıyorum ama 1 2 haftamız vardı sanırım. O günlerde neler yaptık inanın hiç hatırlamıyorum. Ama eğleniyorduk yine. Kendimi bi yandan teselli ederken bi yandan da böylesi hayırlıdır diye avutuyordum. En azından konuşacaktık tekrardan. Görmessemde konuşsak yetecekmiş gibiydi.

Gitmeden önceki son gün onda kaldım. ilk defa onda kalmıştım. Tüm gece konuştuk birazda sarılıp uyuduk. Ertesi gün garaja varmıştık onu görebileceğim son dakikalardı. Gidiyordu aq gidiyordu. Ama kalması gitmesinden daha kötüydü. Anons geldi *** şehrine gidecek yolcular aracımız birazdan harekete geçecektir. Denmesiyle içime bişiler oturdu. Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı. inceden gözlerim dolmuştu. Bana baktı. Ağlama dedi. ‘’sen dünyadaki en güzel gülümsemeye sahip insansın her zaman gül olur mu?’’ tam olarak bunu dedi. Kelimesi kelimesine buydu. Hiç unutamadım o sözleri ve bana olan tebessümünü. Sonra sarıldı ve kulağıma şunları fısıldadı.

‘’Bu günden itibaren ne sen beni tanıdın nede biz böyle zamanlar yaşadık. Ben bu otobüse bindiğim andan itibaren aramızdaki her şey bitecek. Bir birimizi asla aramayacağız. Böyle olması ikimiz açısından da en iyisi. Sen daha büyüyeceksin hayatını yaşa. Beni düşünme.’’