Arkadaşlar benin 3 senelik bir erkek arkadaşım vardı geçen yaz benden ayrıldığında hayatımın tamamen bittiğini düşünüyordum artık böyle yaşamam gerektiğini hep böyle acı çekeceğimi sanıyordum. Taa ki şimdiki erkek arkadaşımla tanışana dek. Başlarda her şey güzeldi ben bağlanmaktan güvenmekten korkarken o güzel sözleriyle hep yanında olmamı istemesiyle gelecekle ilgili konuşmalarıyla içten içe beni kendine bağladı ve aşık etti. Şimdi 7. ayımızdayız yanyanayken hala çok iyiyiz yeri geldi mi gülüp şakalaşıyoruz yeri geldi mi romantik anlar yaşıyoruz cinsel hayatımız da hergün daha güzel oluyor. Amaaa yanyana değilken ben memlekete gittiğimde ya da o gittiğinde bu kız öldü mü kaldı mı ne arar ne sorar mesaj atar falan arada hadi hakkını yemeyeyim ama yanında olduğumdan çok çok farklı bir insana dönüşüyor. ilk zamanlar beni apartıma göndermezdi bizde kalacaksın diye ders çalışacaksınız ben gideyi dediğimde hayır sen her zaman yanımda olacaksın derdi şimdi akşam müsaitsen buluşalım dediğimde ders çalışıcam diyor. Onu anlıyorum son senesi ve mezun olamıyor ama değişen ne bilmiyorum. Ve sizden akıl istiyorum. Sevgi problemimiz kesinlikle yok dediğim gibi yanındayken ben nasıl böyle düşünmüşüm bu hayvan beni baya seviyor diyorum ama uzaklaşınca yine HAYVAN oluyor. SiZCE NEDEN BÖYLE BEYLERR???