lüfer.jpg

Malezyalı'ya kadar okudum bıraktım olmaz o iş

ne salaksın sen aq. gibtirgit tabii oraya mal burda hayatın boyunca borç harç içinde yaşayıp napcan

bilenler bilir, geçen yaz sözlükte anlatmıştım mevzuyu.. kaba taslak yine anlatayım..

wechatte bi hatunla tanıştım.. malezyalı.. yaklaşık 2 3 ay yazıştık bununla.. malezyanın zengin ailelerinden.. babasının 2 3 tane inşaat firması falan bile varmış amk.. bana anlatırken içimden 'yav he he amk' diyodum..

bi gün bana seni çok merak ediyorum, seni görmek için istanbula gelicem dedi.. dünyada gezmediği ülke kalmamış, hatta daha önce bodruma bile gelmiş amk.. 30 yaşındayım daha bodruma gitmişliğim yok.. neyse fazla detaya girmeyeyim.. ağustos ayında geldi buraya.. 2 ay beraber kaldık.. ve birbirimize aşık olduk.. geldiğinde arkadaşlarımdan borç harç isteyip idare etmeye çalıştım.. çünkü cebimde bazen sigara para bile olmayan biriyim amk.. benim maddi durumumu da biliyor.. herşeyiyle dürüst olmaya çalıştım.. o buradayken bazen sigara paramı bile veriyordu amk.. o gelmeden önce benim hiç aşk meşk mevzusuyla alakam yoktu... istanbuldayken bana 'benimle beraber malezyaya gel orada evlenelim ve yaşayalım dedi.. kabul etmedim.. çünkü ne dil biliyorum ne de orada yapacak herhangi bir iş..
evlenmeye karar verdik.. önümüzdeki yaz evleneceğiz. ve türkiyede yaşamayı kabul etti..

ama sıkıntılar baş göstermeye başladı artık.. benim iş hayatım, borçlarım.. cebimde 5 kuruş para yok.. eniştemle ufak aile şirketi denilebilecek bi çapta birşeyler yapıyorduk amk.. battık. tepe taklak olduk. her gün bankalardan arıyolar.. cep telefonum borcundan kapalı.. bazen sigara alacak param bile olmuyo..
şimdi yeni bir iş buldum kendime.. pazartesi iş görüşmesine gideceğim.. kendisine de söyledim bunu.. alacağım maaş en fazla 1250 tl.. bu parayla ne borç ödenir ne de evlilik yapılır.. hayatım borç ödemekle geçecek amk..
bu akşam biraz düşündüm de..
malezyaya gideyim mi AMK? gururuma da yediremiyorum.. orda resmen içgüveysi olucam lan.. ayrıca ben ailemi görmeden yapamam lan.. askerdeyken bile günde 5 defa annemle konuşuyodum ben amk.. şimdi 10000km uzaklıkta hiç dilini kültürünü bilmeiğim bir ülkeye gidip orada içgüveysi bir hayat yaşamak... sığıntı gibi.. korkuyorum lan.. napıcam ben amk.. daha bunu kimseye söylemedim bile.. ne ailemle konuştum ne de kızla..

beyler :( kafamda deli sorular..