9. sınıftım. sonlarına doğru manita yapmışım. tabi o zamanlar vucudumuzda deli gibi zehir akıyor. antalyada okuyordum. biz bundan bi şekilde ayrıldık ama baya salakça bi ayrılmaydı. (kızın adını veremem ama bi kod koyalım oda TUAK olsun) neyse işte bide bu tuakın bir arkadaşları vardı bende olanlarla çok yakındım. neyse biz ayrıldıktan sonra gine ben o arkadaşlarımla yakındım. yaz oldu kayseriye geldim işte tabi oruç zamanı, iftardan sonra inönünde basket filan oynuyoz. neyse bir değil iki değil bir kızla karşılaşıyorum. hep göz göze geliyoruz falan. tabi o zamanlar sabun bulsak affetmiyecez bu kızda karşımıza çıkınca iyice delirdik şaçma sapan haraketler filan tam salaklık... neyse konuya gelelim. panpalarla kayseripark avmnin orada takılırken bu kızlar geldi ben dedim \\\\\\\'\\\\\\\' allahım bu bi işaretmi \\\\\\\'\\\\\\\'.. elimzide fotoğraf makinesi var. kızlarda dediki \\\\\\\'\\\\\\\' bizimde fotoğrafımızı çekebilirmisiniz \\\\\\\'\\\\\\\' bizler sapıttık fotoğraflarını çekmek için kavga ediyoruz birbirimizle.. velhasıl o kızla konuşmaya başladım işte kız bana resmen yürüyordu bende ona filan derken. bu benden telefon numaramı istedi bende mal gibi verdim. o gün öyle geçti filan aradan bi hafta geçti kayseriden ayrıldık ankaraya geldik. birisi beni özel numaradan aradı. ben nasıl seviniyorum ama bi bilseniz. tabi mallık diz boyu.. iste konuşmaya başladık sesi o kıza acayip benziyordu yani o kız olduğuna yemin bile edebilirdim. neyse konuşuyoruz hergün arıyor 1 saat 2 saat filan konuşuyoruz. ben o kadar ısındım ki mal gibi herşeyimi açıkladım. işte durmadan yalan atıyorum havalı olayım diye eski sevgilime filan sövüyorum. diyorum işte \\\\\\\'\\\\\\\' ben bu tuakın dıbına koyım filan. o kimmiş filan \\\\\\\'\\\\\\\' oda hiç çaktırmadan anlamış gibi yapıyor. velhasıl ben buna okuldakı her arkaşımın arkasından konuştum bütün hislerimi döktüm ama o hala kim olduğunu bile bana söylemedi. neyse ben emin gibi hissediyorum o kızın kayserideki kız olduğundan. bende bu kız antalydan değildir diye isim vere vere anlatıyorum sonuçta tanımaz etmez diye. velhasıl bu kız bi daha beni aramadı. bende az bi araştırdım kayserideki o kızın huur olduğunu her erkeğe böyle umut verip kullandığını öğrendim. tabi ben şok.. diyorum içimden beni arayan kız kimdi dıbınakoyım.. içime bi şüphe oturdu. ben o şüphelerle 1 ay geçiridm.

tabi bu zamanlarda antalyadaki arkadaşlarımla konuşmayı ekgib etmiyorum. hele tuakın en yakın panpalarını kendime çekmeyi başardım falan filan

okul başladı.. bi geldim antalyaya la herkez bana soğuk davranıyor. nedenini soruyorum kimse bi şey demiyor. bu boyle bi ay geçti. sonra bi arkadaşım dediki. sen ne biçim huursun diyerek başladı sövmeye.. bende olayı açıklamasını istedim. anlattı işte

seni BUKA ( tuakın yakın arkdaşı, benimde tabi) yazın aramış özelden sende herkezin arkasından sövmüşsün o yüzden millet sana kızgın dedi. ben bi travma geçirdim. ne kadar mal olduğumu ne kadar gerizekalı olduğumu anladım. beni sene boyunca tehdit ettiler bize bulaşırsan herkeze bu ses kayıtlarından yollarım dediler. bende hayatımın en taktan senesi yani 10. sınıf öğretim yılını geçiridim. sanki gibilip köşeye atılmış gibiydim. öyle bi dost kazığı yemiştimki. o tuak da buka da bana almanya gibi koyup geçmişlerdi. o zaman anlamıştım şu dünyada kimseye güvenmeyeceğimi.

beyler siz siz olun konuştuğunuza dikkat edin. aman ha diyim. ülkede push çokkkkk.
o kadar çok bunalıma girmiştimki okul değiştirmek zorunda kaldım. artık yeni bi şehir yeni bi hayat kurdum. bu sefer dediklerime dikkat ediyorum. dedikleriniz çok önemli brolar. ağzınızdan çıkanlara iyi dikkat edin.

benden bu kadar hadi kalın sağlıcakla.. €€€