Rezzzzzzzz

şu an hayatın nasıl Matmazel?

Okuyup hikayeme ortak olan panpalarima tesekkur ederim.

Gel zaman git zaman, tasindik ordan.

Baska bir eve tasindik.
O mahalleden tasindik.

Hayallerimizden, kucuklugumuzden, fakirligimizden, gururumuzdan tasindik.

Yeni hayatlar cizdik kendimize , renklendirmeyi unuttuk ama cizdik iste.

Hic komsum olmadi ondan sonra.
Kimse ali olmadi, kimse ali olsun istemedim. Aramizda bir sokak vardi ama hep kactim o mahalleden. Cunku bitliydim ben.. hepsi o . Butun sofatim buydu.

Belki de insanalrin hepsi bunu dusunuyordu ama birtek o soyluyordu.

Bazen yolda goruyor kafami ceviriyor selam bile vermiyordum.

Ali insanlarin ozetiydi, sadece bunu anlayabilecek kadar tanimiyordum insanlari.

Ali herkesdi, baklaldi, manavdi, sira arkadasimdiz universitede not isteyen kizdi, lisede mudur yardimcisiydi, ortaokulda bekciydi, evlenecegim adamdi, komsumdu..

Cunku herkes cikarciydi. Cunku herkes isini gorene kadar gulerdi.

Ben cocuktum anlamiyordum. Ben cocuktum kördum. Ali butun insanligin ozeti gibi duruyordu onumde. Ben gorememis ve hatta ona kizmistim.

Hayat kucuktu, insanlar cok daha kucuk cok daha acimasizdi.

Ben her seyi gec olsada ogrenmistim. Ama gercekleri gorunce midem oyle cok bulandi ki kimseyi sevemedim.
Yapmacik insanlarla olamadim.

Yalandan "kanka" lara eyvallah edemedim.

Ali herkesdi. Ben herkesle kucukken kustum, parmaklarimi birlestiremedim.

"Es pes kavgayi kes" diyemedim..

Belki ben ekgibtim, belki bendim cirkin olan, belki yanlis olan bendim..

Insanlar kemdi cikarlarini oyle cok gozetiyordu ki. Bir baskasini umursamiyorlardi bile.

Insanlar hep kotu olmazdi ya. Hep kotu olmamaliydi insanlar.

Ben daha cocuktum, bu kadar uzulmezdi cocuklar. uzulmemeliydi.

Beni kiran sadece ali miydi? Yoksa bu mahalle yine mi ufalmisti avuclarimda?
Yine mi yetmiyordu aksamlari yorgani basa cekip hayal kurmak?

Yine mi mahallenin evleri samandandi, ufleyinde ucusuyorlardi birer birer. Bir anda cirilciplsk kaliyordu koca koca insanlar. Bir anda buyuyordu cocuklar, bitiyordu oyunlar...

-Bitliyim! Ama insanim be! Yeter! Bitli bitli bitli.

Sumuklu ben adim var benim! Bitliyim! Bit kadar degeri olmayan insanlar agzina doluyorlar bitlerimi ! Dedim. Sustum..

Sustum sustum... oyle cok sustum ki gunlerce cikmadim mahalleye. Haftalarca ugramadim o merdivene.

Arabalari vardi onu yikiyordu. Bilen bilir o yillari, millet fircayla arabasini yikiyordu, birde uzerine araba ortusunu ortuyordu falan.

Herneyse konu bu degil.

Gel dedi, yardim et.
Cantayi biraktim kenara, aliye yardim ettim.

Arabayi yikamaya koyulduk. Sohbet ediyorduk araba yikiyorduk, ben onu izliyordum, o beni izlemiyordu.

Biliyordum o beni sevmiyordu. Sevsin istemiyordum. Mahalle kucuktu. Her yer aliydi. Herkes aliydi.

Bitirdik arabayi, sagol dedi cikti yukari.

Yine acildi balkonun pimapenli cami, bitliiii dedi bi ses. Igrendim. Ilk defa igrendim ondan.

Az once is yaptirirken iyiydi! Bu kadar mi kolaydi?
Kucuk mahalle iyice ufalmis, gururumu da o kucucuk evlere tikmisti.

Baktim balkona dogru...

Gozlerimi suzdum.. mahsun olmak icin fazla pisti ali.
Fazla kellifelliydi gerek yoktu mahsun olmaya.

Kizgin oak gerekirdi kirgin olmak icin cok gecti.

Daha lisedeydim, lise bir.

Cok ergendim herhalde ki hayatin butun yuku benim omuzlarimda moduna girmistim coktan.

Ali yi az goruyordum, hatta belki hic.
Ama cekiyordum yorgani kafama, aliyle el ele geziyordum sokaklarda.
O oturdugum merdivenlere bakmiyordum be.

Ali yanimda fazlasini ister miyim?

Sonra bir gun rastladim mahalleye galoba okuldan cikiyordum. Sabahciydim her halde. Ogle saatleriydi cunku.

Gormemistim bile sesiyle irkildim.

Sssttt sumuklu dedi.

Mahallede civilti yoktu artik. Sanki mevsim hep sonbaharmista kimse sokaga cocugunu cikarmamis gibiydi.

Sanki sokakta bir salgin hastalik varmista bulasacakmis gibi.

Buyumek bir hastalikmiydi?
Yoksa insanlar mi hasta bedenlerine alet ediyordu cocuklugu?

Ben buyudum, ben buyudukce mahalle kuculdu.
Buyudukce kuculdu evler, mutluluklar kuculdu.
Ali nin balkonuna bakmak icin oturdugum pencere kuculdu.

Hayallerim kuculdu.
Umutlarim kuculdu.

Ali daha az ugruyordu mahalleye, ben daha az iniyordum .. ali daha az selam veriyordu insanlara, gordugumde mutlaka yaninda liseden oldugunu dusundugum arkadaslari oluyordu.
Kiskaniyordum galiba.

Ama en cok kiziyordum.

Bakkala gidiyorduk bazen yanyana. Sohbet edecek kimse olmadigi icin yolda guluyordu egleniyordu benimle.
Bakkal eve bes dakikaydi ama o yol upuuuzuuun geliyordu gozume.

Eve girdiginde mahallenin bitlisini geride birakiyordu, unutuyordu benimle guldugunu yol boyu.

Trip atsam.. daha henuz o kadar kadin olamamisim ne bileyim trip. Kiriliyordum. Sadece kiriliyordum bende.

Panpalar istekler gelmis devam ediyorum.

panpa yazsana

Sen anlat biz seni okuruz sonuc olara her okuyan rez almaz
Hatta isttaysan bi çayda ismarla beraber dertleşiriz
Not : çayi bile kiza ismarlatacak kadsr vicdansizim

amlı var tutar

güzel anlatiyorsun devamini getir walla icim bi hos oldu

Okurum bir ara

Devam devam devam

Yaz panpa

Gaymisin amli misin
Gaysan gibtir git
Amliysan gibtir git
Harun abiysen gibtirmeden git

Yazsana olm bekliyoruz en son şuan ne yaptigini yaz bitir