Bi defasında babamın askerlik arkadaşı ailesiyle birlikte bize yemeğe gelmişti bi tane kızı vardı mavi gözlü 18 yaşında bi kızdı neyse yemeğe başladık kıza bakmamak için bide kimse benle konuşmasın diye telefonla uğraşıyordum sonra çorba geldi çorbayı kaşıkla içince hüvt diye ses çıkmasın diye ekmek banıyordum neyse hala telefon elimdeydi çorbaya bakmadan ekmek banıyordum birkaçkez bandım sonra yanlışlıkla çorba yerine masaya ekmek bandım farkında değildim ekmeği ağzıma koyar koymaz herkes çığlıklar eşliğinde gülmeye başladı o kız da güldü sonra misafir odasına geçip ağladım buda böyle bi anımdır