@2pact34 panpam madem sende bas gelsin dedin başlıyom hayatımda yaşadığım en taktan şeyleri panpa.

ilk olarak hayatımda yaşadığım en erken ve en büyük travma 6 yaşımdayken dedemi gözlerimin önünde kaybetmemdi. Kendini annemden babamdan çok severdim. Doğduğumda hasta olmasına, elimden tutup bir kere bile parka zütürebilecek sağlık durumu olmasa da çok sevdim ben onu. Hayata daha başlamadan hayatı ve sevgiyi, iyiliği öğretti. 6 yaşımdaydım dedem hastanede yatıyordu ziyarete gitmiştik ve kısa bir süre sonra tam önümde krize girdi doktorlar geldiğinde beni çıkardıklarını ve sonra bir daha dedemi görmediğimi hatırlıyorum. Şu an 18 yaşımı doldurdum ve son yıllarda bunu sindirmeyi başardım.

ikinci travmam ergenliğimde bir dost kazığı ve sevdiğimle alakalı. Bırak şiir ve şarkı yazmayı ben kimseyi giblemeyen biriydim. O içimdeki küçük çocuğu uyandırdı ve çok sevdim. Mükemmelliğini yazma arzusundan gece uyumayıp şiirler yazardım. Çok ağır ergenlik ve melankoli doluydu fakat ne kadar aptalca olursa olsun ben kimseyi öyle sevmedim. Bu kız hiç kalbimi kırmadı fakat kalbimi kıran 8 yıllık dostumdu. Kız onu seviyordu o söylemeden anlamıştım zaten fakat sevdiğim mutlu olacaksa ben önemli değilim derdim. Çocuk kızı kullanmak istiyormuş öğrendiğim anda o saf, masum ve gülücekler saçan kıza bir şey olmasın hiçbir huur çocuğu ona zarar vermesin diye her şeyi delillerimle kıza anlattım. Kız hayatının en zor aylarını geçirdi sonra. Neyse ki kullanılmamıştı o bir yıl çok acı çektim son gücümle sabrettim ve savundum. Kız ile çok iyi dost olduk hala da dostuz. Ama 8 yıllık dostum sırtımdan vurdu ben ona kardeşim derdim. Kuzı sevdiğimi bile bile ihanet etti bana. Üstüne yazdığım şiirler ve besteler kızı rahatsız ediyor diye canım gitarımdan ayrıldım. Şiiri bıraktım. Hocalarım senden müzisyen olacak derdi. O kız rahat etsin diye dinlemedim kimseyi bıraktım sahip olduğum tek şeyi. O günlerden sonra çok kızla çıktım. Kimseyi sevemedim. Kalbim çok yıprandı daha hayata başlamadan. Bunlara bağlı olarak çok yıprandım uykularım yıllardır düzensiz...

Her şeyden sonra pes etmeyip yeni hobiler aradım ve kendimi tiyatroda buldum. Zaten küçüklüğümden beri tiyatronun içindeydim fakat bu sefer daha anlamlıydı. Zaten her şeyi içine atıp rol yapan biriydim oyuncu olmak istediğime karar verdim. Bu yolda hala adımlar atıyorum.