ipek merhaba,
ya bişey sorcam. sen manyak mısın? bu ne güzellik? güzel olduğun kadar küstahsın da. nerden mi bildim? çünkü tipten anlarım.
insan sarrafıyım ben ipek. resimlerine bakınca ilk gördüğüm, göğüs olarak sıkıntın olmadığın yönünde. bunu cüreti aşan bir davranış ya da ifade olarak görmemen çok önemli benim için, çünkü ben insanda - kadın erkek farketmez - önce memeye bakarım. meme insanı ele verir. (bazen de meme ele gelir ama bunu başka bir platformda, birebir tartışmayı tercih ederim... karşılıklı görüşmeye inanan bir insanım ben).
plajda çektirdiğin o foto, tatili seven bir kız olduğuna dair bir ipucu benim için... ipin ucunu çektiğimde yanıma sen geleceksen, bu ipuçlarını takip etmek çok zevkli olacak ipek:)
ipek ipek ipek
koyma bana ipotek
şair yanım güçlüdür...
mesajını bekleye

aslında hiç böyle şeyler yapmam, yani biriyle tanışmak için mesaj yollamam. mesaj yollamak bence aşağılık bir davranıştır. diyeceğini diyemeyip, erkekçe, cesurca, mertçe, bir kadının karşısına çıkamayıp, kendine manevra alanı bırakarak, mesaj yolluyorlar. bu şerefsizliktir. eğer mesajına istediği gibi bir cevap alamaz ise ne diyecek? efendim ben size yollamadım da, yanlışlık olmuş da yahut siz beni yanlış anladınız bilmem ne... bu tip davranışlar bir mühendise yakışmaz. ben mühendishane-i bahr-i hümayun mezunu orta yaşlı bir mühendisim. ilk mühendislerdenim. mühendisim çünkü bence mühendislik insanın kendine yakışanı giymesidir. örneğin ben şapka devrimini hemen kabullendim, çünkü mühendislik bunu gerektirir. şapka bana yakışıyor çünkü.
sizinle yeni ufuklara yelken açmak, bir de yeğenim ufuklara yatak açmak isterim. çünkü sık sık bize gelirler. küçük odadaki kanepeyi açarız onlara. umarım bu sorun olmaz. sizin facebook'ta yani halk arasındaki adıyla feyste - kusura bakmayın halk arası dedim, birden apış arası koktu burası, aslında elit biriyimdir, halkın arasına girmem, deodorant kullanırım, özür dilerim - resminizi görünce, adeta beynimden değil de çenemden vurulmuşa, irlandalı turistten yumruk yiyen aksaray esnafına döndüm. bu kadın dedim, işte bu kadın, hangi kadın la dediler, işte dedim lan şu kadın, haa o mu, nolmuş o kadına dediler, o kadın dedim, benim çocuklarımın anası olacak kadın dedim. iyi demiş miyim efendim? eğer iyi demişsiniz diyorsanız bu mesajıma cevap veriniz.
iyi günler, ahiretime duamsın...

merhaba şeyma,
aslında tanımadığım insanlara mesaj çekip "merhaba, naber?" yazmak huyum değildir. ama medeni cesaretimi toplayıp sana yazmaya karar verdim çünkü aşırı güzelsin. (ben çok tatlısın çok, senin profilini gösteren facebook'a şükürler olsun, çok güzelsin çok, ben güzelden anlarım)
acaba bu güzel kız, yakışık sahibi ve analiz yeteneği yüksek bir jeoloji mühendisine yüz verip de tanışmak ister mi? mesela - ciksli düşünüyorum- bir akşam yemeği yer mi?
cevabını beklerken, sol bacağının gözüktüğü resmi çok beğendiğimi belirtmeden geçemeyeceğim:)

gülin selam,
senden tek ricam olacak. kendimi tanıtmama izin ver, ondan sonra ne yapacağımıza beraber, tartışarak, gerekirse oylayarak karar veririz. demokrasi zaten bu değil midir? her şey demokratik teammüller içinde yürüyecek, seni temin ederim...
mustafa benim adım. mühendisim. amatör olarak mankenlik yapıyordum eskiden, kısa bir rahatsızlık geçirdim ve doktor yanlış bir iğne yaptı, bunun sonucunda biraz kilo aldım ancak seni temin ederim ki performansta bir sıkıntı yok. "aaa, bu genç ve yakışıklı serseri bana asılıyor ya da beni düşünerek asılıyor" şekilnde saçmasapan ve iğrenç düşünceler aklına gelmesin, bozuşuruz bak... küserim sana... hatta küstüm bile!
şaka şaka:) bakalım peşimden gelecek misin diye yaptım. ben arasıra böyle testler yaparım ki aşk tazelensin, cinsellik rüzgarları bizi uçursun.
çok selamlar... bekliyorum... hazırım...

nahoş birşey ama bazen de yapmak gerekebiliyor.
efenim ankarada öğrenci ikene o muhitte ev olacağını bile düşünmediğim bir mevkide bir arkadaşımız kiralayacak bir ev bulmuştu. bir tarafta ankara kalesini gören hayvani bir teras ve şengül hamamı filan, diğer taraf gençlik parkını filan görüyor, hemen yeğenbey vergi dairesinin arkası, hemen yanımızda da boğaziçi lokantası (ohhhş). böyle yığma tuğla eski bir angara apartmanı.
neyse iki kişiyiz, üç kişi çıkmayı düşünüyoruz eve ama uzatmaların uzatmasını oynayan tipler olarak pek dönemdaşımız yok, evi bulan eleman bana diyor yok mu tanıdığın kimse, benim de hasbel kader tanışıp dost olduğum apo adlı bir arkadaşım var, gayet renkli ve bohem bir tip, dil tarihte tarih okuyor ama maksat muhabbet olsun diye sahaf dükkanı filan devralmış orda takılıyor filan, bunla bit pazarı ve hurdacıları dolaşıyoruz arada, kitap, plak tak püsür kayda değer malzemeyi toparlıyoruz.
neyse ama adam epey ehlikeyf, tembel ötesi bohem dediysek. buna dedim yavrum apo böyle böyle bir ev var bak bit pazarına da yakın ne dersin (o sırada demetevlerde mahzen gibi biryerde kalıyordu kendisi)
soruma ilk yanıtı alafranga tuvaleti var mı oldu, çömelerek yapamazmış, ayakları dizleri ağrırmış, alışık değilmiş.
-dedim e yok
-e neyse, dedi yapacak birşey yok, olsa iyi olurdu ama
çıktık eve daha binbir türlü badire hadise yaşandı o evde ama şimdilik konumuz lavaboya işemek, buradan devam edelim. efenim evde alafranga tuvalet yok ve var olan alaturkanın da terazisi biraz bozuk, ereksiyon halinde malinde taş dışına işersen sidiğin geri dönüşü pek mümkün olmuyor, su filan döküp hela taşına girmeye ikna etmek lazım sidiği. lan bir süre sonra tuvaleti kesif bir işenmiş duvar kokusu sardı, birgün herkes evdeyken bizim aponun gözünün içine bakaraktan, arkadaşlar tuvalet sidik kokuyor, işeyen biraz su döksün, terazisi bozuk tuvaletin malum dedim, aponun gözüne bakıyorum çünkü ondan şüpheleniyorum ve adam harbi tembel, tamam ben de çok hijyen manyağı değilim ama açık ara farkımız var yani. bizim apo;
- bana bakma ben yapmıyorum , dedi
-e dedim senden şüpheleniyorum ben
-boolum ben sana alafranga tuvalet sormadım mı, ben eğilmem, ben lavaboya işiyorum , demesin mi.
her ne kadar bir insan hep işemez arada sıçma da sıçar ve sıçarken ille işersin diye içimden geçirsem de uyarımı öyle veya böyle yapmış olmam nedeniyle daha fazla kurcalamadım konuyu ama inceden bir sövdüm lan lavaboya işenir mi diye.
bir de şöyle birşey var; bunu da itiraflar kısmına da yazabilirdik lakin gerek yok bence ayrıca çoğu kişinin de böyle yaptığını düşünüyorum, çok sevdiğim yataklı ankara ile yaptığım ankara istanbul yolculuklarında da paso kompartımandaki lavaboya işerdim, kim gidecek lan vagonun sonundaki tuvalete dal taşak, ayıp diye bişey var.