Park ediyim

RezOviç

Bir saatlik mola istesem panpalar?

Eve geldiğimde kimse yoktu sandım. Annemin bir fotoğrafını alıp öyle baktım. Çok üzgündüm. Brian öldü gittim, Annem öldü geldim. Derken birden baseball sopasıyla bizim sayko Big Smoke geldi.
-Yanlış evi seçtin sen!
-Smoke sakin ol benim Carl!
-Oman Tanrem, CJ kardeşim! Nasılsın bilader?
-Iyi değilim ya. Annem.
-Gardaş, bunu yapan kim olduğunu bilmiyorum, ama yemin ederim bunu öğreneceğim. Şimdi seni Annene zütüreyim, Abin bacında orada.
O söylediklerine inandım bende ya. Ne kadar aptalmışım. Neyse, bizde yola çıktık. Çıkmadan önce şaşırdım, Smoke'un son model arabası vardı. Fazla takmadım ama. Gittik işte mezarlığa.

Ee hadi

Helal len ağlıyorum

Rez devam

Gta sa var şuku

Rezerved

Yanında pulaski diye biri vardı, önceden yoktu o. Demekki yeterince harcamış eski yoldaşını. Arabanın içinde benim yanındada Hernandez diye biri var. Yepisyeni o, belli oluyor. Tenpennyde konuşmaya başladı.
-Naber, Carl? Naptın, ne ettin? Hangi rüzgar esti seni onca seneler sonra buraya?
-Annemin cenazesi için buradayım?
-He, duydum ondan. Allah rahmet eylesin. Ama sen eminmisin başka bir şey burada olmadığını?
-Ne demek istiyorsun, Memur Bey?
-Az önce bir polis vurulmuş. Memur Pendelburry, iyi biriydi. 10 dakika geçmedi burada olman, bir polisi öldürüyorsun.
-Benim bişey yaptığım yok.
-Seninle daha görüşeceğiz, Carl diyip attılar beni arabadan. Bilerek Rollin' High semtine attılar beni, Ballasların elinde, hiç alamadık buralarını. Hemen orada bi bigiblet vardı, bindim ve eve sürdüm.

Taksici bir lambada durdu. Birden bire arkadan bir anons geldi:"Yolcu, ellerini göster bize!" diye. Bende çıktım, beni yere yatırdılar ve kelepçeleri taktılar. Sonra beni arabasına soktular. Valizim takside kaldı. Sonra bi baktım, karşımda Los Santosun en büyük orosbu çocuğu, Memur Tenpenny.

Rez 12de kaldım

O zamanlar işler biraz daha yoğun ve iyi gidiyorlardı. Uçuşa para vardı. Her zamanki gibi bi araba çalıp gittim havalimanına. Los Santosa giden ilk uçağı aldım. Indikten sonra bir taksiyi aradım, buldum bi tane, yolu tarif ettim. Onca sene sonra eve giden yolu daha biliyordum. Ama o yolculuk, zannettiğim gibi gitmedi.

Sen yaz ben beklicem kosede bi yerde

Carl reis var tutar

-Alo?
-Selamün Aleyküm CJ, ben Abin, Sweet.
-Aleyküm Selam, ne istiyorsun?
-Sen en iyisi eve geri dön. Annemiz öldu kardeşim.

Dediğim gibi, tam beş yıl öyle geçindim. O beş yıl içinde ne ailem, ne de dostum vardı benim. Düşman bile yoktu, yalnızdım. Patronda takılmıyordu benimle. Hayat varken böyle yaşamışım. Beş yıl sonrada o arama geldi telefonuma. O gelmeseydi, yada bakmasaydım daha hala o bin için araba çalırdım herhalde. Arama oldukça kötü olmasına rağmen o aramaya bugün seviniyorum, o olmasaydı neler olurdu diye.

O işe girdim, ama sandığım kadar kolay değildi. Kira için hayvan gibi çalışıyordum. Arabalarda sadece geceleyin çalınıyor. O para bazen yetmiyordu, tenha yerlerde Insanları soyuyordum. Beş yıl öyle geçindiğimi hatırlarsam hep gurur duyuyorum kendimle. Bi aralar öyleydin, şimdi böylesin diye.

rezerve

-Pardon, bana biraz paran varmı?
-Görmüyonmu? Para var, ama sana yok.
-Nolursun ver biraz.
-Yok dedim.
-Yav versene biraz
-Sen dilenciye benzemiyorsun, neden ihtiyaç var paraya?
-Evden kaçtım. Para lazım ev kiralamaya.
-Eğer lazımsa veririm, ama onun için çalışacaksın. Gel benimle demesiyle bindik limuzine ve gittik bir otomobil tamirhanesine.
-Benim nasıl zengin olduğumu sorarsan, burda zengin oldum. Araba tamir ettim ve böyle oldum.
-Her gün kazamı oluyor buradada bu kadar zengin oldun?
-Araba tamir etmekle olmadım ben zengin. Ben, senin yapacağın işi yaptım.
-O zaman ben ne yapacağım?
-Araba çalacaksın. Buraya getireceksin, bende satacağım o arabayı. O paradan bir misliğini sende alacaksın. Kirayı ödersin sen öyle. Anlaştıkmı?
-Kiraya yetsinde, gerisini boşveririm
-Tamam o zaman. Oldu bu iş.