Hikaye lise yıllarımı ve güncel zamanıma 1 sene kadar uzaklıktaki zamanı içine alıyor bu zaman içinde milli oldum kalpler kırdım yalanlar söyledim her taku yedim ve bu hikayeyi vicdan azabımdan olsa gerek yazmaya karar verdim derdim şuku falan değil okuyanlar olsun yeterli ama okuyuculara ulaşabilmek için şuku atamanız lazım okumak isteyenler şukularını bırakıp 3 dakika içinde gelecek ilk part ı beklesinler..

EDiT: \'\'Hikaye bitmiştir iki gündür bu hikayeyi okuyan herkese teşekkürler iyi ki varsınız beni unutmayın\"

bu hikayenin devamı (bkz: kimse gerçekten sevmez kimseyi v2)

Haberi hemen Murat a verdim sevindi çocuk ama ilk önce kabul etmediğini ona söylemedim öğle arasına kadar gazladım çocuğu sonra Ebruyla Muratı buluşturup marketten Sprite la kremalı püskevitimi alıp parkta Murat ı bekledim. Yarım saat sonra Murat geldi ve çıkmaya başladıklarını söyledi bende arkadaşları aradım kemerimi çıkardım 7 kişi Murata güzel bi hayırlı olsun dayagı attık sonra gülerek okula geçtik (Ne salakmışız amk)

Ebru genelde servise benden önce binip bize yer ayırıyordu bende hep buna güvenle geç geliyordum ebruya teşekkür edip yolculuk boyunca tek kelime etmeden müzik eşliğinde dışarıyı izliyordum yine öyle yaparken Ebru kulaklığımdan birini alıp kulağına koydu beraber tek kelime etmeden muzik dinledik çok yakındık  o an arkadaş olarak Ebru ya çok güzel hisler besledim çünkü çalan müziğe karışan kalp seslerimiz beni ona bağladı galiba ben arkadaşım Ebru olmadan yapamazdım.

Bunu herkes için yapmalıydım Ebruyla olmam ben dahil hepimize eziyet olacaktı Murat kahrolacaktı Ebru da onu seviyormuş gibi yapan biriyle olmak zorunda kalacaktı bu ilişkilerimizin koparılması her ne kadar Ebrunun gözünde zalimlik ve bencillik olarak dursada bunu herkes mutlu olabilsin diye yapmıştım maalesef ki mutlu olabilmemiz için birbirimzin arasındaki bağlari koparmamız lazımdı bunu ben yaparak kötü adam oldum belki Ebru bana hala kızgındır.

Neyse hikayeye dönüyoruz..

Beyler ikide bir yoklama mı yapayım belli edin kendinizi

ilk iki seneden kısaca bahsediyorum: Geçiş sınavında iyi bir puan almama rağmen şehirin en kötü okullarından birine gittim öyle sünepe süt çocuğu bir tip olmadıgım için güzel zamanlar geçti hala ordan gorüştüğüm arkadaşlarım var bir yılımı orada tamamladıktan sonra bir anadolu lisesine nakilimi yaptım bu yılın ilk döneminde hikayeye etkisi olan tek şey Ebru ile tanışmamdı Ebru ile aynı servisteydik servisteki kızlardan bir onunla samimiyetim vardı zaten(Soğuk nevale nin tekiyim aq). Kısaca Ebru dan da bahsedeyim Ebru orta boylu çok hafif kilolu ama altın gibi bir kalbi olan bir kızdı benimle sürekli konuşmaya çalışıyordu benimle ilgili olan herşeyi araştırıyordu beni benden çok düşünüyordu ama bunu kişisel bir huy olduğunu yordum çünkü biz arkadaştık o tür bişey sezmemiştim ondan.

Her ne kadar kontrol gibime doğru gitsede tek hamleyle Ebruyla dudaklarımızı ayırıp koşarak evden çıktım evden çıkmadan önce Ebrunun ağlamasını duydum galiba deliriyorduk. Evden çıktım kapının önünde durdum bu hormon dengesizliği vücudumu çok kötü etkiledi nefes almakta zorlandım hatta nefes alamıyordum bile çünkü bu çok zor bir şeydi o yaşta dudaklarınızın ucundaki kiz kim olursa bırakıp gitmek çok zor bir şeydi eğer bunu yapmasaydım Ebruyu oracıkta gibseydim olacakları düşünemiyorum bile ilerde olacaklar kadar kötü olabilirmiydi bilinmez ama çok fena şeyler olabilirdi ama olmadı ben kazanmıştım nefsimi yenmiştim.

ikinci dönem başladı  arkadaşlarla biraz hasret giderdikten sonra kantine indik Ebruyu gördüm beni bekliyordu ama arkadaşları bırakıp gitmek istemedim o zamanlar bizde bi adet vardı kimin manita yaptığı sezilirse bizim tayfadan ölesiye dayak yerdi kemerli muştalı dalıyordu binler. Bu riski almak istemiyordum ama Ebruyu da bekletmek istemiyordum lan yoksa Ebru ya bi şeyler mi hissediyordum dedim içimden galiba öyleydi ama bunu bana çok ilgili olmasına bağladım ama yinede hiç ciddi değildim hislerim arkadaşçaydı..

ilk dönem de bitmişti karnem de yine zayıf yoktu fakat dersler zorlaştığı için barajda kalan derslerimde vardı. Karneler alındı bende Damla mı alıp gezmek istedim onunla ne kadar zaman geçirsem de tekrar onu görmek istoyordum adeta onu onunlayken bile özlüyordum. Beraber sinemaya gittik sinemadan çıkınca aşk mabedimiz olan parka gittik. Doğum gününde kaldırmaya cesaret edemediğim dansa orda kaldırdım biraz dans ettik yorulunca da birbirimize sarıldık.
o küçük ayaklarıyla çimlere basarken onu izliyordum bu geldi yanima geniş bir ağacın altına oturduk göğsüme kafasını koydu bana baktı "bu adam seni çok seviyor dedim" o adam sevmekle çok iyi yapıyor dedi hep de sevecek dedim sevdiğin kız da seni hiç kaybetmeyecek dedi inanmıştım.

Sınıftakilerle samimiyeti yavaştan kurdum ortama alıştım derken dönem bitti sömester tatili başladı bu tatilde Ebrudan sürekli mesajlar aldım bana yakın olan tek kız oydu okulun semti şehrin lüx sayılabilecek bi yerde olduğundan okuldaki kızlar hiç tekin değildi başıma bela almak hiç istemiyordum (tipimiz yerinde çok şükür) sömester i Ebrunun mesajlarını cevaplamak dışında yatarak geçirdim okulun da başlamasını iple çekiyordum en azından meşgul olacaktım derslerim olacaktı ders vereceklerim olacaktı.

Saat 1 buçuk du yarın okul vardı eve gitmem gerekiyordu telefonda annem ve babamdan gelen çağrıları gördüm onlar da meraklanmıştı eve doğru yürüdüm eve geldiğimde herkes uyuyordu bizimkilere görünmeden devrilip uyudum sabah ta kimseye görünmeden evden çıkıp okula gittim.

Okula gittim Damla yanıma gelmedi bende gitmedim  haklı sayılmazdı bu endişelerimde haklılık payı vardı ama bu kimsenin umrunda değildi bu da benim endişelerimi arttırıyordu.

Damla yla konuşmadık ama sürekli birbirimizi izliyorduk o gün öyle geçti. Diğer gün o geldi yanıma hiçbirşey olmamış gibi konuştu ama bende cevap bulamayınca geri gitti çünkü bu benim yapımda yoktu istesem de böyle devam edemezdim bu yüzden Damlanın bana bir açıklama borcu vardı

Ebrunun sınıfına gittim yanına gidip Murat ın bişey yapıp yapmadığını sordum yok ne yapabilir ki dedi neden böylesin dedim ne zamandan beridir dedi (bilmemezlikten geliyor) Murat la tanıştığınızdan beri dedim yok bisey hastayım biraz sana öyle gelmiştir dedi tamam diyip çıktım

inanmamıştım aklıma hiç bir sey gelmiyordu beni sevmediğinden de emindim okulda gözüme kestirdiğim kızları bile ona anlatıyordum amk öyle olsa illa ki bi yerden renk verirdi  peki ya sorun neydi bu belirsizlikle gecen günler sonrasında yine yorgun argın evdeydim telefona bir mesaj geldi mesaj Murat tan dı

Saatlerce düşündüm orda Ebru kesinlikle bir şansı hakediyordu ama ona asla o gözle bakmamıştım o na tanıyacağım şans benim hayatımı cehenneme çevirecekti Murat a da senin sevdiğin kızla artık ben çıkıyorum diyemezdim en iyisi Ebruyla ilişkimi koparmaktı en azından o an onu uygun gördüm. Peki ya Murat a ne söyleyecektim sevdiğn kız beni seviyormuş mu diyecektim ama bunuda bir karara bağladım Murat a bişey söylemeyecektim eğer Ebru söylemediyse.

 Sonrasında Murat ı arayıp yanıma çağırdım üzülmüştü ağlamaklı oldu yanımda hiç bir sebep belirtmeden bırakması kahretmiş adamı bişey demeden kalktım Murat ı evine bıraktım bende marketten bi sprite alıp evime geçtim

Bir gün arkadaşlarla otururken Ebru sınıfa geldi ödevimi yapmıştı defterimi getirmişti o zamanlarda Murat diye bir arkadaş aramıza yeni katılmıştı daha doğrusu ben almıştım zamanla çok iyi arkadaş olduk hatta en samimi oldugum adam Murat olmuştu neyse Ebru gidince Murat Ebru yu sordu sevgilisi falan var mı diye yok ayarliyimmi dedim yapabilirsen olur dedi aslında biraz işime gelirdi çünkü Ebru nun ilgisi beni birazcık sıkıyordu hem Ebru hemde Muratın mutlu olacağını düşünerek aralarını yapma kararı aldım

Beyler Murat da bana oranla daha sıcak kanlı hareketli biriydi ama dengesiz konuşmaları oluyordu ne konuştuğunu bilmiyordu hala öylemidir bilmiyorum.

Çıkış vakti geldi servise bindim Ebru her zamanki gibi yerimizi ayırmıştı günün nasıl geçtilerden sonra Murat tan bahsettim Ebru ya neden Murattan bahsediyorsun diye sorunca senden hoşlanıyor sende istersen sizi görüştürebilirim dedim cevap vermedi bi süre sustu ve hayır dedi neden diye sorunca hazır değilim falan diyip konuyu degiştirdi sonra servisten indi bende yolun geri kalanını müzik dinleyerek geçirdim eve gidince de Murat ın mesajını gördüm kanka ne dedi yaziyordu cevaplamak istemedim o an belki Ebru yla son  bir kez konusurum diye..

Sabah Ebrunun yanina gittim tekrar dan Murat konusunu açtım bir şans vermeni istiyorum dedim. Çok mu istiyorsun dedi cok istemek değil ama birlikte olmanız beni mutlu eder dedim o zaman tamam çok istiyorsan bulusalım dedi.

Okul başladı ve ben yavaş büyüyordum o Ebrunun aşık olduğu çocuk değildim sakallarım çıkmıştı yüzüm olgunlaşmıştı zaten artık hiç birşey geçen seneki gibi olmayacaktı..

Senenin ilk günüydü okula bir göz gezdirdim yeni gelen çömez dokuzları süzerken Ebru yu gördüm gitmemişti ama bu benim için önemli değildi ne olursa olsun biz artık iki yabancıydık. Okulda pek bişey olmadığı için arkadaşlarla nargileye gittik biraz onlarla vakit öldürüp evime geldim biraz telefonla uğraşıp uyudum.

Biraz kendime geldikten sonra marketen sprite mı aldım dudağımda hala Ebrunun dudağının tadı vardı benliğim ilk yaralarını o an almaya başlamıştı. Gazozumu içerek eve gittim yolda bir kaç kez telefon titredi bakmadım eve gidince mesajların Murat tan olduğunu gördüm mesajları açtım Murat beni o boş parka çağırıyordu ya sabır çekip parka doğru gittim Murat oturuyordu biraz toparlanmış gibiydi yanına oturdum telefonundan Emre aydının "Kim dokunduysa sana ona git" şarkısını açtı (vay amk dediğinizi duyar gibiyim) beraber dinlemeye başladık ona bakarken içim acıyordu onun gözlerine bakarken heyecanlandığı kızı 20 dk önce istemeyerek te olsa öpmüştüm üstelik hiç bir seyden haberi yoktu ilerde ögrenirse ona ne derdim hiç bilmiyordum o zaman bu bana biraz ağır gelmişti ama ilerde çok çok beterlerini yaşayacaktım şarkının bir iki tekrarından sonra Muratı eve gotürüp kendimi yatağıma gömdüm bitap düştüm ve uyudum

Sabah uyandığımda başım katır tepmiş gibi ağrıyordu o halde hazırlanıp okula gittim bu sefer Ebru gelmişti ve son gördüğüme nazaran daha iyiydi biraz sevindim hepimizin hayatımız düzenine sokması gerekiyordu okuldan sonra eve geçtim televizyonda arka sokakları izlerken o lanet telefon yine titredi ve mesaj tabiki Ebru dan dı mesaj şöyleydi

-Emre bu gün de denedim ama olmuyor her zamanki gibi yine olmadı ben sensiz olamıyorum lütfen bunları unutalım eskisi gibi olalım ben duygularımı kalbime gömerim yeterki sen benimle ol.

Aslında bunu bende istiyordum ama olmaz bunu Murat a yapamazdım bunu Ebruya yapamazdım bunu bana yapamazdım ona artık aramızda hiç bir ilişkinin olmaması gerektiğini bütün bağlarımızın koparılması gerektiğini yazdığım mesajımı yollayıp tv de arka sokakları izlemeye devam ettim.

Sonra kararımı sınıfa çıkmak yönümde aldım ve sınıfa girdim. Bi sonraki tenefüste Ebru sınıfıma geldi şaşırdım biraz gelebilirmisin dedi bizim binler sırıtmaya başladı bende kalktım bahçede dolaştık biraz konuştuk beni özlediği her halinden belliydi  ilk kez o zaman ondan şüphelendim sonra arkadaşların niye öyle baktılar dedi bilmiyorum belki yanlış anladılar dedim ve Ebru köşeye sıkıştı söyleyeceği şeyi merak etmistim o da biz arkadaşız biliyorsun dedi tabi biliyorum dedim ve aklımdaki ona dair düşünceler bir anda kayboldu

Beraber yukarı çıktık onu sınıfına bırakıp sınıfa geçtim benim binlere açıklamayı yaptım öyle bişey olsa cenazen çıkardı bro dediler güldüm sadece çünkü bi ben damat dayağı yememiştim iple çekiyorlardı pekekentler ben de sıcak bakiyordum hafiften hayatıma bir alsam hiçte fena olmazdı.

Ebru ya artık yenge gözüyle bakıyordum eskiye göre biraz mesafeliydik Ebru bu durumdan mutsuz gibiydi ama Murat ta hiç sorun yoktu bu durumdan  rahatsız oldum bu konu hakkında Muratla konusmalıydım sınıfa çıktım Muratı köşeye çektim dedim:

E: Emre (ben)  M: Murat

E: Ebruyla hersey yolunda mı haftalardır kızın yüzünden düşen bin parça?

M: Benim yanımdayken  gülüyor eğleniyor ama bana da biraz yapmacık geliyor bunlar bilmiyorum

E: Bişey mi yaptın lan kıza doğru söyle onu sana emanet etmiştim

M: Yok kanka ayıp ediyorsun seviyorum ben Ebru yu biliyorsun

E: inşallah öyledir kardeşim.

Bu konuşmadan sonra Ebru nun yanına gittim bu işteki tersliği çözmeliydim.