çözümünü zaten biliyorsun. neden soruyorsun?

sen bir erkeksin. sen güçlü olan, koruyan, sert olansın. korkmak sana göre değil. en azından; bir dişiden korkmak sana göre değil. gideceksin, kızın karşısına çıkıp konuşacaksın. ne yapacak? belinden tabanca çıkarıp kafana mı sıkacak? suratına yumruk mu atacak? sadece o da seninle konuşmaya başlayacak. tüm olay bu. bak sana korkunu yen demiyorum. korkunu yenme. bir kızla konuşmaktan korkuyor olabilirsin, buna karşı gelme. korkuyu içinden söküp atmak yerine, ona gül. onu bir cebine koy ve korkunla birlikte kızın karşısına çık. konuş. sen korkuyu def etmeden, o zamanla seni terk edecektir zaten.

emin ol, zengin olsaydın bile mutluluğun kısa sürecekti. mutluluğu şartlandırmak aptallıktır. "bu olsaydı mutlu olurdum" "şunu başarsaydım mutlu olurdum" deme. olamıyorsun. mutlu insanları incele, onlar çok büyük işler başardıkları için değil, küçük işlerden keyif alabildikleri için mutlu. bir keresinde evden kaçtığımda camide yatmıştım, zemin sertti, hava soğuktu, her yerim ağrıyordu. işte o an mutluluk benim için sıcak ve yumuşak bir yataktı. bir yatağa sahip olsam dünyanın en mutlu insanı olurdum diyordum. şimdi sahibim, ama hala mutsuzum. mutluluğu bir yatakla şartlandırmıştım, ama onun mutluluğu da bu yüzden kısa sürdü. sende mutluluğu parayla şartlandırma. kısa sürer.

mucizeler yaratıyorum demedim, çözüm sunuyorum dedim. sana sunacağım çözüm, hayal ile gerçeği birbirine karıştırma.

medyum değilim, mucize şifalar sunmuyorum. çözüm sunuyorum. senin meselen gayet basit ve çözümü de kabak gibi ortada, doktora git.

bu uzun mesele. mesaj at konuşalım.

kimse boş değildir, sadece içlerindeki potansiyeli gerek duygularıyla, gerek tabularıyla, gerekse hatalarıyla kendileri örterler. mesaj at konuşalım.

bu uzun bir konu. mesaj at konuşalım.

şimdi şöyle düşün, hiç sevdiğini söylemedin ve o başka birini buldu, veya buralardan gitti. aradan 5 yıl geçti. bu günler aklına geldi, hiç pişman olmaz mısın "ulan keşke söyleseydim" diye? olursun. öyle bir olursun ki kendine söversin. o yüzden pişman olmadan, git ve kızla konuş. pat diye onu sevdiğini söyleme sakın tabi, normal arkadaşlık ilişkisi kur. zamanla onu etkile ve açıl. bu süre zarfında da bana mesaj atıp taktik alabilirsin. kolay gelsin.

mertebe konusunu da özelden yaz, ona da ayrı bir çözüm bulalım.

Sünnet ol

kaç cm? :D

Türkiye de yaşıyorsan normaldir *

kendine bir gelecek planı çiz, bir tane de yetmez, her ihtimale karşı b planın, c planın da olsun. bu şekilde kaygını minimuma indirebilirsin.

benim duruma benziyor. kafamın içinde onlarca ses var, bana sürekli bir şeyler yapmamı söylüyorlar. her bir ses farklı bir amaç, farklı bir hedef güdüyor. birine itaat edince, zamanla diğerlerine ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi. başarı ve başarısızlık bu seslerin temelinde yatıyor, ama doğru sesi bulamıyor, bulsam da diğer sesler tarafından manipüle ediliyorum. dur ya, sana çözüm bulayım derken kendi sorunumu yazdım *

muhtemelen senin içine düştüğün durumun nedeni sessizlik. yalnızsın, düşünecek çok vaktin oluyor ama bu düşünceler seni boğmaya başladı. sosyalleşirsen, ne karanlık haz verir, ne de yalnızlık. bir sevgili bul, seni arayıp soracak bir dost bul, eminim o zaman bu buhrandan kurtulacaksın.

bu konu hakkında daha önce açtığım bir başlık sana yardımcı olabilir, oku: (bkz: bir kızı nasıl kendinizden nefret ettirirsiniz)

2 kelimelik sorununa ancak çalış diyebilirim. problemlerini daha detaylı bir şekilde anlatırsan sunduğum çözüm de daha detaylı olur

yaz veriyorum

mutsuzluğa alışamazsın, sadece teslim olursun. mutlu olman için de bakış açını, beklentilerini ve KENDiNi değiştirmen gerekiyor. mesaj at daha detaylı konuşalım bu konuyu. çünkü seni neyin mutsuz ettiğini, neden mutsuz olduğunu vs bilmiyorum

bilirim o taktan duyguyu. bende zamanında çocuk evinde kalmıştım, anlaşamıyordum diğerleriyle. kendi halimde kulaklığı takıp müzik dinliyordum.

şimdi önünde iki seçenek var, ya onlara ayak uydurur kaynaşırsın, ya da kendinden ödün vermeyerek kendi yoluna bakarsın. ama tabii anlaşamamaktan kastın nedir? kavga mı ediyorsunuz?

Biz 12 kisilik yatakhanelerdeyiz derdini gibiyim bizde çeşidi bol mevlam amk

kendine güvenin az sanırım. başarısızlığı da gözünde büyütme, herkes başarılı olsaydı herkes her şeyi yapardı. ancak başarısızlık herkesin başına gelir, ama bazıları bu hatalarından ders çıkarır ve zamanla başarılı olurlar. sende başarısızlıklarını can sıkan durumlar olarak değil de seni geliştirmeye çalışan tecrübeler olarak düşün.

insanları da aynı şekilde gibleme. senin bu gün gidip birine kötü davranman ne kadar kolaysa, başkasının da sana kötü davranması o kadar kolay. insanların yaptığını bu kadar çok kafaya takarsan zamanla takıntılı hale gelirsin dostum. bırak isteyen istediğini desin, sen kendin ol.

Kardes ben şuan takintili durumdayım ben napiyım

ek iş yapabilirsin dostum. veya mevcut paranı daha idareli harcayabilirsin, biriktirebilirsin vesaire

bu uzun bir konu bana mesaj at konusalım

neden dışlandığını bana özelden yaz. bi çözüm bulalım