bu yüzden hayatındaki bütün sorunları ve sıkıntıları bir şekilde bana bağlardı. daha el kadar çocukken bi bana gücü yeterdi ve akşamları annemle kavga etmemek için bir şekilde konuyu bana getirip beni azarlardı. onun hayatında ben günah keçisi gibiydim.

küçüklüğümden beri daha ufacık çocukken babama karşı içimde korkunç bir öfke biriktirdim. bir yandan babama acıyordum ve onu çok seviyordum. o insanlardan her kazık yediğinde ben yanında oldum ve ona destek oldum. üniversite sınavında okuduğum lisede sayısal 1. si olmuştum. babama destek olmak için üniversiteye bile gitmedim. çok asosyal bi hayat geçirdim. hep çalıştım.

şimdi ben büyüdüm. ve bende hayatımdaki bütün sorunları babama bağlamaya başladım. ona karşı olan öfkemi hala atamadım. bi insanı bu kadar sevip bir yandanda bu kadar öfkeli olmak akıl alır gibi değil...

tam bir pgibologluk konu

muhtemelen istenmeyen bebeksin kanka. kaza kurşunuyla doğmuşsun yani. nereden biliyorsun diye sorma.

babanı gib ödeşin