Bulunduğumuz şehirde her sene deprem olurdu.Depremden pek korkmam o yüzden.Alışkınım depremlere.Sabahın ilk ışıkları olsun, gecenin son demleri olsun günün her saati bir depreme yakalanmışımdır.
Ama bende en çok etki bırakan deprem olduğunda, geceydi.Dışarı çıktık.Babam her depremde olduğu gibi kahramanlık yapıp tekrar apartmana girdi.Bilerek yapıyor, şovmen adam amk.Evde ne kadar battaniye, yorgan varsa hepsini çıkarıp getirdi.ilk çıktığı an yatak döşek yürüyor sandı millet.Herif görünmüyor yorganların, battaniyelerin altında.Aldık birer battaniye bizde.
Sonra konuşmaya başladı sırayla insanlarla.Ampule bakacaksınız arkadaşlar, deprem olduğu gibi ampül sallanmaya başlar.Ben hep ampule bakarım deprem sırasında.Deprem en güzel ampulden anlaşılır.Her önüne gelene bunu söylüyor.Tabi o sıra herkesin ilgi odağı battaniyeli kahraman babam.Bir süre sonra insanlar kendi köşelerine çekilmeye başladılar.Bizim kahraman yine ilgisiz kalmaya başladı.Biraz yanıma gelip düşündü.
Sonra ani bir deparla tekrar apartmana koştu.Sanki apartman yanıyor, bizimkisi de birini canlı çıkaracak içeriden.Geri çıktığında bir elinde bir sürahi su, diğer elinde bir bardak, yüzünde muzaffer bir sırıtış işte size babam.Adam ilgi manyağı ne yaparsın.Arada ceketini ve haliyle cüzdanını da almış.Çok cin adam.Geçen depremde cüzdanından aşırdığım parayı unutmamış tabi.Yaşım küçük ama anlıyorum bende.Suyu dağıtmaya başladı sonra.
Su azalıyor tabi insanlar içtikçe.Lakin azalan tek su değil.Bizimkisine olan ilgide azalıyor su azaldıkça.Sonunda su bitti, bizimkisine olan ilgide sona erdi.Ben mutluyum şov bitmiş diye.ister istemez utanıyorsun.Adam gerçekten rahatsız.Peşi sıra herkesin babası gibi sakinleşti köşeye oturdu.Bekliyoruz.Biraz daha zaman geçsin eve gireceğiz artık.
Yine çıldırdı bir anda.Hararetle yerinden kalkıp ortaya, herkesin görebileceği bir yere geldi.Ben bu yakınlarda bir deprem daha bekliyorum diye anlatmaya başladı.Sanırsın ahmet mete ışıkara adam.Ulan sus diyorum içimden susmuyor.Bir kaç tanesi de buna verdi gazı verdi gazı.Gazı aldıkça coştu.Yarın bir çadır alacağım, aklı olan çadırda kalır dedi.
Ben çok sallamadım o sıra.Şaka falan yapıyor sandım.Eve girdik biraz ortalık sakinleşince.Sonrada yattık.O günün akşamı babamın heyecanla kapıyı çalmasını dün gibi hatırlıyorum.Kapıyı açtığım gibi çabuk gel işimiz var dedi.Çıkıp takıldım ardına .Kapının önünde iki büyük boy çadır gördüm.Yani hayal falan değil bildiğin taziye çadırı gibi çadır.Babam gülüyordu.Anladığım kadarıyla, okeyde babama hep yancı olan saf komşumuzu da deprem olacak diye kandırmış ona da çadır aldırmıştı.iki aparmanın balkonlarındaki insanlar, stattaki maçı kaçak izleyenlen taraftar gurubunu anımsatıyordu.Bizi izleyip gülüyorlardı.Ben şoktaydım.Babam sapıtmıştı.Arkadaşı ise halinden memnundu.
Tek pencereli beş kişilik çadırımızın içinde kaldık tüm aile ilk gün.ikinci gün annem ve kardeşlerim artık dayanamayıp eve geçti.Babam inat etti.Eve gece girmiyor.Sen büyük oğlansın bu gün benim yanımda durmazsan, ne zaman duracaksın.Herkesin içinde dedim deprem olacak.Lafımdan dönüp çadırı toplarsam millet güler halime dedi.Gayet ciddi bir şekilde söyledi bunu.Sanki şu an gülmüyorlar haline, lafının eri adam 5 derecede çadırda kalıyor helal olsun diyorlar sanki.Diğer komşu beş gün dayandı.Topladı gitti çadırı.Baba yeter depremin olacağı yok diyorum.Adam bana Olsun biz işimizi sağlama alalım diyor.Kendi de biliyor deprem olmayacak ama inat herif.
Komşular Abi senin deprem ne oldu diye babamla dalga geçtikçe babam daha da bilendi.iyice hırs yaptı.Ben birinci haftanın sonunda gece eve kaçmaya başlayınca Beni tek bıraktın namussuz diyerek beni sildi herif resmen.Akşam çadıra gitmeden önce eve uğradığında yüzüme bile bakmıyordu.Bana işgalci yunan askeriymişim gibi davranıyordu.Adam koca şehrin orasında keşiş hayatı yaşıyor, modern bir robinson crusoeyu anımsatıyordu.Ben bir gece destek olsun diye çadıra gittim.Ulan baktım bu yok.Eve geri döndüm ki anneme haber vereyim.Bir baktım bu evde yatıyor.Baya zamandır devam ediyormuş buna, gece gizli gizli eve geliyormuş.Tabi komşular arasında yavaş yavaş yayıldı babamın gece gizlice eve girdiği haberi.O da dayanamadı artık.Tam bir buçuk ay sonra, bahar geldiği zaman bu maceraya bir son verdi.Tüm komşular gerçekten taktir etti babamı.Abi iyi dayandın.Kimse bu kadarını beklemiyordu.Diyorlardı.Babam mutluydu.Kendini başarılı sayıyordu.Çadıra gelince hala duruyor amk çadırı.O zamanın parası ile tam yüz yirmi liraya almıştık.Hatırlıyorum.
hayal ürünü sanan vardır belki http://www.incisozluk.com.tr/e/167018330/