astalavista baby

Sorunun en doğru cevabını elbette ki insanı yaratan ezeli varlık Allahu Teala vermektedir. ilahi kelamda Rabbimiz şöyle buyurmaktadır, mealen:
“Ben cinleri ve insanları ancak beni tanısınlar ve bana kulluk yapsınlar diye yarattım.” (Zariyat/56).
Rabbimiz cinleri ve insanları elbette ki kullarının ibadetine muhtaç olduğu için yaratmadı. Zira O Es-Samed’tir ki hiç şeye muhtaç değildir. Hadisi Kudside ” Ben gizli bir hazineydim bilinmek istedim ve mahlukları yarattım.” buyurmakla da kulları tarafından bilinmeye muhtaç değildi. O bir ayette Rasulüne şöyle hitap etti, mealen;
“Ey Rasülüm şüphesiz biz seni ancak; alemlere rahmet olarak gönderdik ” diye buyurdu.
O halde Rabbimiz bizlere merhamet ettiği için yarattı. Çünkü yaratmasaydı mümin kulları Cemalullah’tan ve sonsuz cennet mutluluğundan mahrum kalacaklardı.
Yaratılışının amacından habersiz olanlar ise; bu dünyaya keyfince eğlenip yaşamaya geldiğini zannederek elması cam parçaları ile değişme aptallığında bulunarak bu dünyaya odaklanıp cennet hayatından uzaklaşıyorlar…
Tek kanatlı kuş uçmaz elbette. Hayatın devamı için iş, para ve sağlık da gereklidir ama, bunlar amaç değil araç olmalıdır. Bir başka deyimle: “Para iyi bir hizmetçi , kötü bir efendidir”. Servet Allah’ın rızasını kazanmada kullanılırsa, dünya ve ahiretin mutluluk sebebi olur. Amaç, bu imtihan dünyasında Allah’ın bizlere vermiş olduğu bu emanetleri, Allah’ın rızasına uygun yerlerde kullanmak ve övünme sebebi yapmamaktır…

Bu gün Müslümanım diyenlerin bir çoğunun hayatında din, ramazanda ve bayramlarda hatırlanır tarzdadır. Müslüman olmayan toplumlarda ise durum daha da vahimdir. Çünkü onlarda ahiret ve hesap verme diye bir kavram yoktur. Bu kimselerin zevkleri ilahları, yaşam amaçları nefsin zevklerine tapmak olmuştur. Böylesine fırsatçı felsefeler içinde yetişen nesillerden hangi topluma rahmet ve merhamet gelebilir? Fırsatçı felsefeyle yetişen nesillerin barış ve huzuru sağlamak çığırtkanlıkları da içi çürümüş kof bir ağaç gibidir.

Bugün gerek televizyonlar ve gerekse internet aracılığı ile sergilenen çeşitli sapkınlıklar yanında, din istismarcıları da boş durmamaktadır. Bu vesile ile din istismarcıları medyayı kullanarak gençlere ve hatta erişkinlere, edepsiz sitelerden daha çok zarar vermektedir. Çünkü maksatlı olarak ekgib ve yanlış verilen dini bilgiler, cinsel istismarcılıktan daha çok zarar vermektedir. Bazı özel televizyonlarda özellikle seçilip çıkarılan naylon profesörler, gençleri ibadetten uzaklaştırmakta bir hayli etkin olmaktadır. Allahu Teala bunları dünyada ve ahirette rezil ve berbat edecektir. Ve nitekim bunlardan bazılarının çok vahim sonuçlarını da görmekteyiz.

Allah inancı olmadan insanlığın kurtuluşunu beklemek bir hayal ve bir aldatmacadır.
Gençlerin; “nasıl daha çok para kazanırım?” felsefesi yerine, başta kendisine, sonra başkalarına değer vermeyi öğrenmesi gerekir. Ecdadına sövüp sayan bir nesil değil, onları anlamaya çalışan bir nesil geleceğimize güven verici olur ancak. insanlığa ümit ışığı olacak bir gençlik, ufku geniş, ileriyi görebilen örnek bir mü’min olabilmesiyle mümkündür. Allah’a kulluk yapmak için yaratıldığını bilmeyen bir gençlik ile dünya ve ahiretin kurtuluşu nasıl mümkün olabilir?

Karıncaya: “Böyle gayretli, gayretli nereye gidiyorsun? diye sormuşlar. O da: “Kâbe’ye gidiyorum.” demiş. Tekrar sormuşlar. “Bu topal ve küçücük ayakla mı Kabe’ye gideceksin?” demişler. Karınca şöyle cevap vermiş: ” Evet bu küçük ve topal ayakla” demiş ve devam etmiş. “Biliyorum! Oraya ulaşamam ama, hiç olamazsa onun yolun da ölürüm” sözüyle azmin ve sabrın önemini ifade etmiştir.