Dün akşam memlekette olan olaylar bana bir özgüven patlaması getirdi. Yapabilir miyim dedim. Niye yapamayım ki dedim. Mp3'üme harbiye marşını yükledim. Wordde yazdığım kısa bir ihtilal beyannamesini apartmanın tüm dairelerinin önüne attım. Son ses harbiye müziği apartmanı inletirken aşağıdan bütün zillere bastım ki ihtilal beyannamemi okusunlar diye. Beyannamemde şunlar yazıyordu...

“Gül apartmanı daire 11 kuvvetleri apartmansal düzenin, demokrasinin, komşu hak ve özgürlüklerinin tekrar temin ve tesisi; apartmanda hukukun üstünlüğünün yeniden hakim kılınması; bozulan apartman düzeninin tekrar sağlanması maksadıyla apartman yönetimine bütünüyle el koymuştur.

ilk olarak apartman yöneticisi merdiven boşluğundan komşulara seslendi, paralelci darbecilere peşkeş çekmeyin, hepiniz merdivenlere dökülün dedi.

Çok geçmeden kapıcı salih abi demohrasiyi yedirtmeyik dedi. 3 numarada ki hakkı abi ne oluyo amuğa koyim diye çıkınca bütün apartman sesleri merak edip merdivenlere döküldü.

Komşuluk ilişkilerimizi yeniden tesis etmek ve apartmanda anayasal düzeni sağlamak adına yönetime el koydum dedim.

Demez olaydım. 8 numara numan amca ve oğlu bin kerim kemerle girmeye başladılar, onları takiben 13 numara kürt veysel demoxrasi isterihk diye dalmaya başladı. En son aysel teyzenin tamam dövmeyin ve yönetici recep beyin vurun kahpeye nidalarını duydum. Uyandığımda hastanede pansuman yapıyolardı. Bu sabahta eve kağıt geldi zaten darbeye teşebbüsten ifadeye çağırmışlar beni.

Siz siz olun meşru yönetime darbe yapmayın amk.

Resmi unuttum ikinci kere açıyorum