Evet beyler ben 18 yaşında bi panpanızım. (Velet diyip okumadım diyen olacaksa gibtirsin gitsin.) Sizlere 15 yaşındayken başımdan geçen bi olayı anlatacağım.
15 yaşlarına daha yeni girmiştim. Aşırı stres dolu ve aile içi şiddete hep maruz olan kişiydim. Bundan sıkılmıştım. Ama gidecek yerim yoktu.
Birgün mahallemize yeni taşınan Cansu adlı kız ile tanıştım. (Tanışma faslı uzun. Konuşulanları boşverin olaya odaklanın.) Cansu'da benim gibi aile işi şiddet gören bi kızdı. Ama onun ki daha üst düzeydeydi. Çünkü babası alkollü olurdu ve hep küçük hedef olarak kızını görürdü.
Cansu artık benim arkadaşım. Yoldaşım olmuştu. Kaderlerimiz aynı cinsiyetlerimiz farklıydı. Birgün Cansu ile evden uzaklaşma planı yaptık. Ailemizden uzak kimsenin bize zarar veremiyeceği bi yere gitmekti amacımız.

Edit:Sadece 2-3 okuyan kişinin olduğunu bilmek istiyorum. Kendi kendimize yazmadığımızı bilelim.

Kendi imkanlarım ile çalışmaya karar verip bi işe girdim. Zaten oturduğumuz yer köy gibi bi yer. Rahmetli dedemin dağın eteklerinde olan bi evi vardı. Onun oraya gidip yerleştik Cansu ile. Sadece arkadaştık. Ve bi süre beraber yaşamaya başladık. Çok iyi birer arkadaş olmuştuk. Anlatılamazdı. Çoğu zaman aç kalmıştık. Ama hiç bi zaman halimizden şikayet etmemiştik.

Yaklaşık 7 aylık bi süre kadar 2 kişi kalıp evi idare etmeye çalıştık. Çoğu zaman soğuktan donduk kimi zaman ise açlıktan ölme aşamasına gelmiştik. Çünkü her zaman para alamıyordum. 7 aylık bi maceranın ardından Cansu ailesine dönmek istediğini söyledi. Uzun süre eve gitmedik. Onlara ders olur dedi. Ben her ne kadar gitmemeliyiz konusunda ısrarcı olsamda gittik. Ve o gün yanımızda kalan parayla da doktorumun yazmış olduğu xanax haplardan 3 kutu almıştık.

Ve eve doğru yola çıktık. Cansu korktuğunu belli etmemeye çalışsa bile kolayca anlaşılıyordu. Dedim ya aile içi şiddet. (inanmayanlar varmış. Okumadan gibtir olup gitsinler. Bu olay çevrem tarafından biliniyor zaten.) Eve gittik her şey ilk başta normal gözüküyordu bi sıkıntı yoktu. Ama ilk başlarda bi şey yoktu. Babası Cansuyu tekrardan dövmeye başladı. Ve araya girmeye çalışınca arada ben dayak yedim.

Uzun bir gerginlikten sonra aileler sakinleşti. Cansu odasına geçeceğini, ve çantadan eşyaları alacağını söylemişti. Tamam dedim ve verdim çantayı. Odasına girdi. 1 saat falan oldu ses çıkmadı. Kapıyı kırmak zorunda kaldığımızda yatakta Cansu'nun cansız bedeni duruyordu. 2 kutu hapı içerek intihar etmişti. Uzun süre bi arkadaşlığımız olmuştu. Hatta aşık bile olmuştum. Ona ait olan tek fotoğrafı 1-2 gün önce kaybettim. Kızın intiharından sonra onun için ailesi ne bi mezar yaptırdı. Ne de başka bi şey. Cenazesine bile gelmemişlerdi. Bugün tam tdıbına 1.5 yıl oldu öleli. Rüyalarda görürüm umudu ile erken yatardım önceden. Bi şey değişmediğini anladığım günden beri uyuyamıyorum.
Bu olayı anlatabilecek bi arkadaşım bile olmadığı için size anlattım. Yalan diyen abilerim/kardeşlerim olacak. Desinler, umrumda değil. Dertsiz tasasız huur çocukların ve sizi üzen muallaklerin olmayacağı bi gün dilerim.