Doğrudur, gibtir git şimdi.

Anlatma be ruhumuzu gibtiniz

Tutmaz oçe

tutturanların burdan amk

Ocak yanayıım mı dedi?

Mutsuz bin

mahalledeki abi dediğimiz yasinle ender benim abimi dövüyordu. küçük abimle aramızda 3 yaş vardı. o an ne yapacağımı bilemedim, ama çok sinirlenmiştim. o benim abimdi, her ne kadar o beni sevmese de ben onu çok seviyordum. üstümdeki şoku attıktan hemen sonra abimi boynunu kollarını arasına alan yasin'in sırtına atladım. çok ufaktım lan işte napabilirdim ki, yasin beni tuttuğu gibi fırlattı yere. ama hala abimi dövmeye devam ediyorlardı. bu sefer yerden bulduğum taşı aldığım gibi yasinin kafasına geçirdim ve abimi alıp eve kaçtım.

annem abimin yüzündeki kanları görünce hemen bana bağırmaya senin yüzünden olmuştur demeye başladı. karşılık vermedim, boynumu önüme eğdim. çünkü biliyordum abimi kurtardım desem bile inanmayacaktı bana. abimin elini yüzünü temizledikten sonra abim olayı anlatmaya başladı. işte anne yasin ve enderle tartıştım kavga ettim dedi. orda abime darılmıştım neden benim onu kurtardığımı söylememişti ki ? akşam babam ve abimde geldikten sonra olayı aynı şekilde anlattı. bende beni kurtardığını söylemese bile en azından bana kızmadılar diye sevinirken tam o sırada zil çaldı...

gelen yasin ve babasıydı. yasin kafası sarılı bir şekilde duruyordu. yasinin babası da babama senin küçük oğlan benim oğlanı ne hale sokmuş diye bağırıyordu. neyse ki babam uyumlu adamdır belayı sevmez, hastane masrafı neyse karşılarım, öpüşsünler barışsınlar falan dedi. yasinin babası gurursuz bir adam olduğu için parayı duyunca yumuşadı hemen. neyse böylelikle kapımızdan savuşturmuştuk onları.

annem ve abilerim beni sevmemesine rağmen bu evde beni tek seven insan babamdı. bir kez olsun bile herkesin bu çocuk adam olmaz deyişine kulak asmamış, benim oğlum aslan parçası derdi hep. büyük abimin bana ettiği hakaretler karşısında tek dayanağım olan babam dolduruşa gelmişti ki ilk defa bana o gün bir tokat attı...

canımı acıtan o tokat değildi, babamın o tokadı atmasıydı. peki ben napmıştım ? abimi onların elinden kurtarmak hata mıydı ? neden abim söylemiyordu ki onlara gerçeği ? bu kadar sevmiyordu beni ? bunları düşünürken uyuyakalmıştım. sabah annemin beni okul için kaldırmasıyla uyandım

Çabuk yaz rez bende o durumdayım

Hadi züt rez

Rezz pampa

küçük abimle aynı okula gidecektim. babam abime kardeşini koru diye tembihliyordu, yapmayacağını bildiğim halde babam üzülmesin diye sesimi çıkarmıyordum zaten. okula başlayan her çocuğa yeni önlük, okul ayakkabısı alınırdı. babam da bana almak istemişti ama büyük abim ve annem abisininkini giysin işte demişlerdi. yok ben yeni ayakkabı istiyorum dediğimde ise abim sen bizim sonumuzu mu getirecen, nasıl insansın gibi ucuz bir laf ettiğinden dolayı hevesimi de içimde derin yerlere gömmüştüm. iyi de caner(küçük abim)'in ayakkabıları 35 numara ben 33 numara giyiyordum bu neydi şimdi amk ? ayakkabıları sürükleye sürükleye yürüyordum.

neyse okula gittim. tabi ilk gün herkes annesiyle gelmiş. ben okula caner'le girdim ama tek başıma kaldım, bakınıyorum etrafa. sonunda bi hocanın yardımıyla geçte olsa sınıfımı buldum ve kapıdan içeri girdim. hani böyle her okulda huur çocukları olur ya aile terbiyesi almamış, garibin-yoksulun halinden anlamayan zengin binleri... lan daha 1. sınıftan böyle bin olmayı nasıl başarırlar anlayamam hala. neyse bu huur çocuklarından biri kahkaha eşliğinde şu çocuğun ayakkabılarına bakın tarzı bi cümlesiyle tüm sınıfın dikkatini üzerimde toplamıştı. lan bende küçüğüm işte amk ayaklarıma büyük geliyor ayakkabı, o da gerçekten çok taktan bi görüntüye mahal veriyor.

neyse beyler ben güçlü çocuktum, bu huur çocuğundan da intikamımı alabilecek güçte olduğumu bildiğim için ses etmeden öğretmenin gösterdiği yere oturdum. herkes birbiriyle kaynaşmış, arkadaş olmuşken ben yalnız kalmıştım. sıraya başımı koymuş bi şeyler düşünürken bi el omzuma dokundu ve incecik sesiyle şşş baksana dedi...

beyler hala burda olan varsa devam edeyim. yoksa yine yarın 1 kişi bile takipte olursa yarın devam ederim

Yaz sen burdayız

Yaz okuyom

Rezervasyon

Devam et kardeşim güzelmiş

Ah be pampa :(

kafamı kaldırdığımda sarı saçlı, kocaman mavi gözlerin olan bi kız bana bakarak gülümsüyordu. o zamanlar aşk falan ne bileyim çocuk aklımla, ama içimde değişik bir his olmuştu. belki sınıftaki tek kişinin benimle ilgilenmesinin verdiği şaşkınlık, belki de gerçekten bir şeyler hissediyordum. ben suratına anlamsızca bakarken \'\'ben buket, sende yanımıza gel hadi\'\' dedi. çatallaşan sesimle \'\'yok ya sağol\'\' diyebilmiştim ama buket ne kadar inatçı bi kız olduğunu daha ilk günden göstermişti bana. kolumdan tutarak zorla kaldırdı ve çocukların arasına soktu. buket daha ilk günden kendisini sevdirmiş olacak ki kimse de beni yadırgamadı ve tanıttım kendimi.

hani huur çocuğu var demiştim ya, yine yaptı huur çocukluğunu \'\'senin aramızda yerin yok\'\' diyerek yine dışlamıştı beni bin. bu arada adı da furkandı o binin. neyse beyler benim buketten başkasına zaten ihtiyacım yoktu. bukette sağolsun beni bir kez olsun yalnız bırakmadı. okulda bu furkan bini dışında bana ters laf eden kimse yoktu, yavaş yavaş herkes beni sevmeye başlamıştı. hatta öyle ki iyi futbol oynadığım için sınıfın bir numarası olmuştum ilerleyen zamanlarda. okul adına her şey yolunda giderken bir gün lanet olsun ki olan oldu...

Yaz panpa