Devam ediyorum beyler

dedim senin ananı giberim huur çocugu bunların merdiven betondan merdivenden inince biraz düz bir alan var kare şeklinde sonra bir daha sola doğru iniliyor ama o kare alanda çanak anten di demirden
eski büskü şeyler demir ütü masası vb şeyler vardı dediğim gibi bağırdım ve aynı 300 spartalıdaki this is sparta sahnesi gibi mertin karnına bir tekme attım arkası merdiven inişiydi ordan aşağıya düştü ben o tekmeyi attığımda düşüşünün yarısındayken izlemek yerine cs deki gibi elime bıçağı çekip hızlıca olay yerinden uzaklaştım kaçarken bir ses duydum hani klagib garaj katına birisi düşer ve hurdalardan bir ses çıkar tabak çanak sesi o sesleri duydum birde bu huurun bağrışını eve doğru koştum bizim aykut ile doğukan ne olduğunu sordular o sesler neydi dediler ben eve koşar haldeydim hiç cevap vermeden eve rushladım eve girdim ama deli gibi de merak ediyordum yavşağa ne olduğunu camda perdeyi ufak araladım dümdüz bir mahalle düşünün karşılıklı evler var ve mahallenin bittiği çıkmaz sokak olduğunu düşünün ve yolun sonunda bir bina olur 3 katlı bir bina bizim bindaydı orası işte biz 2. katta oturuyoduk yani mahalleyi komple görebiliyodum perde arasından izledim hemen
annesinin sesini ardından ablasının çığlıklarını duydum ağlıyolardı manyak bir gürültü sardı sokağı zırlıyorlardı komşular camlara çıktılar mertin annesi telefonu alıp hastaneyi aradı ambulans arabası geldi merti alıp hastaneye zütürdüler bende ağlamaya başladım çocuğum daha çok korktum öldüğünü düşünmeye başladım akşama doğru babası ile abisi işten dönmüşlerdi kapıda kaldılar giremediler komşular durumu anlattı bunlarında şahini vardı apar topar arabaya atlayıp onlarda hastanenin yolunu tuttu tüm komşular gibi olayın en başında benimde annem vardı oda balkondaydı meraklı kişiler arasın da oda vardı acaba olayı anlatsam nasıl karşılar çok korkuyodum bir keresinde bigibletimi arkadaşıma
vermiştim binsin diye amk ayısı ortadan ikiye büküldü bigiblet 3 yaşta büyüktü benden kalıplıydı 3 tekerlekli bir bigibeltim vardı annem sırf onun için sokağın ortasında belimde oklava bükmüştü amk oklava artık dayak göre göre kerkük yayına dönmüştü arada yamulan tarafıylada dövüp eski haline getiriyordu herneyse bu anılarım aklıma gelince çekindim anlatamadım bu huuru sevmiyodum ama böyle bir şeyinde olmasını hiç istemiyodum bi anlık sinirden yapmıştım günler geçti artık bu amk huuru kendine gelip olanları anlatmış heralde bi akşam annesi babası ailecek kapımıza dayandılar.

Devam edicem beyler biraz belli edin kendinizi gerçekten çocukluk bir anım aklıma geldi öyle yazıyım dedim. Devam edicem hadi up.

babamın mesleği marangozluktu dükkanları vardı amcamla babamın abi kardeş beraber çalışıyorlardı patron amcamdı ortağıda vardı falan filan bunu anlatmamın amacı patron amcam olunca babam biraz rahattı o günde eve erken geldiği günlerden biriydi kapıyı annem açtı adam sesini falan duyunca babamda uzandığı çek yattan kalkıp kapıya yöneldi bende hiç bir şey yokmuş gibi masum rolündeyim mertin babası durumu anlattı abisi bile babasının

arkasında ağlıyordu ki o benimde abimdi mert huur falan ama abisi iyiydi bana çikolata falan alırdı aslında buda kıskançlığın sebeplerinden biriydi her neyse bizimkiler bana döndüler ben zaten kapı çalar çalmaz geliş seslerinden anlamıştım gözüm doluydu dönüp bana baktıkları an ağlamaya başlamıştım salona geçtiler oturup konuştular aile arasına pek bir sorun yoktu zaten mertin babasıda yaşlı bir adamdı babamdan büyüktü ve kafası ebabil kuşu yuvası gibiydi bildiğiniz ortası gel kenarlarında saç var bizimkiler çok özür diledi falan

ama ben ağlamadan duramıyodum beni odaya zütürdü annem onlar konuştular ettiler sonra çıktılar
gittiler tekrar hastaneye bizimkiler bana baya kızmıştı tekrar tekrar kavga etme demeleri üzerine böyle bir şey yapmam çok zor bir duruma sokmuştu bizimkileri ertesi gün yine camdayım sokak artık benim için adriana lima ile evlenme ihtimalim ile eşit durumdaydı camdan milleti izlerken o şahin geldi yanaştı mertlerin evinin önüne merti eve taşıdılar kolu sarılmıştı komşular

camda annem bu sefer balkona çıkmamıştı utanıyordu herkes mertin annesine ne olduğunu olayın nasıl olduğunu sordular çünkü acilen çıkıp gittikleri için kimse bir şey bilmiyordu mertin anneside anlattı bende camı açıp perdenin arkasından dinledim pofuduk yaprak ile bizim oğlan kavga etmişler bizimkini merdivenden aşağı itmiş bunları anlatırken ablanın gözlerinden oğlunu ilk gördüğü anki gibi yaşlar akıyor devam

ediyor anlatmaya ama anlatmayıp evede girebilirdi ama yapamazdı çünkü bizim mahalledeki komşuluk baya kuvvetliydi zaten 2006 yıllarından bahsediyorum o zamanlar neydi harbi be işte abla devam etti mertde merdivenden düşmüş demir ütü masası kolunu kesmiş kolu kopmuş bir vaziyette baygın halde gördük kanrevan içinde yerde yatıyordu dedi ben tekrar ağlamaya başladım annemde ağlıyordu bi o kadarda bana kızgındı ben evden

dışarı çıkamıyordum o sıralarda atariye sarmıştım mario bomberman o eski sumo güreşi oyunu kaykayla muz topladığımız oyunlar hepsini oynuyordum akraba çocukları gelirdide evdeki 2. kolu ona verir bunlarıda bir güzel gibib dururdum baya kasmıştım o sıralar sonra günler haftalar geçti bu amk kolsuzu dışarı çıkmıştı her zamanki normal mert gibiydi ama bilirsiniz kopan kolu yerine diktiklerinde rahat bi 1 yıl geçmesi gerekir aynı işlevi görebilmesi için bu muallakde evde duramamış ablasının annesinin göztimi altında mahallede

takılıyodu bende gibten günler geçirip duruyordum camdan izliyordum sonra bi gün öğlen vakti mertin annesi gelmişti bizim kapıya kapıyı çaldı annem koştu açtı kapıyı annemin yüzü kızardı tabi diyecek bir şeyi yok mertin anneside yapıcak bir şey yok artık olan olmuş kötü üzücü bir durum tabi ama geçti bitti diyor çocuk bunlar diyor gerçekten iyi bir ablaydı
bunları onada yaşatmak istemezdim bi anlık bilinçsiz bir hareketin sonucu yaşanmıştı tüm bunlar ve mertin annesi dediki bırak artık çocuğu oda çıksın oynasın dışarıda düşünsene böyle bir şeyi yaşamış olan çocuk nasıl bir daha kavga eder pofuduk yaprakta iyi bir çocuk sakat bir çocuğa vurmaz bir daha

falan diye annemide bir şekilde teselli etti tamam dedi annem onlarıda bir birine barıştırırız dedi ertesi gün okuldan döndüm yine eskisi gibi dışarı çıkıcaktım bayadır çıkmıyorum gözümde tütüyor dışarı bi çıktım aykut doğukan ve diğer mahalledeki çocuklar kızlar bana çok garip bakıyolardı istenmiyormuşum gibi ve bu zaten çok normaldi dışlanıyordum ama herkeste benden korkuyor amk sonuçta kolkopardık çocuğuz daha aykut ve doğukanla yine biraz biraz konuşmaya başladım eskisi gibi yine muhabbet etmeye başladık mertte zaten 3 4 günde bir çıkıyordu dışarı üçümüz oturduk misket
oynuyoruz o köküyo bu köküyo onun cebine koyuyo derken arkamdan biri seslendi en nefret ettiğim kişinin
sesi beni hiç bu kadar mutlu ediceğini düşünmezdim sesini duyup arkamı döndüm...

ve uzun bi aradan sonra merti tekrar görmüştüm ama boynu omzu kolu sargılıydı sağında annesi solunda ablası vardı gördüğüm anda gözlerim dolmuştu tabi ben sevinmiştim onu gördüğüme ama o dahada nefret etmeye başlamıştı benden ve normal olarak bir insanın kolunu koparırsanız sizden nefret eder amk çocuğun hayatını gibmiştim

elinde bir fırsat olsa beni öldürürdü ama daha kolu bile yoktu amk annesi ve ablası beni onunla barıştırma taraftarındaydılar çünkü bende sinirlenince ortalığın anasını giben bir çocuktum küçükken ve dahada bir birimize zarar vermemizi istemiyorlardı zaten ben çok korkmuştum o zamanlar ve o kadar pişmandımki ben barışmak istiyordum ve her defasında çok çok özür diliyordum oda her defasında ana bacı küfür ediyordu aldırmıyordum sonra mahallenin maskotu oldu herkes onu baştacı yapmış abiler artık ona çoklat alır oldu herkes kartlarda tasolarda miskette falan bilerek merte kökülürlerdi bende tam bir yavşaktım

içimden amk kolsuzu diyip aldırmadan onu kökmeye devam ederdim sonra bi ara yanıma gelip bana dediki tüm mahalle beni seviyor ve senide kimse sevmiyor istemiyolar seni bu mahallede dedi aklımdan diğer kolunuda almak geçti tabikide yapmadım ama çok sinirlenmiştim amk çocuğunun kolu gitmiş hala beni seviyorlar diyor hala kendinin üstte olduğunu gösterme çabasında bir gün annesi evlerine davet etti beni mert ile oynayın beraber dediler o zamanlar onun eski püsküde olsa zamanın iyi bir bilgisayarı vardı

tek koluyla oyun oynardı amk kolsuz noobu bende izlerdim anneside bizi kapı arasından izlerdi herkes tetikte amk oğlunun kolunu alan birisini hala oğlunun yanında barındırıyosun ama kadın böyle yaparak sorunu sorun yaratan ile çözmeye çalıştı aslında sorun yaratan ben değildim sorunun kaynağı bu huurdu ama herkes beni zebani bellemişti artık ne yapsam yaranamazdım her gün bunlara gelip gitmeye başladım yavaş yavaş koluda iyileşiyordu
ve ne kadar nefret etsede bi o kadarda korkuyordu benden kabusu olmuştum gel zaman git zaman doktor kontrolleri falan derken bunun sargısı çıktı baya iyi bir ameliyat geçirmişki elini hissediyor falan açıp kapıyor kavrıyor böyle aylar geçip gitti artık rahat rahat oyun oynaya biliyor bizimle ama tabiki yinede dikkat etmesi gerekiyor o yüzden o mahallenin dikkat edilen çocuğu oldu göz bebeği oldu olursa olsun amk huuru zaten başka bir numarası yoktu bunlarıda ona veren bendim zaten

bi ara yine mahalle maçındayken bu benim yanıma yaklaşıp senin hakkında değişik planlar kuruyorum kafamda dedi çok güzel şeyler düşünüyorum dedi bende yine ne düşünüyosun amk oğlu otur oturduğun yerde işte ne güzel iyileştin her şey yerli yerinde böyle bitecekmi sandın dedi gibtir git dedim devam ettim maça sonra bir kaç gün geçti çok sevdiğimiz bir komşumuz vardı adı güldane abla

çok güzel yemekler yapardı annem bir yere gittiğinde hep onlara giderdim onlarda kalırdım güldane ablanın eşide vardı mustafa abi bunların çocukları olmuyordu o yüzden beni gerçek evlatları gibi severlerdi bir gün yine güldane abladayım annemde geldi akşama doğru güldane abla 5 lira bozuk para verdi dedi git laz bakkaldan 5 tane ekmek al gel dedi bizim mahalledede 2 tane bakkal vardı biri tokatlı diğeri laz güldane ablada odun ekmeğini severdi laz bakkaldan alışveriş yapardı ve laz bakkalda yokuş yukarı olan bir sokak düşündüğümüzde yokuşun tam ortalarındaydı diğer bakkal bizim mahallenin düzlüğünde aldım 5 lira bozuk parayı bahçeye kilitlediğim babamın yeni aldığı bigiblet vardı eski kırılan bigibletimden sonra almıştı

kilidini açtım bigibletin kaburgasına bir tur attırıp tekrar kedi kendine kilitledim kilidi bindim bigiblete gidiyorum mahallenin başına doğru ama bigiblette bi gariplik vardı teker sallanıyordu bakkalada giderken yol hafif yokuş yukarıydı hiç fren sıkmak zorunda kalmadığım için durumuda fark etmemiştim birisi tekerimin bağlı olduğu vidayı gevşetmiş ve frenlerimide gevşetmişti ama bunu o an farkedememiştim

sıcaktan ve betonun üstünde durduğundan her zamanki gibi lastiğinin indiğini düşünerekten sürmeye devam ettim tokatlı abinin bakkalına geldim onu geçtim ve yokuşun başındaydım sonra saldım kendimi yokuş aşağıya frene basa basa inicektim her zamanki gibi ama baktım ki frenler tutmuyor bigiblette hızlanınca gevşek olan teker bir sağa bir sola sallanmaya başladı elimdede demir paralar var ben her frene basmaya çalıştığımda paralar dökülüyor ve yokuş aşağı hızla iniyordum.

Devdıbını yarın sabah yazmaya devam ederim beyler harbi çok yorgunum az yatayım okuyan panpalarım şukunuzu ekgib etmeyin.