Yaklaşık 6 yıl yakamdan düşmeyen, aileme kadar sıçrayan bu olay tamamen gerçektir abartma ve kurgu yok panpalar. Yıl 2011 liseyi çift dikiş giden kendini futbola adamış son sınıf öğrencisiyim. Oynadığım takım da şehrin tek prof takımı benim taşaklar çok ağır basıyor o dönem tabi. Okulun ilk 2 haftası okula gitmezdim hiç yine 3. Hafta okul başı yaptım herkes yeni gelen beden hocasını konuşuyor. Çok genç çok güzel ne kadar tatlı falan. Merak ettim dersimizden önce bi göreyim dedim. Panpalar bi baktım hatun fena. Öyle taş kaya bişey değil siz bilirsiniz 1.65 falan boyu var minyon esmer dünyalar tatlısı bi kız. Kız dedim çünkü yaşı 20 Hiç bozuntuya vermeden doğru sınıfa çıktım.

Aralık ayı geldiğinde okul takımı maçları başladı. 3 yıl kaptanlık yapmıştım ama bu turnuvada yaş sınırına takıldığım için oynayamadım. Çocuklar fena top oynadı şampiyon oldular. Diğer okullarla şampiyonluk maçları için sivasa gidecekti takım.

Bülent hoca ve müdür yardımcısı beni çağırdılar bülent hoca eşi doğum yapacağı için gidemeyecekmiş irem zütürecekmiş -adı iremdi yeni söylemiş oldum ama- özel izin vereceğiz sana sende git takıma ağabeylik yap teklifinde bulundular.
3 günlük olduğu için kabul ettim teklifi. Olayların hangi boyuta sürükleneceğini hiç düşünmedim.

içki falan teklifinde bulunmadım. olayların taku çıksın istemiyordum. belki de onu kaybetme korkusu vardı. neyi kazandım ki kaybedeceğim onu da bilmiyorum. ne konuşacaktın dememle aslıyı hatırladın mı demesi bir oldu. çok şaşırdım. beynime kan damladı resmen. aslı 1 yıl takıldığım sevgilimdi. aradan 1.5 yıl geçmişti. defalarca birlikte olduk ve sebepsiz bir şekilde ayrıldım kızdan. sağlam kızdı hiç kendini alta vermedi. 1 mesaj dahi atmadı eyvallah dedi gitti. aslıyla ne ilgin var diye merak dahi etmedim o an sadece çık odamdan diyebildim. ben de seni cesur bilirdim gibi şeyler söyledi çıktı gitti.

Haftalar birbirini kovaladı ve artık benim ona ve dersine karşı umursamaz olmam rahatsız ediyordu bu çok belliydi. Aslında onu umursuyordum. Ona ukalalık falan yapılmasına çok kızıyordum sınıfta herkesi uyarmıştım. Ama onun bi stajyer olduğundan kimseye bahsetmedim.

Yine bigün yoklama alındı ve bana da bakarak teorik futbol dersi olacağını ve herkesin derse tam katılım göstermesini söyledi. Ben umursamadım yine sınıfa çıkarken çağırdı beni. Bütün sınıf ders işlerken sana ayrıcalık yapamam gibi mıy mıy konuştu. Sonra sınıfa döndü rahatsız olmuyor musunuz bu durumdan diye sordu. Beni seven o sınıf sırf ygs var notlar düşecek diye ağzını açıp hayır demedi. O an tepem attı ama ukalalığın dozunu kaçırmak istemedim. Ayağımın ağrıdığını bülent hocanın da bildiğini söyleyip sınıfa doğru yürüdüm.

Diğer bedenci bülent hocaydı aynı zamanda oynadığım takımda 2. Yardımcı antrenordu. Kızı yeni atandı olarak tanıtmış otorite kurabilsin diye ama ben yemem bunları bal gibi stajyerdi. Son sınıf okuyordu. Beklenen çarşamba geldi son 2 saat beden yoklama sırasına durduk piyadeler gibi aq. Ben de hiçbi zaman katılmazdım etkinliklere derslere falan yoklama bitince elimde telefonla bahçede boş yapardım. Gittim yanına akşamları antrenmanım olduğunu kendimi yoramayacağımı söyledim ve biliyorum zaten konustuk diğer hocalarınla sen takıl kafana göre yaptı. Teşekkür ettim ve ağaç altı aramaya başladım.

Bu olay canımı çok sıkmıştı. Okulunu sınıfını aramaya başladım. Başka takımda oynayan öğretmenlik okuyan tanıdıklarla görüştüm falan. Uzun uğraş sonucu bütün bilgilerine ulaştım. Antalyalıydı, geldiği ilk 2 yıl 3-5 sevgili değiştirdiği ve daha sonra kendini havalara sokup okuldakilerle ilgilenmediğine kadar öğrendim bu sayede.

O gün okulda olsa beni savunacak tek sevdiğim trabzonlu bi kız arkadaşım vardı. Dünyalar iyisi bir insandı. Ertesi gün geldi olayları duyduğunu ama bana neden böyle farklı bi ilgi duyduğunu anlamadığını söyledi. Onun aslında atanmış bir öğretmen değil stajyer olduğunu söyledim. Aramızda kalmasını istedim. Dışarıda bi bağlantım olup olmadığını sorduğunda bilmiyorum ama galiba yok cevabını verdim. Farklı giden birşeyler vardı ama ben bilmiyordum bunu. Çok havalı olmama takılmış olabileceğini kararlaştırdık orda ama olay bu değildi.

benim de gelmemi hiç hoş karşılamadı. tam bir otorite kaygısı çekiyordu. çocuklar her sıkıntısında bana geliyordu falan. akşam 6 da yola çıkacağız dedi. dedim olmaz öyle şey yarın maç var yola öğlen çıkılacak. akşam yemeğinden sonra herkes dinlenecek. fikrimi onayladı müdür iyice çıldırmaya başladı irem. köşeye çekti beni amacın ne senin falan dedi. amacım doğru olanı yapmak dedim. doğru olanı yapmaya devam et o halde dedi. o sıra hislerim iyice kabarıyordu. ona karşı hislerim olmasa aklına gelmeyecek cambazlıklar yapacaktım ama kalbim el vermiyordu amk. öğlen yola çıktık akşam 6-7 gibi otele yerleştik.

kulüp binasından ayrıldım eşyalarımı toplayıp. artık kalmamın bir anlamı yoktu o binin olduğu iğrenç yerde. her akşam içip kimseyle görüşmeyip uyuyordum evimde. okula da gitmiyordum. müdür faaliyet yazıp beni sınıfta bırakmamaya çalışıyordu. çok emeğim vardı çünkü okulun adının duyulmasında. yine bir gece evimde pineklerken telefonum çaldı. melikeydi arayan. irem hoca numaranı istedi aramızda kalsın dedi kimse bilmiyor seni arayabilir dedi. o gün bekledim arayan olmadı. ertesi gün akşama doğru telefonum çaldı. kulüp yakınında bir cafe vardı meşhur baya orada bekliyorum seni dedi. 30 dakika sonra falan gittim yanına.

yıkılmıştım. aslı benim kaçtığım bir gerçekti. benim peşimde dolaşsın diye ayrılmıştım ama o kendinden ödün vermemişti. sabaha kadar düşündüm. irem ve aslı ne alakaydı? bahsetmeyi unuttum bir kısım da bülent hocanın ireme karşı ilgisi ve bana karşı değişen babacan tavırları yerine ilgisizliği açığımı arama çabaları. tam bir kaos içerisindeydim. ne yapacağımı bilemedim. bana en iyi yol gösteren trabzonlu arkadaşım melike olacaktı. onu aradım ve olan biteni anlattım. aslıyı o da tanıyordu araştıracağını sakin olmamı söyledi.

Evet beyler okuyanlar nerede? Yine hatırladım eskileri bi sigara içim bende.

Edit: gibiş sokuş olayı yok amk üfürenlerle bir tutmayın. ilgi gelirse devam edecem.

evet arkadaşlar bu süreçten sonra olaylar tamamen benim etrafımda gelişti. yalan bi hikaye olmadığı için sokaklarda yatıp dilencilik falan yapmadım. o 1 aydan sonra eski takımım sahip çıktı. 10 bin - den başlayarak yeni sözleşme imzaladım.

bunları anlatarak kafa gibmeye gerek yok. şimdi olayları tek tek sonuca bağlıyorum

yıl 2016.
bülent denen bin antalyaya naklini istemiş ve eşinden boşanmış. aldığım haberlere göre irem ile evlenmiş tekrar. irem beni bikaç defa aradı açmadım telefonlarını.

aslı ile bir daha hiç görüşmedik. melikeden duyduklarıma göre evlenmiş ve istanbula yerleşmiş. çocuk iyi biriymiş galiba baya mutluymuş.

olan bana oldu. 0dan başlamak zorunda kaldım herşeye. eskisi gibi sağlam top oynayamıyorum da zaten öyle kendimi idare ediyorum. isteğim de kalmadı hayata dair

lisede basit bir stajyer öğretmen insana neler yapabiliyormuş hepiniz bilin istedim. belki de düşürüp giberim nefsine düştüm. ama hunharca gibti hayatımı. unuttuğum bi kızın peşine takıp yerle bir etti her şeyi.

siz siz olun bu benim hayatım istediğim gibi yaşarım demeyin. bedelini çok ağır ödersiniz. siz bile şaşırırsınız bu haşmetli elime nasıl geldi diye.

hepinize saygı ve selamet ile.

bütün bu olaylar yaşanırken ben harıl harıl aslıya ulaşmaya çalışıyordum. neden bilmiyorum ama onunla görüşmeliydim. ayrıldıktan sonra bütün ortak arkadaşlarımızla da ilişkisini bitirip esrarengizlere oynamıştı kız. mezun olduğu okuldan hangi üniversiteye gittiğini falan buldum. çift dikiş olduğum için ben kız benden önde gidiyordu okul olarak yaşımız aynıydı ama. gittiği üniversiteden birilerine ulaşıp numarasını aradım ve cevap beklemeye başladım. bu sırada bülent hocayla krizimiz özel hayatta devam ediyordu.

senin yüzünden başıma gelenleri biliyor musun diye sordum. biliyorum dedi. neyi biliyorsun ulan sen hayalini kurduğum hayatı alt üst ettin. dedim ağlamaya başladı. artık konu aslıdan çıkmıştı. ben de zor günler yaşıyorum bülent konusunda yalan söyledim sadece dedi. irem üniversite 2. sınıftayken bülentte bunlara derse gidiyormuş haftada 3 gün ordan yürümüşler bikaç ay bişeyler olmuş aralarında anlattı hepsini. ikinizin de sonunu ben getireceğim dedim kalktım gittim masadan. ama bitmiş bir insandım o an nasıl o resti çektim hiç bilmiyorum. ya da nasıl sonlarını getirecektim. irem masum muydu söylediği gibi bilmiyordum bülent nasıl böyle aşağılık bir insan olabildi aklım almıyordu.

okul takımı olduğu için odalardaki bütün mini barlar boşaltıldı. ben kendi cebimden ayrı bir oda tuttum kendime. taşak keyfinden ödün veremezdim. kafamı dinlerim hesapları yapıyordum. akşam dışarı çıktım. sivas 4 eylülde oynayan arkadaşlarla falan buluştum sonra 11 gibi döndüm tekrar. odama çekildim açtım içkimi falan taşak keyfi yapıyorum manzarasız pencere dibinde. sivasta neyin manzarası amk. aradan 45 dakika geçti kapımı irem çaldı. heyecanla karışık otel gibişi mi lan yoksa falan modunda kapıyı açtım. biraz konuşmamız lazım bende uyucam çok rahatsız etmicem falan yaptı iyi peki dedim gel.

aradan 2 gün geçti. okula gitmek zorundaydım artık. o beni görünce saçıyla oynayan kızlar bile umursamaz olmuştu beni. herkes biliyordu futbol hayatımın yaraklara geldiğini. demek ki insanların gücüne göre test ediliyormuş ona göre davranıyormuş herkes. kimseyle konuşmadım o gün. melike geldi yanıma sarıldı her şey yoluna girecek bana inanırsın sen hep falan dedi. yanıma otur gitme tamam yaptım. ufak tefekti ama güçlü bi ruha sahipti. yanımda olsun istedim. müdür çağırdı odasına bülent hocayla maçta yaşananları biliyoruz eğer burada bi sorun olursa karşında başka bir ahmet müdür görürsün bil bunu falan dedi. eyvallah dedim ona da

o 3 gün boyunca hiç muhattap olmadık birbirimizle. sonra gruptan çıkamayınca geri döndük. kafam allak bullaktı. kulüpte de bülent hocayla sürekli sürtüşüyorduk ve bu sürtüşmeleri o doğruyordu sebepsizce. oynadığım takım 3. ligde düşmeme mücadelesi veriyordu. pazar günü maç kadrosundaydım. ama oyuna gireceğim aklımın ucunda yoktu. 2-2 devam ederken maç tam hatırlamıyorum son 15 dakika kala falan girdim oyuna. 89 da şansın da yardımıyla bir gol attım. tribün yıkılıyor tabi şehir takımı bu. maç bitti kafamı çevirdim abim sahaya girip bana sarılmak isterken polislerle tartışmış o sahneyi görünce polislere saldırdım bırakın abim o falan sonra bülent hoca koştu kolumdan çekti gel lan buraya yapınca bastım yurmuğu suratına. kavga gürültü soyunma odasına zütürdüler beni. 2 gün sonra kadro dışı bırakıp u19 takımına yolladılar.

oturdum masaya ben soru sormayacağım sen anlat dedim. ne anlatmamı istiyorsun dedi. istediğim soruları biliyorsun işte anlat dedim. aslı nerede ne yapıyor biliyor musun dedi. uzatma anlat diye çıkıştım. aslıyla sürekli konuşurken sana selam yollayan bir kuzeni vardı. isimsizdi hatta espriler yapardın konuyla ilgili falan yaptığı an anladım olayı. anladık o kuzeni sensin de bu yaşananlar neden diye sordum. bülent hoca ne alaka anlat işte dedim. ben o okulda staj yapıyorum senin de bildiğini biliyorum. okul belli olduğu an aklıma sen geldin. senden nefret ediyordum. bir beden eğitimi öğretmeni ne kadar kabus olabilirdi bilmiyorum ama kabus olmak istiyordum sana. ama öyle olmadı. sen o kadar güçsüz değildin ne bileyim o kadar basit birisi değildin istesem de yapamazdım bi süre sonra istemedim bile falan saçmaladı bişeyler. bülent hocayla ne var aranda dedim. hiçbir şey yok sadece sürekli yardımcı oluyor bana dedi. tabi bu noktayı yemedim ben.

ilk mola da sarıldım telefona aradım hemen cevap bile yazmadan. kısık bi sesle açtı telefonu. konuştuk biraz. hasta olduğunu söyledi ama o ses kısıklığı hastalıktan değildi. ağlamaktandı eminim buna. hissettim özlemişti beni. deli gibi hemde. her şey daha güzel olabilirdi. peki ben iremi nasıl örf bas edecektim? bir ömür boyu bu gerçeği saklayabilir miydik? geriye kalan 5 saatlik yolu bunu düşünerek geçirdim. ve cevabı buldum. imkansızdı bunu yapmak.

bülent denen yavşak okulda sürekli karalama kampanyası yapıyordu bana. veled kendini bişey sanıyor. kendini öldürtecek falan filan arkamdan yardırıyormuş. dersine girmediğim için disipline vermiş beni falan. en son dikildim karşısına utanmıyor musun arkamdan konuşmaya dedim. adam olsan yüzüne söylerdim dedi. sen adam olsan 2 çocuğun var 19-20 yaşında kızlarla takılmazdın dedim. sonra saldırdı bana ben de karşılık verince koridorda tam bir kıyamet yaşandı. yumruklar havada uçuştu. sonra müdür girdi devreye uyarmıştım seni affetmem bu olayı dedi uzaklaştırdı beni okuldan. ama ben nedensizce rahatlamıştım biraz. aslıyı da bulunca her şey daha güzel olacak gibi bir his vardı.

bütün çabalarım sonuç vermedi. aslı kastamonu da okuyormuş tek bildiğim buydu. ve ulaşamadım. aradan kısa bir zaman geçti ve melike aradı bugün beni okuldan alsana konuşacaklarımız var dedi. merak ettim ve okul çıkışında bekledim. oturup konuşalım dedi gittik bi cafeye. aslıyı arıyorsun sen dimi dedi. nerden biliyorsun dedim. seni çok iyi tanıyorum ben ama söz ver bu kıza zarar vermeyeceksin dedi. neden zarar vereyim tek amacım son kez konuşmak dedim. ben hala aslıyla görüşüyorum. bunu gizli tutmamı istedi. kusura bakma sen de olsan verdiğim sözü tutmam gerekiyor falan dedi. sana bunu söylemezdim ama aslı da çok istiyor seninle konuşmak dedi. evine bıraktım sonra melikeyi numarasını istemicek misin dedi. mesaj olarak atarsın dedim.