oysa herşey çok güzel ve zekice planlamıştım. tüm kartlarımı doğru oynamıştım. lisede bana bakmazdı teklif etmedim, ünide de sosyal ortamlarda yanına yakısmam diye teklif etmedim. neyse yaşlar 27-28 oldu bunun tüm arkadaşları evlendi. bende avukat oldum aylık 5 bintl filan kazanmaya başladım. buda güzel bir işe girdi, garanti.

bmw 320 i aldım. maddi manevi sıkıntı çekmiycektik. sadece yakısıklı değildim o kadar ama zengindim. neyse artık etrafında ki arkadaşlarının çogu evlenince aklını karıstıracak kız kalmadı bende teklif ettim çıktık filan sonra evlendik.

ilk zamanlar hem işte çalısıp hem yemek yaparken sinirleniyordu karım. 2.ay kavga ettik şiddetli. oturdum sabah kadar düşündüm. yuvam dagılmasın dedim.ve sabah kalktıgında ' bundan sonra yemekleri dışarda yiyecez dedim. haftada 1 kere temizlikçi bayan gelecek o temizliycek dedim. sadece misafir gelirse sen yemekleri yaparsın dedim. 2 gün dısarda 1 günevde yiyorduk artık. işler düzene girdi. ama artık 2 davaya bakıyordum günde gece geç geliyordum. yemeği yiyip o eve ben ofise.

tamam hallettik. erken bosalma sorunum vardı onuda cialis sayesinde hallettim. Haftada 2,3 yapıoduk ondan yana da sıkintı yok, ailesi çeyizi içinkredi çekmişti 10 bin tl her ay 600 tl oraya gönderiyordu,250 tl kuaföre veriyordu onada karısmadım, hiçte kızmadım. çünkü ilerde kızım olursa onunda kocasına para vermesini istemezdim kendi parasını kendi harcasın.

spora gidiyordum onu koruyup kollamak için. neyse boyle 2 yıl geçti herşey iyiydi. sonra bigüngeldi dedi: ben senden artık sogudum ,sen iyi birisin ama yürütemiyoruz dedi. bende tabi açtım agzımı yumdum gözümü yaptıgım herşeyi saydım en son sadece yakısıklı olmadıgım ve boyum kısa oldugum için benden ayrılmak istiyorsun'dedim, bardağı duvara vurup çıktım.

hayır yani tüm kartları doğru oynadım aslında, kozlarımı heba etmedim hepsi iş yaptı. ama neden böyle olduk anlamadım.

hayat yordu beni.