http://www.ninefinestuff....baby-ghost-photo-card.jpg

daha o zamanlar korku kavramı yok tabi. hep gece görürdüm. yarım metreden küçük. simsiyah saçları, iğrenç kıllı kulakları var. uzun kollarının üstüne ilerliyor goriller gibi. ailecek akşamları oturduğumuz o salona hiç girmezdi kapının 1-2 metre arkasından arada bakar benim onu gördüğümü görürdü.

sonra diğer odalara giderdi. korku kavramı yoktu belki o zaman bende yaştan dolayı ama korku kavramından çok yanımdaki aile üyelerinin bu varlığı görmediğini bilmediğimden eğer onlar izin veriyorsa korkmamam gereken birşey diye düşünürdüm.

şimdi 5-6 yaşına kadar anne babamla neden uyumak istediğimi daha iyi anlıyorum. çünkü herkes uyurken geceleri o uyumazdı. yaramaz bir hayvan gibi kendi kendine konuşur evi karıştırırdı.

bunları hep anlık hatırlıyorum. caps caps hatırlıyorum yani.

Ahahah neden yaptın bunu şimdi bebek çok çirkin ayrıca lanet olsun

Yaratığı yannan okudum

niye ayar vermedin huur çocuğu? sonra bunu bi gece yakalayıp dövdüm diye devam edicek sandım ayar felan yok beyler.

Okumayin beyler yalan

Resme 3 posta attim helal et

Senin anani avradini elim ayagim bosalircasina gibeyim bin

Şizofrensin

dostum bende 3-4 yaşlarındayım ailemle oturuyoruz bir şey olmuştu perdeleri açmıştık camdan bakıyorduk sonra baktık falan işte 5-6 metre geri gittim kuzenimle birlikte cama tekrar baktık ikimizin yansımaları vardı sonra ne olduğunu anlamadım ama suratlarımız bir anda değişti ağzımız açıldı kocaman dişler ortaya çıktı bize gülümsüyorlardı etraflarında kapkara dumanlar belirmeye başladı bizde korkudan eğildik cama bir süre bakamadık.

şu anda kuzenimle konuşmuyorum ama büyük ihtimal oda hatırlıyordur bu olayı.

benim küçük yeğenime de benzer olay oldu. Çocuk bebekliğinden beri görüyormuş 4 yaşına geldiğinde anlattı düşünceleri oturduğunda. Arkadaşlarından bahsetti evde olan. Babaannesine ve dedesine yüzlerinin benzediklerini ama kıllı büyük kulakları olduğunu ters ayakları olduğunu kıllı ve büyükler yine tabiki.. şok olmuştuk ama hallettik şükür..

ben küçükken konuşuyordum

inanmayacaksınız ama çok ciddiyim
sürekli konuşuyordu benimle daha çok kadın sesine benzeyen ama hafiften kalın bir ses arada kalmış gibi böyle nasıl diyeyim cinsiyetsiz gibi fakat çok şefkatli ben hep halamın sesine benzetirdim onu

her gece uyumadan önce benimle konuşurdu ben yastığa kafamı koyduğumda fısıldamaya başlardı sesini çok net duyardım hemde çok net hatta bir kaç defa annemle babamı uyandırıp duymuyor musunuz dediğim bile olmuştu

bir gün yine yatmıştım ve her zaman olduğu gibi sesini duydum aslında bunu çok normal zannediyordum çünkü kuzenlerimde o zamanlarda benim hayali arkadaşlarım var falan diyorlardı bunun çok normal olduğunu ve onun benim hayali arkadaşım olduğunu düşündüm

o gün o ses bana
iblisi biliyor musun hiç duydun mu dedi içimden hayır dedim sonra o da iblis benim babamdır dedi bende çocuk aklıyla baban mı kızıyor artık konuşamayacak mıyız falan demiştim nereden bileyim iblisin ne olduğunu

bakın seneler geçti haala hatırlıyorum ancak seneler sonra anlayabildiğim diyaloğu
büyük ihtimal algılarım açıktı çocukken

dişi miydi panpa yaratık

amk banada oldu öyle bişey ama rüya gördümde gerçek mi zannediyorum diyorum emin olamıyorum artık

SALONDA NAMAZ KILAN YADA KURAN VARMIYDI

eeee sonra

ananıyarım metreden küçük. simsiyah saçları, iğrenç kıllı kulakları olan. uzun kollarının üstüne ilerleyen goriller gibi bi yaratıkla gibtim.

iyi lan korkunçlu karı çıkmadı

Lan tirsak adamim ben korkutmayin beni amk

susun lan gibkolar. adamin hafizasi guclu sadece, tipki benim gibi. ben de 2 yaslarinda yaratiklar gorurdum ve yalniz olmadigim surece korkmazdim. gelismekte olan beyin o yaslarda halusinasyonlara sebep olur, anormal bisey yok ortada.

eeeeh sonra