Yıl:2738

Bulunduğumuz yerde farklı cinsler vardı. Annem bana bizim cinsimizin insan olduğunu söylemişti. insandık ve bu yüzden diğer canlılar tarafından dışlanıyorduk. Bizden çok gelişmişlerdi. Her yönden. 2 metre boyunda ve kırmızı renkte ciltleri olan uzun kulaklı , burunsuz , küçücük gözleri canlılar "Leilis" olarak adlandırılıyordu. Leilislerin bir alt tabakası olan "Cresit" ler ise normal insan boyutlarında ancak yemyeşil ciltleri , kocaman gözleri ve kulaksız olmaları onları dikkat çekici hale getiriyordu. Gezegenimizde en üstün varlıklar Leilislerdi. Belki de ben öyle biliyordum çünkü onlarda üstün olanlar varsa bile biz insanlar görmüyorduk bilmiyorduk. Leilisler ve Cresitler bizim yaşam olanaklarımızı belirleyip kısıtlıyorlardı. Onların koyduğu kurallara göre yaşıyorduk. Her yiyeceği içeceği yiyip içemiyorduk , heryere gidemiyorduk , her kıyafeti giyemiyorduk bu ve bunun gibi birçok kural vardı. Her cinsin belirli bir lideri vardı gezegenimizde. Bizim yani insanların lideri ise Amcamdı.

Amcam beni çok severdi adeta babam gibiydi. Babamı hiç görmemiştim babamdan göremediğim baba sevgisini amcamdan görüyor gibiydim. Amcamın da çocuğu olmaması ona beni onun çocuğuymuş gibi hissettiriyordu belki de. Günlerden birinde bir alarm sesi duyuldu Cresitler kendilerine özel araçlarıyla duyuru yapıyorlardı.

"Tüm insan halkı evlerine girsin 1 gün boyunca dışarıya çıkmak yasaktır. Olağanüstü toplantı yapılacaktır"

Bu anons yapıldıktan sonra herkes evlerine girdi. Pencereden ne olduğunu izliyordum. Cresitlerin lideri "Daster" Leilislerin lideri "Hernac" ve bizim liderimiz olan amcam "Arslan" toplantıların yapıldığı "Terna" adını verdiğimiz yere gidiyorlardı. Toplantının bitmesini amcamın dönüşünü beklerken uykuya dalmıştım. Sabah kalktığımda herşey normale dönmüş gibiydi herhangi bir sorun gözükmüyordu. Amcamı bulmak için dışarıya çıktım ve de buldum. Dünkü topantı hakkında sorular sormaya başladım

B: Ne oldu amca ? Ne konuşuldu toplantıda ?
A: Bir sorun yok evlat önemli birşey değil
B: Amca öğrenmek istiyorum.
A: Bizim yani insanlığın eski tarihini konuştuk. Buraya bu gezegene ilk geldiğimiz zamanı. Bizim gelmeden önceki gezegen ve şimdiki gezegen hakkındaki farklar konuşuldu.
B: Nasıl yani biz bu gezegene ait değil miyiz ?
A: Aslında Dünya denilen gezegenden gelmişiz buraya burası Cresit ve Leilislerin gezegeniymiş neyse konu o değil. Geldiğimizden bu yana gezegende bir çok farklılık olmuş. Gezegene zarar ve faydalar konuşuldu. Zararımız fazla çıksaydı bizi göndericeklerdi ancak faydalarımız daha fazla çıktı.
B: E tabi daha fazla çıkıcak amca köle gibi çalıştırılıyoruz.

Amcamla uzun süren sohbetimizin ardından amcamın yanından ayrıldım ve evimizin yolunu tuttum.

Beyler geldim devam edicem burda olan var mı ?

edit: 1 part attım. Birkaç saat işlerim var müsait olduğumda yazmaya çalışırım

Eve geldim iş kıyafetlerimi giyip işimin yolunu tuttum. "Erty" denilen 500-600 kg arası 2 metre civarlarında fil tarzı hayvanlar vardı. Benim işimde bu hayvanların bakıcılığını yapmaktı. iş yerime geldim. Tabi ki de burda sadece ben çalışmıyorum (makineler , robotlar , insanlar vs.) Temizlik kısmındaydık ayaklarında oluşan pisliklerini temizliyorduk tam o sırada hayvanlar huysuzlanmaya başladı ve birden kapıyı kırıp dışarıya çıktılar hepsi birden koşuyordu. Koşarak alarm düğmesine bastım. Bu arada görevli olan yani patron olan cresitlerden Gonfu geldi olayı anlattım korkuya büründü. Bu Erty denilen hayvanlar sadece Cresitlere aitti. Başka türden varlıklar kullanamıyordu. Bütün Ertylerin kaçmasıyla da korkmakta haklıydı belki de. iyi de bu Erty ler nereye kadar kaçıcak nereye gidiceklerdi ? Hemen yola koyulduk araçlar ile ve Ertylerin izini aramaya başladık. Çok hızlı hayvanlardı çoktan gözden kaybolmuşlardı. Nereye gitmiş olabilirlerdi ki ? Leilislerin Sarayının önüne kadar geldik buraya gelmemişlerdi. Mecburen geriye döndük. Gonfu çok üzgündü.

"Daster'a ne diyeceğim ben"

diye yakınıyordu kendi kendine. Hayvanların olduğu yere geldiğimizde Daster oraya çoktan gelmiş bizi. bekliyordu. Gonfunun gözlerinden korku akıyordu çok belli oluyordu.

Ben ve Gonfu Daster'ın yanına yaklaştık ve Daster birden Gonfu'ya yumruk attı. Gonfu yere düşmüştü.

D: Nerede bu hayvanlar ? Nasıl sahip çıkamazsınız ? Bizim atalarımızın bize emaneti bu hayvanlar nasıl bu kadar dikkatsiz olabiliyorsunuz ?
G: Ee e efendim bakım sırasında huysuzlandılar kapı
D: Kapılar neden bu kadar dayanıksız ? Bütün önlemleri alın demedim mi ben ?
G: Küçük bir so
D: Kes sesini. zütürün bunu bir daha da görmek istemiyorum.

Gonfu'nun ölümü gelmişti askerler Gonfu'yu zütürdü ve Daster bana döndü

D:Artık sorumlu sensin. O hayvanları bul ve tekrar buraya getir
B: Tamam efendim

Artık sorumlu ben olmuştum. Bu hiç beklemediğim bir olaydı. Biz insanlar küçük görülüp ezilirken neden görev bana verilmişti ? Bu sorularla kafamda mücadele ederken araçlara binip Ertyleri aramaya çıktık. 5 araç vardı 2 araç benimle birlikte Kuzey tarafına doğru gidiyorduk. Burası yabani hayvanların çok olduğu bölgeydi diğer araçlar dağılmışlardı. Cresitlerin kendi aralarında konuşmalarına yarayan mikrofonlar benzeri bir sistemleri vardı. Bende araçta bulunan telsiz benzeri sistemle diğer araçlara ulaşabiliyordum. Geldiğimiz yerde bir çok yabani hayvan vardı ve çoğu tehlikeliydi. 1. Araçtan çağrı geldi.

1A: Efendim bir tane Erty bulduk Leilis Bölgesindeyiz.
B:Hemen geliyoruz.

Yola çıktık ve Leilislerin oraya geldik. Erty yi yakalamışlardı ancak bacağından yaralıydı. Neler olduğunu sordum konuştuk. Bütün sonuçlar Ertylerin Leilisler tarafından yakalanma ihtimalini göz önüne getiriyordu ancak bizim hesap sorma araştırma gibi bir hakkımız yoktu Leilisler karşısında. Erty yi alıp geri döndük. Olanları Daster'a anlattım ve bir çözüm bulması gerektiğini söyledim

Daster Cresitlerin Lideri olduğu için Leilislerin Sarayına girebiliyordu. Korumalarını alıp yola koyulmuştu bile. Biz de Ertyleri baktığımız yerde düzenlemeler ile uğraşıyorduk. Kapıyı tamir ettik ve daha sağlam bir hale getirdik. Bakım Aletlerini değiştirdik yenileri geldi. Suları temizlendi , yemleri yenilendi. Adeta Daster Ertyleri alıp gelicekmiş gibi herşeyi hazır hale getirip beklemeye koyulduk. Birkaç saat geçtikten sonra Daster gözüktü ancak Ertyler yoktu. Sinirli gözüküyordu ne olduğu anlaşılmış gibiydi.

D: insan çabuk benimle gel!

Daster'ın peşinden gitmeye başladım ve onun makdıbına gittik.
D:Otur. Anlatmam gereken şeyler var.
B: Buyrun efendim.
D:Ertylerimiz Leilisler tarafından hapsedilmiş durumda. Oraya gittiğimde konuşmaya başladık ancak Ertyleri vermeyeceklerini söylediler.
B: Ama nasıl olur o hayvanlar sizin atalarınızdan kalma nasıl el koyarlar ?
D: Bunlara savaş açmamız gerekiyor. O hayvanları onlara veremem onlar bizim hakkımız. Ancak çok güçlüler ne yapıcaz ?
B: Efendim insanlarla birlikte bir ordu kurarsak güçlerimizi birleştirirsek başarabiliriz
D: iyi ama halkım bunu kabul etmezse ne olucak ?
B: Efendim lider sizsiniz ne dediyseniz yapmak zorundalar. Amcama da haber verelim emin olun kabul edecektir.

Çıktık ve amcamın yanına gittik. Olayları anlattık ve sanki içinde Leilislere biriken bir kin varmış gibi hemen kabul etti. Daster Amcam ve Ben meydana çıktık ve herşeyi anlatmaya başladık. Daster halkı cesaretlendiriyor ve her seferinde atalarının lafını ağzına alıyordu. Halk da atalarını duyunca hiddetleniyor ve cesaretleniyordu. Biz insanlar zaten Leilislerden kurtulmak için herşeyi göze alabilirdik ve herkes çoktan kabul etmişti. Hazırlıklar başlamıştı ancak gizli tutulmaya önem gösteriliyordu. Leilisler bunu farkederse erken bir sonumuz olabilirdi.

Gizli bir kamp alanı oluşturulmuştu. Cresitlerin komutanları eğitim veriyordu. insanlar bu silahları daha önce hiç kullanmamıştı yeni yeni öğrenmeye başlamıştık. Yoğun bir hazırlık yapılıyordu. En özel bombalar hazırda bekletiliyordu. Daster'ın gözü dönmüştü bu savaşı ya kazanıcaktık ya kazanıcaktık. Askeri araçlarımız en üst donanıma hazırdı , silahlarımız en güçlü şekilde kullanılmayı bekliyordu tek ekgib yanımız taktiğimizdi. Henüz bir taktik belirlenmemişti ve bu bizi korkutuyordu ama Daster'ın bir planı var gibiydi. Leilislerin cephaneliği sarayın arka tarafında yani dışındaydı. Bu savaşta bizim işimize yarayabilirdi. Araçları bizimkilerden üstündü , askerleri üstündü , silahları üstündü ama Cresitler atalarına bağlı milli duyguları gelişmiş varlıklardı bu bizi öne geçirebilirdi. Bütün Cresit askerleri , halkı intikam için can atıyordu. Sadece askerler değil halk da bu savaşa dahil olucaktı. Neredeyse herkes silah kullanmayı öğrenmişti 1 aylık bir hazırlık sonucunda insanlar ve Cresitler bir birlik olmuştu ve savaşa hazırdı. Daster bir konuşma yapacaktı herkesi meydana çağırdı ve şöyle başladı

Daster :

1 aylık bir süre sonucunda bütün hazırlıklarımız tamamlanmış durumdadır. Bu savaşta değerli insan halkı da bizimle beraberdir. Bu zamana kadar onları ezdiğimiz hor gördüğümüz için burada herkesin huzurunda onlardan özür diliyorum ve bu savaşta bizimle oldukları için hepsine ayrı ayrı minnetlerimi sunuyorum. Bizim atalarımızın bize mirası , emaneti olan Ertylerimize el koymanın hesabını aşağılık Leilis halkına bu savaşta soracağız. Sizden tek isteğim inancınızı yitirmeyin ve sonuna kadar savaşın. Zafer bizim olacaktır.

Dedi ve savaşın başlama emrini vermişti. ilk olarak füzelerimiz ile cephanelikte büyük zararlar vermeyi planlıyorduk. Füzeleri ateşledik ve cephaneliğin patlamasını bekliyorduk 5 füze isabet ettikten sonra koruma kalkanını devre sokmuşlardı. Füzelerimiz kalkanda patlıyor ve cephaneliğe zarar veremiyordu.

Ancak atılan 5 füze bile cephaneliğe büyük hasar vermişti. Araçlarımız Leilis Sarayının etrafını sarmıştı. Tüm sarayın etrafı kuşatılmıştı Leilis halkı neye uğradığını şaşırmıştı şaşkınlıkları belli oluyordu. Orduları toplanmaya çalışıyordu görünen askerlere hemen saldırı düzenleniyordu. Büyük zarar vermiştik Leilislere. Kuzey Tarafı Daster'ın emrindeydi , Batı Tarafı Amcamın , Güney Tarafı da benim emrimdeydi. Doğu Tarafında ise Cresit Ordu Komutanı görev alıyordu. Hernac neye uğradığını şaşırmıştı. Bir anda kapılar açıldı ve Ertyler dışarıya doğru koşmaya başladı kapı önündeki askerlerimiz sağa sola dağıldılar ve bu fırsattan yararlanan Hernac ordusunun bir kısmını dışarıya çıkarmıştı. Ertyler çıktıktan sonra askerlerimiz tekrat toparlanmaya başladı ve savaş hızlanmıştı. Havadan araçlarımız savaşıyor , karadan askerler savaşıyor büyük bir savaş vardı. Ertylerin çıkması sonucu Daster savaşın kontrolünü kaybetmişti ve bazı birliklerini gönderip Ertyleri yakalatmaya çalışıyordu. Hernac bunu farketti ve Daster'ın olduğu bölüme daha çok asker gönderdi. Daster'ın emrindeki orda kan kaybetmeye başlamıştı. Amcam bunu farketti ve Daster'a yardım gönderdi . Kıyasıya amansız bir savaş vardı. Benim emrimdeki ordu bizim olduğumuz bölümde hiçbir tane Leilis askeri bırakmamıştık ve Saraya girmeyi başardık. içeriye girdiğimizde Hernac gizli silahlarını askerlerine dağıtıyordu. Nasıl bir etkisi vardı ? Ne kadar hasar veriyordu ? Hiç bilmiyorduk ve acilen orayı dağıtmamız lazımdı. Birkaç hava aracı çağırdık ve havadan bombardıman başlattık. Bombaların ardından dağılmışlardı. 10 kişilik birliği cephaneliğin kapısına gönderdim ve savunma kalkanının kaldırılması için emir verdim. Amcam ve Daster zor durumdaydılar ve bir an önce onlara yardım etmem lazımdı. Ekip kalkanı etkisiz hale getirdiklerini haber verdi ve bende cephaneliğe füze atışı yapılmasını emrettim. Bu emirden sonra acilen sarayın içinden çıktı Amcam ve Daster'ın yardımına koştuk. Füze atışları başlamıştı.

Füzeler büyük hasardan sonra bütün cephaneliği yerle bir etmişti. Hernac çaresiz kalmıştı artık ya teslim olucaktı ya da sonsuza dek halkı yok olucaktı. Cephanelikleri de yokolduktan sonra bütün gücümüzle ani saldırıya geçtik Leilisler boy avantajı olduğu için iyi dayanıyorlardı ancak boy onları kurtaramazdı. Çok kayıp verdiler milyonlarca Leilis ölüsü yerlerdeydi zafere koşarak ilerliyorduk. Büyük bir patlama sesi duyduk hava araçlarından biri sarayın içine düşmüştü bu araç bizim aracımızdı. Dikkatler o yöne çevrildi ve sarayın bahçesinin ortasında Daster bağırıyordu. Bu bağırış acı bir bağırış değildi adeta bir zafer çığlığıydı. Daster'ın elinde Hernac'ın kafası vardı. Hernac ölmüştü zafer bizimdi artık. Hernac'ın ölümüyle geriye kalan Leilisler teslim olmaya başlamıştı hepsi teker teker silahlarını bırakıyordu. Milyonlarca Leilis'den geriye 5000 civarı Leilis kalmıştı. Savaş Cresit ve insan Ordusu Galibiyetiyle sonuçlanmıştı. Teslim olan Leilisler sayıldı ve 5042 Leilis kalmıştı. Artık Gezegene Cresit ve insanlar hükmediyordu. Leilisler ise köle-işçi olarak çalıştırılıyordu. Ertylerin nüfusları çoğalmıştı artık insanlar da Ertyleri kullanabiliyordu. Gezegen artık çok daha güzel hale gelmişti. insanlar Cresitler çok mutluydu ama kafama takılan bir soru vardı. Biz neden bu gezegendeydik neden geldik ? Bunları konuşmak için Amcam ve Daster'ı konuşmaya davet ettim. Üçümüz toplandık ve beni dinliyorlardı.

B: Savaşı kazandık zafer bizim oldu. Bundan insan halkı da Cresit halkı da çok mutlu. Gezegende huzur var güzelce yaşıyoruz ancak benim aklımda bir soru var.
Amcam ve Daster aynı anda: Ne sorusu bu ?
B: Biz insanlar bu gezegene ait değiliz. Başka bir gezegenden gelmişiz. Hangi gezegen bu ? Nerede bu gezegen ? Ne oldu o gezegene ?
A: Evlat emin ol bu soruların cevabını bende bilmiyorum ama yıllardır insanlar bu gezegende.
D:Ben biliyorum. Siz insanlar yüzyıllar önce Dünya denen bir gezegenden buraya geldiniz. ilk buraya iniş yaptığınızda aracınızda ...

D:ilk buraya iniş yaptığınızda aracınızda 1000 civarı insan vardı. Biz bir saldırı olarak algılamıştık bunu ancak buraya yaşamak için geldiğinizi sonradan anladık. ilk başta iletişimde sıkıntılar oldu ama sonradan anlaşıldı. Leilisler insanları sevmedi ve köle olmanız için emirler verdi yıllar böyle geçti nüfusunuz çoğaldı gezegene yayıldınız. Leilisler tarafından bu gezegene köle yapıldınız. Gezegeniniz buradan uzak ancak bizim araçlarımızla ulaşım kolay. Bu zamana kadar gezegeninize hiç gitmedik. ilk gelenlerden sonra da başka insan gelmedi zaten.
B: Peki bizim gezegenimiz yani dünya hala var mı yoksa yok mu oldu bunu biliyormusunuz ?
D: En son baktığımızda duruyordu ancak uzun zaman oldu araştırmayalı.
B: Ben merak ediyorum gitmek istiyorum

Bu konuşmadan sonra çalışma başlatıldı ve dünyayı arayıp bulduk. Hala yok olmamıştı ancak yaşam var mıydı insanlar var mıydı bilmiyorduk. Cresitlerin araçlarıyla gitme kararı aldım. Benimle gelmek isteyen insanlar ve Cresitler vardı. Büyük bir araç seçtik 2000 Cresit 5000 insan Dünya'ya gidicektik. Gereken çalışmalar yapıldı , araç hazırlandı , önlemler alındı. Yola çıkıcaktık çok heyecanlanmıştım. Amcam gelmek istemedi buradaki insanların başında durmak istedi. Daster da benim gibi Dünyayı merak ediyordu. Daster , Ben ve diğerleri araca bindik. Artık herşey hazırdı yola çıkmayı bekliyorduk. Ateşlemeler yapıldı ve araç çalıştı Gezegenden kalktık ve çıkış yaptık. Yolda Daster'la konuştuk o da benim gibi heyecanlıydı. Ne de olsa Dünyada neyle karşılaşacağımızı bilmiyorduk. Yaklaşık 2 gün süre zarfında Dünya görünmüştü. ilk defa görüyordum ve görüntüsü çok güzeldi .

Ne ile karşılaşacağımızı hiç bilmiyordum ama bir an önce dünyaya iniş yapmak istiyordum. Heyecandan ölmek üzereydim. Biraz daha bekleyişten sonra nihayet iniş yaptık. Ukrayna adlı ülkeye inmiştik. Geleceğimizden haberleri olmuş olmalı ki büyük bir kalabalıkla karşılaştık. Yüksek güvenlik önlemleri alınmıştı tabiki de. indikten sonra iletişim kurmaya çalıştık biraz uğraşlar sonucu ileri teknoloji cihazlarımız sayesinde iletişimimizi başarılı şekilde yapmaya başladık. Olayları anlattık onlar da biliyormuş geldiğimiz atalarımızın Leilislerin gezegenine yıllar önce insan gittiğini. iletişim kurmaya çalışmışlar ama Leilisler Dünya ile olan irtibatımızı kesmişler. Bir daha da haber alınamamış bunun sonucunda. Dünyayı gezmeye başladık herkes bizi coşkuyla karşılamıştı. Büyük bir sevinç vardı Dünyada. Bana ve arkadaşlarıma Dünyanın eski fotoğraflarını gösterdiler çok şaşırdım çünkü eski fotoğraflara göre Dünya çok gelişmiş neredeyse geldiğimiz gezegenin teknolojisine ulaşmıştı ancak tabiki de ekgib kaldığı bazı noktalar vardı. Bütün Dünyayı geziyorduk teker teker bütün ülkeleri bütün şehirleri gezmek istiyorduk. 5.6 aylık bir süre sonucunda bütün Dünyayı gezmiştik. Dünyada üst düzeyde barış vardı , eskiden olan savaşlar bitmiş 400 yıldır savaş yapılmıyormuş. Çok değişik hayvanları vardı çok değişik yerler vardı geldiğimiz gezegende hiç görmediğim güzellikte yerler gördüm adeta aşık oldum buraya. Cresitler ile de anlaşma yapıldı Cresit halkı da Dünyaya gelecekti burada yaşamaya başlıyacaktı . 2 gezegen kardeş gibi olmuştu Cresit gezegeninde Cresitler-insanlar , Dünyada insanlar-Cresitler. Çok mutluydum atalarımın geldiği gezegeni görmüştüm , insanların hala varolduğunu öğrendim ve Cresitler ile insanlar arasında ilişki kurmada büyük rol oynadım. 2000 Cresit Dünyaya yerleşmişti burada yaşama kararı verdiler ancak Cresit gezegeniyle iletişim kurduk ve daha çok Cresit gelmek istiyordu insanlar da kabul etti. 20000 kişilik bir araç daha yola çıktı. (10000 Cresit 10000 insan)

Ve artık kimse giblemediğine göre bu yazı burda biter