sanat eseri.

beğendin mi lan xddd

yav ne kadar da güzel bir sanat hewal, ailecek dinliyoruz

sanat eseri kırogrind parçası.

kırogrindin nadide eserlerinden

barzo metal yapan nadide grup, kırogrindi seviyoruz

birine sırf düşünceleri için aptal demek, kendi açısından bakıp olayları yorumlamak bir hayli kolay bunlar için. kaale bile almayın, gibinize takmayın böyle şerefsizleri. siz kendiniz olun, bu yeter.

belki de insanların amaçlarını, niyetlerini gördüğümden ben bunu çok ama çok istiyorum; lakin akıllandım. demem şu ki, ne kadar ölmek isterseniz isteyin, bazı kahpelere inat bırakmayın hayatı, sarılın dört bir yandan. neyse, asıl konum bu değil.
her ne taksa, çok geç olmadan başlayalım;
hayat biraz saçma, çok fazla soru işareti içeren gibimsonik bir entropiden ibaret. bir kaç dize ile size bir şeyler anlatmaya çalışayım, çünkü tak var;
öyle sırlar var ki; arar durursun ömrün boyunca...
gösterdiğin çaba ve liyakate göre bulduğunu zannedersin...
ne zaman ki vazgeçersin, dalarsın dünya işlerine;
işte o zaman sana gelir; O tüm aradığın sırlar, bir bir peşisıra...
insanlar buna mucize derler, sen ise saklarsın yüreğinde...
ne aradığını bilene,
bir çiçeğin akşam vakti örtünüp,
sabah güneşi ile yapraklarını alabildiğince açışı bile yeter...
ne zaman ki,
gölgen vazgeçmiştir peşinde olmaktan,
güneş olması gereken en yüksek noktadadır...
sırrın sır olmadığını anladığını vakit;
işte olman gereken en iyi durumdasındır...

ama unutmayın ki;
bu büyük kudretli gökkubbe'nin altında hepimiz birer zerreyiz. uçsuz bucaksız çölde bir kum taneciği... o kadar varız; ve dahi o kadar yok... bazı hakikâtlere zamanla ulaşılır, bazılarını zaman unutturur... ben bir zamanlar bildiğim en büyük hakikati unuttum... unutmak özgürlük, yoksa bırakmıyor kalbini, adını aldığın dil, üzerinde yürümeyi öğrendiğin toprak...

kısaca gibtirtmeyin, gidin bir şeyler başarmayı kafanıza koyun. bazı huur çocuklarının, sizi görmeyi istediği konuma getirtmeyin kendinizi. o gibeceğine, siz gibin.
hadi eyvallah.

asıl israfil hardcore girecek, o adamın sabrettiğini kimse sabretmedi aq

olum gece gece başlattırmayın lan. bu yaz sıcağında yanacak devre düşüne düşüne gene

aradığım yanıt.

Üryan geldim gene üryan giderim
Ölmemeye elde fermanım mı var
Azrail gelmiş de can talep eder
Benim can vermeye dermanım mı var

Dirilirler dirilirler gelirler
Huzur-u mahşerde divan dururlar
Harami var diye korku verirler
Benim ipek yüklü kervanım mı var

Er isen erliğin meydana getir
Kadir Mevlam noksanımı sen yetir
Bana derler gam yükünü sen zütür
Benim yük zütürür dermanım mı var

Karac'oğlan der ki, ismim öğerler
Ağı oldu yediğimiz şekerler
Güzel sever diye isnad ederler
Benim Hakk'tan özge sevdiğim mi var

17. yüzyılın en daşşaklı edebiyatını yapan adam;

Yürü bire yalan dünya
Sana konan göçer bir gün
insan bir ekine misal
Seni eken biçer bir gün

Ağalar içmesi hoştur
O da züğürtlere güçtür
Can kafeste duran kuştur
Elbet uçar gider bir gün

Aşıklar der ki n'olacak
Bu dünya mamur olacak
Haleb'i Osmanlı alacak
Dağı taşa katar bir gün

Yerimi serin bucağa
Suyumu koyun ocağa
Kafamı alin kucağa
Garip anam ağlar bir gün

Yer yüzünde yeşil yaprak
Yer altında kefen yırtmak
Yastığımız kara toprak
O da bizi atar bir gün

Bindirirler cansız ata
indirirler tuta tuta
Var dünyadan yol ahrete
Yelgin gider salın bir gün

Karac'oğlan der nasıma
Çok işler gelir başıma
Mezarımın baş taşına
Baykuş konar öter bir gün

adam haklı, her kimse kendi çıkarlarından çoğunluğu kullanır. demokrasi derler, kendi bekaları üzerinden çok adalet içeren sistem diye kakalarlar millete.
halk neyi savunduğunu bile bilmiyor dıbına koyim. ideoloji amcıklaması mı desem, çobana uymak mı desem bilemedim bak şimdi... neyse giberler.
ulan laikliği kaldırın diye bağırırken şimdi de demokrasiyi savunur oldunuz ya, te allam ya...

demokrasi için en büyük tehdit, halkın bilinçsiz olmasından geçer bir kere. halk ne istiyorsa odur. ha ama diyelim halk getirdi bir elemanı başına, referanduma gidildi ve adam kral diye seçildi; ne olacak sonrası amk, sonrası allaha emanet. ha gene başaramayacaklardır, çünkü her düzen yok olmaya mahkumdur, o da ayrı bir konu dıbına koyim.

olsa ya da olmasa bir şeyi değiştirmediği için boşverin, düşünmeyin. bakın ben öyle yaptım, kafam rahat dıbına koyim çünkü bir çıkış yolu bulamıyorsun. gibtirtmeyin kendinizi kendinize, kısaca boşverin, varoluş acısı çekmeyin.

haklısın fakat ütopyamızı başka nereden paylaşalım ki, içimiz de mi biriksin dıbına koyim

o kadar isterdim ki onun yanında olmak, koruyabilmek... söyleyemiyor bazen insan, kusuyor satırlarını içinde biriktirdiği... bu dizelerimi okumayacağını bilmek ne kadar acınası...
sen benim kar tanemdin, güneşin kızgın ışınlarından korumak isterdim seni... fakat nasıl mümkün olabilir ki böyle bir şey...
bu dizeleri öneme almayın, kusuyorum sadece, boşverin beni...
eski bir dostumun bana ilgi çekmeye çalışıyorsun demesi gibi hayat; anlayışsız...

ulan anca cevap verebildim amk, görememişim yanıtını.
git tanış be olum, ölmezsin ya...

uzun süre sonra tekrar boğazımda bir düğüm oluştu başlığı okuyunca...
anlatması o kadar zor ki, tarif edilemeyecek bir acı...
aklıma onu getirdi, defalarca ve defalarca...
yutkunmaya çalıştım; olmadı... denedim, tekrar tekrar denedim, lakin tutunamadım hayatın dallarına...

kollarım dahi her dalım kuru, senin ki yemyeşil be kar tanem benim...
beni azraili görünce çağır lütfen...
çünkü ölümle kardeşim ben, tanınmaz halde leşim...

şu an öyle hassasım ki, dokunsalar ağlarım belki...
gerçi ben zaten ölüyüm değil mi, neden kandırayım bir kez daha kendimi...

insanın ruhuna dokunan, muhteşem grup...
Hakkında söylenecek çok şey var aslında, yetmiyor ki sözcükler, nasıl yetsin ki zaten...

Vay aq başlığı açalı 49 gün olmuş, ve ben hala aynıyım...

adam haklı beyler

yolla müneccim taku

güzel sözleri var, taktir edilesi.