Yolla arap

Lan kağıtta ne yazıyooooo

Ya beyler profil resminin nasıl değiştiğini bulamadım anlatır mısınız teldeyim

shwhqhq

günaydın

geçen sene 8 gün decamsizligim vardi babamı zütürdüm sildirsin diye 9.5 gün yaptırmıştı amk bidaha kacmiyim diye hshaa

Kalbimin hiç tanımadığı duyguları daha yeni yeni hissetmeye başladığı dönemlerdi, çevremde bir sürü erkek ve kız arkadaşlarım vardı,ama bi gariplik vardı, mutlu değildim sanki aradığım başka birşeydi,her akşam eve gelir odama çekilir ağlardım, noluyordu bana anlayamıyordum, birgün yine arkadaşlarla beraberdim, beraberdim derken nasıl bi beraberlik, onlar bi araya toplanır gülüp eğlenirlerken bense bi kenara çekilip içimdeki fırtınaları dinliyordum her zamanki gibi, artık arkadaşlarımda alışmıştı bu durumuma, yanıma gelip oturduğunu hiç farketmemişim, taki sanki çok derinlerden gelen bi SELAM sesini duyana kadar, selam dedim bende, neden yalnız oturuyosun dedi, bilmiyorum dedim, kimse seni anlamıyor, hatta kendin bile kendini anlamıyorsun değilmi dedi, evet dedim, bende bu yüzden yanına geldim zaten dedi, bende aynı durumdayım, seni arkadaşlarından ayrı derin düşüncelere dalmış görünce işte benim gibi biri daha dedim,
ve ilk defa onun yüzüne baktım,o anda kalbim durdu sanki, donup
kalmıştım,ne zaman ayrıldık eve nasıl geldim bilmiyorum,o gün sürekli onu düşündüm, sanki aradığım şey buydu hissedebiliyordum bunu,
o günden sonra hergün buluşmaya başladık, evleri iki mahalle kadar uzaktaydı, bizim mahallede akrabaları vardı,ilk tanıştığımız gün onlara gelmişler, böylece aylar geçti, artık ailelerimizde biliyordu,ya ben onlara gidiyordum yada o bize geliyordu, yani her günümüzü birlikte geçiriyorduk,
ama ikimizinde anlayamadığı birşeyler vardı, birbirimizi çok seviyorduk, görmeden yapamıyorduk, arkadaşlık değildi bu,çünki diğer arkadaşlarımızıda seviyorduk,bu çok farklı bişeydi, kimseyede soramıyorduk, nasıl soralımki,biz bile bilmiyorduk ne olduğunu,bu çok yoğun duyguların etkisiyle bazen mutluluktan bulutlara kadar çıkıyorduk, bazende o küçücük kalplerimize sığdıramadığımız ve bi türlü anlamadığımız hisler dünyasında sebepsiz yere ağlıyor gözyaşlarımızı birbirimize hediye ediyorduk,, belki size saçma gelicek ama birbirimizi ilk gördüğümüz günü anlatmıştım, ondan sonraki ilk buluşmamızda biraz konuştuktan sonra bi ara gözgöze gelmiştik,ve daha ne olduğunu anlamadan ikimizde sebepsiz yere birden ağlamaya başlamıştık, hemde ne ağlama sanki hiç bitmeyecek gibiydi göz yaşlarımız, işte o günden sonra bir daha biribirimizin yüzüne uzun süre bakamadık, hatta çoğu zaman sırtlarımız birbirimize dönük otururduk,bi gören olsa bize gülerdi heralde,ama elimizde değildiki bakamıyorduk işte,
ama ne olursa olsun çok mutluyduk, artık ne güneşin doğuşunun,ne çiçeklerin kokusunun, nede kuşların aşk şarkılarının farkındaydık,biz birbirimizde kaybolmuştuk, taki bi akşam bizim evin zili uzun uzun çalana kadar, kapıyı annem açtı, gelen onun teyzesinin kızıydı, anneme bişeyler söyledi, annemde hemen babamla bişiyler konuşup, banada sen evden ayrılma biz hemen geliyoruz diyerek aceleyle çıktılar, bende hemen arkalarından çıktım, hava kararmıştı, beni görmesinler diye onları uzaktan takip ettim, biraz gittikten sonra bizim evin biraz ilerisinde bi market vardı, orada bi kalabalık gördüm, oraya gidiyorlardı, biraz daha yaklaşınca babam koşmaya başladı, yerde yatan biri vardı, bende biraz daha yaklaştım, babam yerde yatan kişiyi kucağına almıştı, bikaç adım daha yaklaştım ve kalbime binlerce ok birden saplandı sanki, yerde yatan benim meleğimdi,oda beni gördü, eliyle bana gelme diye işaret yaptı,ve bana bişeyler söylemek için ağzını açtığında, ağzından kan boşaldığını gördüm, yanına gittim,o güzel başını babamın kucağından kendi kucağıma aldım, hafifçe gülümsedi ve bak dedi napmışsın yeni gömleğine, onun kanına bulanmış gömleğimi göstererek,iki hafta önce doğum günümde o almıştı,ve birden başını karanlıkta benim seçemediğim kazanın olduğu bi yere çevirip tüh yaa dedi,ne demek istediğini anlamamıştım, başını tekrar çevirdiğimde ölmüştü, ondan sonrasını hatırlamıyorum, gözümü evde açtım, orada bayılmışım, beni doktora zütürmüşler sakinleştirici filan yapmışlar, uzun süre baygın halde yatmışım,
kendime gelir gelmez ağlamaya başladım, kimse müdahale etmedi, doktor ağlarsa müdahale etmeyin demiş, tekrar kendimden geçene kadar ağlamışım, ondan sonraki günlerde gözyaşım hiç dinmedi, aradan iki ay filan geçmişti, birgün anneme onlara gitmek istediğimi söyledim, annem önce kabul etmedi ama yalvarmalarıma dayanamayıp bi şartla kabul etti, gideriz ama orada ağlayıp annesini üzmeyeceğine söz verirsen dedi, bende söz verdim ve gittik,bi süre oturduk ama ben kendimi zor tutuyordum ağlamamak için,bak oğlum dedi annesi, biribirinizi ne kadar çok sevdiğinizi hepimiz biliyoruz,ne kadar üzüldüğünüde biliyorum ama senden bir ricam var dedi, kızım son nefesini senin kucağında vermiş, bana son anlarını anlatmanı istiyorum dedi, şaşırdım,nasıl anlatabilirdimki, anneme baktım boynunu büktü, bende onu üzmeyecek şekilde anlattım,ama bi ara karanlıkta bi yere bakıp tüh yaa dediğini anlamadığımı söyleyince, annesi bana sarılıp öyle bi ağlamaya başladıki, bende zaten zor tutuyordum kendimi, ikimizde uzun süre ağladık,
biraz sakinleştikten sonra, artık bu dünyada yaşamam için hiç bir sebebin kalmadığına karar vermeme sebep olan şeyi anlattı,
ogün annesi evlerinde benim çok sevdiğim bir yemeği yapmış, anne demiş bu yemeği ayhan çok sever, bizim yiyeceğimiz kadarını ver ben ayhanlara gidip onunla beraber yiyeceğim demiş, anneside yalnız göndermemek için yakınlarında oturan teyzesinin kızıyla bize göndermiş, yolda gelirlerken teyzesinin kızı,sen biraz bekle bende marketten içecek birşeyler alayım demiş, kaldırımda beklerken bi araba vurup kaçmış, bize yakın oldukları için teyzesinin kızı hemen bize haber vermeye gelmiş o akşam,ve o karanlığa bakıpta tüh yaa dediği şeyde, bana getirdiği yemeklerin dökülmüş olmasına üzüldüğü içinmiş,son anlarını yaşayan birisinin canından daha çok bana getirdiği yemeklerin dökülmüş olmasına üzülecek kadar seven bir kalp varmıdır daha şu lanet dünyada, başkasını sevebilirmiyim artık, aşık olabilirmiyim başkasına, tahammül edebilirmiyim artık saçma sapan şeylerin adını aşk koymalarına, bizim yaşadıklarımız bilemesekte gerçek aşktı, bunu şimdi biliyorum, ama o bilmiyor, birgün birbirimize bir söz vermiştik, hangimiz önce ölürsek diğerimizi cennetin kapısında bekleyecekti, şimdi bende bilmeden yaşadığımız o tarif edilmez duygunun gerçek aşk olduğunu,o aşkı sonsuza kadar yaşayacağımız cennetin kapısında beni bekleyen meleğime anlatmak için, gelmesi için hergün yalvarıp dua ettiğim beni ona kavuşturacak kişiyi bekliyorum, Azraili

O Öldükten Sonra

bu gün hafta sonu, aşkımla buluşacağız,en güzel elbiselerimi giymeliyim, hangi gömleği giysem acaba, yanakları gibi kırmızı olanımı yoksa gözleri gibi kapkara olanımı, yada kazanın olduğu gün kanıyla üzerine çiçekler yaptığı gömleğimi,ne kazası ne kanı yaa nerden çıktı şimdi offf,ben en iyisi son buluşmamızda başını omuzuma koyduğu o kokan gömleği giyeyim, evet evet bu daha iyi, anne ben çıkıyorum, onamı,
tabiki anne yaa,her hafta sonu kiminle buluşurum ben, iyide neden ağlıyosunki, şimdi gidip annesindende izin almalıyım, günaydın müsade ederseniz kızınızla gezicez biraz, tabi oğlum,ona iyi bak olurmu,bak buda ağlıyor, noluyo bunlara anlamıyorum, koşar adımlarla gidiyorum aşkıma,bu yolda ne kadar uzun,her zamanki gibi bekçi amca karşılıyo beni, hoşgeldin oğlum,oda seni bekliyodu, biliyorum,günaydın aşkım ben geldim,bak hala yatıyo, hemde bembeyaz gelinliğiyle, yanaklarına küçük bir öpücük kondurup uyandırıyorum onu,her zamanki gibi toprak kokuyor meleğim,
uzatıyor kollarını yattığı yerden, tutuyorum ellerinden, tüy kadar hafif,ne kadarda güzel meleğim benim, hoşçakal bekçi amca,bak koskoca adamda ağlıyo,iyi eğlenin olurmu diyor kirli sakallarından süzülen yaşları silerek,
onun en sevdiği yerleri geziyoruz elele, allahım onunla olunca o kadar mutluyumki,bi ara yine gözgöze geliyoruz, bakmamalıydık,yine ağlıycaz,ne kadar ağladığımızı akşam ezanını duyunca anlıyorum, işte bu günde bitti, gitmeliyiz,bekçi amca kızar sonra, hoşgeldiniz iyi eğlendinizmi bari, neler yaptınız bakalım, ağladık akşama kadar,her zamanki gibi ha,evet, hadi meleğim sen şimdi yat,ben haftaya yine gelirim,, birgün diyorum, birgün bende bembeyaz damatlıklarımı giyip geleceğim yanına, kapkara gözlerini açarak yalvarırcasına, çabuk gel olurmu diyor, yakında meleğim çok yakında, biliyorum şimdi iyi geceler öpücüğüm olmadan uyuyamaz bi tanem, yanaklarına bi öpücük konduruyorum, yine o toprak kokusu, geldim anne, hoşgeldin oğlum, öldür beni anne ben de toprak kokmak istiyorum.

Olma sakin

yardım edin profil kaşar gibi kaldı ndbsbwj

Beyler hersey üstünüze gelince böyle en kötü zamanlarda başına hersey gelince sakin vazgeçmeyin orası dönüm noktasıdır ve hersey düzelir umudunuzu kaybetmeyin beyler 😉

Çiz panpa

Vay amk

Sevdin mi GALATASARAY gibi seveceksin Sevdin mi Galatasaray gibi seveceksin
yeri gelecek mutluluktan bütün sokakları inleteceksin .ateşler yakıp, dünyayı Sarı Kırmızı'ya bürüyeceksin.
yeri gelecek üzüntüden kahrolup deliye döneceksin. kafanda yolunacak bir tek saç teli bırakmayacak,
duvarları yumruklayıp acını hafifleteceksin .sevdin mi Galatasaray gibi seveceksin.
Annen gibi göreceksin
o seni sevsin diye beklemeyecek, karşılıksız seveceksin .her gece yatmadan arayıp kontrol edeceksin
üşüyor mu?, hasta mı ?, aç mı ? bunları bileceksin .üstünü sıkı sıkı örtmesini tembihleyeceksin.
Onu düşleyerek gözlerini yumacaksın.
Baban gibi olacaksın
nolursa olsun hiçbir koşulda terketmeyeceksin. şartlar hep kötü de olsa vazgecmeyeceksin.
bir ağaç gibi kök salacaksın, ölsen bile gölgeni hissetmesini sağlayacaksın.
Her sabah uyandığında saçlarını oksayacaktek olmadığını hissettireceksin.
Sevdin mi Galatasaray gibi seveceksin.
arada mesafeler, kilometreler dahi olsa terketmeyeceksin. onunla birçok deplasmana da gideceksin
onun için çileler de çekeceksin .belki çok ağlayacak, belki de çok güleceksin.
Ama o her daim olacak tek değil iki kişilik yasayacaksın.
Her an kalbinde olduğunu hissedeceksin. Onun kalbindeki yerine asla ihanet etmeyeceksin.
Sevdin mi Galatasaray gibi seveceksin.o üzülürken sen gülmeyeceksin.
o gitse de sen gitmeyeceksin.o her SARI dediğinde sen de ona KIRMIZI diyeceksin
o her GALATASARAY dediğinde senin de kalbinde olduğunu ona hissettireceksin.
yeri gelecek soğuk kış günlerinde birlikte üşüyeceksin .atkıları boynunuza dolayıp onunla birlikte maç muhabbeti edeceksin.
yeri gelecek şampiyonluklarda sevinçten uyuyamayacak sürekli onunla delireceksin.
yeri gelecek puan kayıplarında sahile karşı onunla birlikte Galatasaray'a içeceksin.
Dedim ya Galatasaray gibi seveceksin!
kümede düşse, puanda kaybetse, kupalarda gitse, ruhda bitse,
her hafta yenilsede, hiç şampiyonluk göremesede, seni kanserde etse
inadına Galatasaray diyeceksin .inadına onun adını haykıracak,
insanların önünden boynunuzda atkılarla, üstünüzde formalarla bir yenilgi sonrası
bağıra bağıra inadına Cimbom diyerek başınızı öne eğmeden yürüyeceksiniz.
hep yan yana kol kola omuz omuza..
meşaleler altında
sevdin mi Galatasaray gibi seveceksin bunu unutma
Hayatını adayacaksın onun uğruna...

Ben seni çocuklar gibi sevmiştim, hani anlarsın ya. Bir çocuk her gün sarılarak yattığı ayıcığını nasıl seviyorsa öyle sevmiştim seni. Sokakta balon satan birilerini görünce ağlamaya başlar ya işte o kadar çok istiyordum seni. Benim sevgim çocuklar kadar saftı . Yanında olmak istiyorum. Sen bilmesende senin geçtiğin yollardan defalarca yürümek, kokunu yaydığın sokakların bütün havasını solumak, dönüp arkana baktığında beni fark etmeni istiyorum. Elini tutmak, tuttuğum anda zamanı durdurmak, hayatın o tüm işleyişini aşkımızla durdurmak, senden başka hiçbir şeyin farkında olmak istemiyorum.
 Seni anlıyorum derler ya her şeyi bilmeden. Beni ne zaman anlarsın biliyormusun; Birini delicesine sevip yüreğine gömmek zorunda olduğun zaman, Sana onu sorduklarında gözlerin dolu dolu unuttum dediğin zaman, her ayrılık şarkısı çaldığında yüreğinin bedenine sığmadığı zaman. Onu gördüğünde mutluluk her zerreni sardığı zaman, o sana olmaz dediğinde ölmeden ölümü tattığın zaman. işte o zaman anlarsın "BENi". Ben aşık olmak istemiyorum ki, ben başımı yaslayıp müzik dinleyebileceğim birini arıyorum.. Sıkılmadan saatlerce konuşabileceğim birini.. Gittiğimiz yerleri beraber keşfedeceğim birini, ben ağlarken göz yaşlarımı silip ağlama diyecek birini.. Gözlerime mutlulukla bakan birini arıyorum ben. Bütün günün sonunda biten paramız yüzünden metrelerce yolu yürüyeceğim birini istiyorum.. Zamanla aşık oluruz belki, ama tanıyıp yaşayıp aşık olmak istiyorum.
 Hani böyle seversin seversin, çok seversin. Olsun istersin, bu sefer olsun her şeyi beraber yapalım, sadece biz olalım istersin, hem de her şeyden çok. Seversin seversin olmaz, hiç olmaz, biraz bile olmaz. Sonra sevmelere küsüyor insan işte. Ama ben küsmdeim hala SENi SEViYORUM.  Bunaldım her gece ağlamaktan bunaldım seni böyle sessiz, sessiz beklemekten, bunaldım sensiz hayaller kurmaktan, bunaldım sensiz yaşamaktan, bunaldım, hasret beni benden aldı, ama TEK bir şeyden bunalmıyorum, seni sevmekten.
 Ağlamak sorun değil de, insan bazen karanlık bir oda yerine aydınlık bir omuzda dökmek istiyor göz yaşlarını. Haykırmak sorun değil de, insan bazen 'keşke' yerine 'seni seviyorum' demek istiyor. Pişman olmak sorun değil de, insan bazen tanıdığım güne' yerine geç tanıdığıma demek istiyor. insan olmak sorun değil de, insan da bir insan istiyor.
Sevsen beni. Gözümün içine baktığında kendini kaybedecek kadar çok sevsen. Nefes almak gibi olsam senin için. Öyle sevsek ki, 'seni seviyorum' cümlesi anldıbını yitirse. Gülen gözlerin, gözlerimin tam içindeyken çeneni ısırarakseni sevdiğimi. Ve anlasan. Cevap versen; sarılıp kokumu ilk kez nefes alıyormuşcasına içine çekerek. Ve anlasam. Bi evimiz olsa seninle. Bilirsin, vanilya kokulu. Kapısında turkuaz bir saksı ve beyaz çiçekler olan bi ev. O eve girmek için saatleri saysam. Hep o anın enerjisiyle geçirsem günü. Ve girsem. Vanilya kokusu. Saat aynı, 6 ya çeyrek kala. Gelsen. Sütlü kahveler yapsam sana. Önce kahveyi koklasan, sonra beni. Kafanı boynuma sokup öpsen, öpsen.. Kaçıp kurtulsam sonra kollarından. 'Acıktıım!' diye bağırsam. Belimden sarılsan yine, 'Şımarma da makarnaları getir' desem gülüşümü saklayarak. Makarna yapsak birlikte. O mutfak makarna değil, huzur koksa ama. Öyle ki ahşap beyaz iskemlelerinde bile oturanın gözlerinin içi parlasa. Bitane içicrk olsa en sevdigimizden Onu içip bir film izlesek seninle. Filmdeki Londra'da tanışıp Paris'te evlenen o çifte baksak ,sonra sağımıza çevirsek kafamızı ve o kocaman mavi çerçevedeki siyah beyaz resmimize baksak bir de. 'En güzel aşk filmi biziz!' desek aynı anda. Dudakların bir kez daha benim olsa, kanıtlarcasına. ispatlarcasına bu aitliği. Bu eve, duvarlara, krem rengi o koltuğa. Yanımızdaki sehpaya uzatsam kolumu, ekoseli battaniyemizi alsam. 'Adım atmaya üşeniyorum' desem fısıltıyla. 'Burda uyusak?' Aynı ses tonuyla cevap versen. 'Sarılacaksak, farketmez.' Orda o koltukta uyuyakalsak birbirimizin nefesiyle. Ve ertesi güne senin ellerini yüzümde hissederek başlasam. Güzel olmaz mıydı?

Olum ben seviyorum demiştim ya öyle böle değil öbür hesap kapandı bunu yeni açtım neyse olum ben öyle bi seviyorumki kızın saç telini 3 aydır saklıyorum amk Tokası düşmüştü yere onu aldım saklıyorum o kokuyor lan Tokası bildiğin tokasini koklayıp uyuyorum her gece öyle böyle sevmiyorum baya seviyorum dediğim gibi 445 gün ne demek ya derste onu izliyorum her dakka böyle bazen bişiler diyorum güluyo falan okadar güzel gülüyor ki sebebi olmak için dua ediyorum o derece yani neyse beyler seviyorum ama kavusamiyorum napıyım ben napicam nasıl elde edicem.

şimdi bizim mahalle küçük biyer sokak hayvanları falan var bi tane kahve yani anliyacaginiz normal bi mahalle babanemlerle bizim ev arasında 2 bina var geçen sene dedem öldüğü için babanemlerde kalıyorum babanem korkmasin tek başıma diye neyse bizim eve gittim akşam 2 3 işim vardı sonra evden çıktım apartmandan indim 2 3 takintim var ışık sönmeden inmem lazım mesela veya basamakları 1 kere 2 li inersem hep 2 li inmem lazım neyse kediler falan miyavliyo köpekler var bende biraz korkarım köpek lerden neyseki kahve var hemen çıkışta binanın orda abiler falan onlar korur çok olursa neyse beyler apartmandan kafamı uzattım ve bütün sokak hayvanları 15 tane hayvan kafamı gördüğü gibi direk kaçtı korktum amk .

Beyler ben bi kızı 445 gündür seviyorum herseyden çok ama kız diyoki sana değer veriyorum ama seni sevmiyorum cikarsak seni uzucem falan tamam dedim arkadaş kalanı çünkü aynı siniftayiz ama şimdi başkası onu alicak diye çok korkuyorum napıcam ben aq

Yaz panpa