Kolay, güzelin düşmanıdır George.

Elde etmeye değecek hiçbir şeyi kolayca elde edemezsin. Sana bunu vaat edenlerin amacı, seni kandırmaktan başka bir şey değil.

Bedava peynir sadece fare kapanında olur.

Bunları aklına kazırsan iyi edersin George.

https://rentry.co/wiam

It will be updated.

kesfedilmeyi bekleyen bir kavram. cogu alelade sorunun temelinde bunun ekgibligi yatar.

acilmak en buyuk hataniz. acilmayin amk. konuyu o yerlere getirmeden olabildigince cok vakit gecirin, eglenmeye bakin. usandirmayin da. olursa kendiliginden olur.

Anladım, biraz daha pratik ve işe yarar şeylerden konuşmak istiyorsun. Pekala, söyle bana, sana nasıl yardım edebilirim?

Kızlar mı? Ah, hayır olmaz. Dostum. Kendine bir bak. Sonra da elde etmek istediğin kıza bir bak.

ikiniz de aynı türdensiniz. Ve bir tür, üremek ister, öyle değil mi?

Güzel kızlara düştüğünü biliyorum George. Cinsler, karşı cinse kendini seçtirmek ister. Bu da demek oluyor ki, karşındaki kızın kendini güzelleştirme isteğinin, ki bu bir içgüdüdür, tek sebebi, karşı cinsin, ki bu gruba sen de dahilsin, onu çekici bulmasıdır.

Senin onda hoşuna giden özellikler, onun içgüdüsünü kamçılıyor. Ve tam tersi.

Onun sende bulmak istediği özellikleri, içgüdün sana zaten bildiriyor. iyi veya kötü hissettirerek sana geri dönüt veriyor. Diğer konularda içgüdülerine ne kadar güvenmelisin, bilmiyorum dostum, ama bu konuda kesinlikle güvenmelisin.

Ve kızların güvenli liman aradıkları bir gerçek dostum. Kendini nasıl güvende hissedersin? Senden daha güçlü biriyle olarak, öyle değil mi? George?

Her neyse. Uzun lafın kısası, NE OLURSA OLSUN, özgüvenini ASLA düşürmemelisin. Her konuda iyi olamazsın dostum. Senden iyileri elbette çıkar. Önemli olan, senin bunlara verdiğin tepkidir. Rahat ol, kendine güvenini daima sağlam tut.

Kadınlar, erkek adaylarını test etmeyi sever. Bizi kıskandırmaya, güçsüzleştirmeye, kısacası sırtımızı yere getirmeye çalışırlar. Güçlü ol, sen erkeksin. Yaşdıbını idame ettirebilmen için bir kadına ihtiyacın yok. Bunu motto edin, ve buna göre davran, sevgili dostum.

Bu soruya tatmin edici bir cevap bulamasak bile, sürekli sorgulama yoluyla, tatminkar olmayan cevabımızın tatminkarlığını artırmamız oldukça önemli.

Hiçbir zaman yüzde yüz doğru bir cevaba erişemeyecek dahi olsak, sevgili dostum, bütün ruhsal sorunlarımızın kaynağı neden burada olduğumuzla dolaylı veya direkt olarak ilişkilidir.

Biz birer yaşam formuyuz George. Bizim genetik kodlarımız var. Bilincimizi kullanmaya başlamadan önce; temel isteklerimizin, içgüdülerimizin, dış görünüşümüzün nasıl olacağı bir çerçeve içinde oturtulmuş.

Çoğu şeyi seçemiyoruz bile. Seçebildiğimiz tek şey, sığdırıldığımız bu çerçeve içinde hareket etmekten ibaret.

Evet George. Sahip olduğumuz tek şey hareket etme kabiliyetidir. Seçimimiz ise; nasıl bir hareketi ne yolla, nerede ve ne zaman yapacağımızdır.

iyi dinliyor musun sevgili dostum? Bize verdikleri tek şey bu. Başka hiçbir seçimimiz yok.

Biz neyiz sorusuyla başlamak istiyorum. Bu hayatta biz birer neyiz? Hayır George- elbette hepimiz insanız, ancak bu yine bizim beynimizin oluşturduğu bir kavramdan ibaret.

Bu gezegende hayatta olan birçok canlı var. insanlar olarak tek farkımız, türler arası rekabette üstün gelmiş olmamız.

Tekrar sorayım o halde. En küçük canlıdan, en büyüğüne kadar; yaşam nedir?

Hareket eden madde mi? Üstün bir varlığın kendini gösterme biçimi mi? Simülasyon diyenler de var.

Açıkçası, sevgili dostum George, yeryüzüne gelmiş hiçbir insan, (dinlere inanıyorsan) peygamber falan değilse, burada ne aradığını bilmiyor.

Kimsenin bir fikri yok. Kimimiz daha yaşama şansını bile bulamadan toprağa karışıyor.

Sanki laboratuvar faresi gibi bizi alıp koymuşlar bir topun üzerine, biz de bu topun üzerinde, birbirimizle, sınırlı kaynaklar için kavga ediyoruz.

Çok ilginç, ve cevaplanması zor bir soru. Ama dedim ya, iddialı konuşacağım bugün.

George, bence hayat bir döngüdür.

Neden mi? Dostum, kendimize bir bakalım. Doğuyoruz, yiyoruz, içiyoruz, çeşitli işlerle meşgul oluyoruz, binbir türlü musibet yaşıyoruz, ve ürüyoruz.

Başa geri sarıyor. Doğuyoruz, yiyoruz...

Günlük yaşantımız bile bir döngüden ibaret. Gece, gündüz, gece, gündüz...

ilkbahar, Yaz, Sonbahar, Kış, ilkbahar...

Uyu, uyan, uyu uyan...

Neredeyse yaptığımız, bizi oluşturuyor olan tüm unsurlar; döngüsel bir karakterdeler.

Neden sorusuna verecek bir cevabım olmasa da, ne olduğuna dair fikrim bu yönde, George.

https://rentry.co/wiam

Bir şey üretmeliyim.

Tüketenlerin bu denli çoğunlukta olduğu bir gezegende kimse bir şey üretmezse, sonumuz gelecek.

Yaşanılan bütün ruhsal sorunlarımızın temeli bu yaşamı anlamlandıramamak olabilir mi?

Sonumuzun gelmesi o kadar da kötü değildir belki de? Elit bir azınlık hayatta kalır, bizse toprağın altı metre derinine gömülürüz.

Belki de gömülmeyiz. Bilemiyorum George. Tek bildiğim şey, hiçbir şey bilmediğim.

Ve bugün hiçbir şey bilmediğini söyleyen bir adam için fazla iddialı konuşabilirim, ama inan bana, bunu yapmam gerek.

katliam falan yapmaktan bahsetmiyorum aga. insan olarak baskalarinin onayini alma ihtiyacimiz var, bunu da toplum sagliyor (eger gerekli sartlari karsiliyorsan.) dedigim sey buna ihtiyac duymayacak seviyeye gelmek, kendine yetebilmek. zor bir sey. her yigidin harci degil. benim de cok becerebildigim soylenemez ama calisiyorun.

Bunları yap, yeniden on kere doğan adamın görmediği rağbeti göreceksin.

(bkz: reenkarnasyon vol1)
(bkz: reenkarnasyon vol2)
(bkz: reenkarnasyon vol3)
(bkz: reenkarnasyon vol4)

En çok, yorgun olduğunu hissettiğin anda çalış. inanılmaz bir enerji geldiğine kendin şahit olacaksın. Olay bir nefis mücadelesinden başka bir şey değil.

Düşünme, direkt harekete geç artık. gibtiğimin nefsini bir kez olsun yen, sonra yine yenilirsin. Bir kez lan. Fenerin şampiyonluğu alamasa da gururu kurtarması gibi bir kez yen şu dıbını gibtiğimin IDsini.

Kimsenin dediğini umursamamak öylesine gerekli bir şey ki, özellikle yanlış görüşlerin ve çeşitli dogmaların toplum içinde bu kadar kolay yayıldığı ve önyargıların zirve yaptığı bu ülkede, kendi aklını kullanmaktan bihaber insanların varlığında söyledikleri onca saçma şey bizim düşüncelerimize gereğinden fazla nüfuz ediyor ve bizi etkilemesi gerekenden de fazla etkiliyor.

Alacağımız tek tavsiye şudur: Kimseden tavsiye almamak. Ne idüğü belirsiz saçmasapan tiplerin bize tavsiye vermekteki tek amacı, kendi egolarını bizden üstün olduklarını hissederek tatmin etmektir. Başka bir halt değil.

Ve gereğinden fazla düşünüyoruz. Diyelim ki sevdiğimiz bir kız var, bizle de muhabbeti var ama başka erkeklerle konuşuyor mu konuşmuyor mu diye kendimizi içten içe yiyip bitiriyoruz. Hatta denk geldik mi ortalığı ayağa kaldırıyor, saçmasalak hareketler sergiliyoruz. gibtir edelim gitsin amk. O kız kimmiş? Bizim vereceğimiz değere nerden değiyormuş? Biz içgüdülerini kontrol etmekten aciz bir iki maymundan mı ibaretiz? ibaret olanlar olabilir, ben reddediyorum.

Gereğinden fazla düşünmemiz bununla da sınırlı kalmıyor. Yapmamız gereken bazı şeyler var, kendimizi geliştirmemiz gereken tonla konu var ama bilin bakalım ne yapmıyoruz? Çalışmıyoruz amk. Tembeliz. Bunun da sebebi çok düşünmek. Yapılacak şey belli, nasıl yapılacağı belli, ne oturuyoruz hala amk? Onu yapmam gerek diye diye kendimizi içten içe tüketiyoruz ama asla o şeyi yapmaya başlamıyoruz. Bunun sonucu olarak da gözümüzde bu iş büyüdükçe büyüyor, devasa bir hal alıyor, ve anlık nefsine hakim gelen insanlara da gereğinden fazla saygı gösteriyoruz, sanki yapılması imkansız bir şeyi başarmışlar gibi rağbet görüyorlar toplumdan.

isin ozu benmerkeziyetcilik ve bencilliktir.

bencillik esit degildir empati yapmamak. empatiyi tabii ki yapacagiz, karsimizdaki insani anlamadan. onun yerine kendimizi koymadan saglikli bir iletisim yurutme sansimiz yok. ve iletisim demisken, ne kadar cok iletisim, o kadar kabullenilme duygusunu tetikler ve gunumuzde cogu insanin buna ihtiyaci var.

kendimizi degersiz goruyoruz cogumuz. birine gosterdigimiz ilgi de bizim degerimizle paralel oldugu icin degersiz geliyor. iki konustum, iltifat ettim, ne ki diye dusunuyoruz, oysa karsidaki icin dedigimiz seyler o kadar etkili ki anlatamam. anlamak garip geldiyse empati yapalim:

bir kiz var, guzel birisi. ve sizle uc dort saat konusuyor, iltifatlar ediyor ve gercekten egleniyor. bu sizi mutlu eder degil mi beyler?

uc dort saat konusmasina bile gerek yok. size soyledigi en ufak guzel soz bile kalbinizdeki kelebekleri en az bir hafta ucusturur amk. oysa bu is o kiz icin uc saniyelik bir seydi.

bu guce biz de sahibiz arkadaslar. ilk tanistigimiz herkesin uzerinde bu buyulu etkiye sahibiz. ama bir seyi yanlis yapiyoruz.

o da bu isi cok suistimal ediyoruz amk. ilgiye bildigin boguyoruz. adam gibi iki guzel soz soylesen elde edecegin etkiyi yitirmekle kalmiyor, gelecekte gosterecegin ilgilerin de degerini azaltmis oluyorsun asiri ilgi gostermekle. bir daha da toplamasi gercekten zor oluyor, kisacasi basarisiz oluyorsun.

takunu cikarmamak lazim. kendimizi de onemsiz gormememiz lazim. bunlari basarabilirsek saglikli, keyif aldigimiz, bizi mutlu eden iliskiler kurabiliriz.

simdi donelim benmerkeziyetcilige. bu gibtigimin dunyasinda bencil olmadan bir gibim kazanilmiyor arkadaslar. gercek bu. ise girmek istesen bile tecrube istiyolar.

bu tip durumlarda belki yalan soylemek bile evla olabilir. zira surada takilip da yasamsal sorunlari olmayan birini hayal etmek guc. ve bunlarin ustesinden, daime iyi ve durust oynayarak gelemeyiz maalesef. eger cok zorda kaldiysaniz yalan soylemekten cekinmeyin, ama gercekten gerektiginde yapin.

yeniden dirilmenin ikinci parcasi erkekligi temin etmek. gecmisten gunumuze kadar gelmis gecmis tum erkeklerin testosteron seviyesi su ankinin uc dort bes kati falandi amk.

erkekler testosteron uzerine yurur. bu olmadan bir gibim yapamaz, surekli kendini uyusuk ve asalak hisseder. sacmasapan seylerle bizim bu hormonumuzu dibe cekiyolar.

bilinci yapiliyor ya da dogal bir sonuc olmasiyla ilgilenmiyorum, gercekten olmasi gerekenden daha az erkegim. bu durumu duzeltmek adina bu hormon seviyemi yukseltici hareketler yapmam gerek.

bu arada hareket demisken, yapilan her eylem bir harekettir. ve sunca yillik hayatim boyunca anladigim tek sey su ki, nerede hareket orada bereket. ne yaptiginin gram onemi yok. bir sey yap yeter. surekli bir sey yap. hareket et. cunku gibtigimin dunyasinda bedenimizi kontrol ederek yapabilecegimiz tek sey hareket etmekten ibaret. bunun uzerine ciddili kafa yorun, demek istedigimi anlayacaksiniz.

bir de ustune sosyal cevre baskisinin eklenmesi ibaresini bir yerlerde illaki duymusuzdur hepimiz. cogu zaman herhangi bir sorun yasarken bir de ustune insanlar gelir bir tekme de onlar vurur. erkeklerde bunun olma olasiligi daha fazla, cunku ortalama bir kizin toplumda yalniz birakilmasi gibi bir olay olamaz. yalniz kalanlar cogu zaman biz erkekleriz beyler.

bu yuzden kari gibi olmak bizim mentalitemize aykiri olmali. topluma ve taktan onyargilarina gibtiri cekecek gucu kendimizde bulabilmeliyiz. ve en onemlisi, asla bosta kalmamaliyiz. her gibtigimin saniyesi bir sey yapmak zorundayiz beyler.

bundan boyle kizlara prim vermek yok. konusabildigim zibilyon tane kiz var zaten aq. benle konusmak icin gunde otuz tane mesaj atiyor bir tanesi, bir digeri surekli bulusmak icin israrci.

digerleri sanaldan arkadaslar, ama gunlerinin buyuk bolumunde igden dcden bana bir seyler atip yaziyorlar. demek ki benimle konusmaktan keyif aliyorlar.

almayan da gibtirip gitsin zaten, benim de onlara am gozuyle baktigim yok. madem onlar benimle konusmayi keyif icin yapiyorlar, ben de onlarla konusurken rahat olmali ve keyif almaya bakmaliyim..

onun disinda sinava az kaldi. insanin kizlardan onay almasi gercekten kendisini guzel hissettiriyor, bu da beni ders acisindan motive ediyor. boyle olmayadabilir gerci. belki de hic bu islere bulasmadan monk mode gibi derslere odaklansaydim full, daha iyi bir noktaya gelebilirdim. ama su anki durumum da fena sayilmaz *

relaks olmak onemli. kasinti olmayacaksin bu gibtigimin hayatinda, cunku eninde sonunda topragin dort metre altina gomuleceksin. nasil ve ne zaman olacaginin belli olmamasi bu sonucu degistirmiyor.

kafama takilan sorunlarin cogunda olum oldugunu hatirliyorum isin ucunda. ve gibtir et diyorum, degmez amk. harbiden degmez. bu mentalite guzel.

isterse bin kiz beni reddetsin, isterse bin kez basarisiz olayim. bu mentaliteyle gibimde bile degil.

ama bu her seyi saldigim anlamina gelmiyor.

kavimler gocu olmasa bugunku almanlar fransizlar ingilizler ostrogotlar ziggggigigigigigutlar falan da orada olmayacakti ve yerlilerini katletmeyecekti.

abdyi bu milletler kolonize etmese hala kizilderililerin olacakti.

guney amerikayi ispanya isgal etmese inkalar asil sahibiydi.

daha yazayim mi? ne malsiniz amk ya.

ne zaman sifir ki amk

acsinlar valla yoruldum artik aq

ve gibtigimin toplumuna gibtiri cekin.

kimsenin ilgisine muhtac degiliz amk.

gibik kizlarin osuruktan amlarina muhtac degiliz. gibtigimin berkecanlarinin yaninda pisirik durmak zorunda degiliz.

populer kulturun dayattigi gibtigimin dandik kulturel ogelerine sahip cikmak zorunda degiliz. onlara uyum saglamak yerine gider ulkedeki tum antik kentleri ezberlerim daha iyi amk.

bu gibtigimin toplumu hicbir seyi hak etmiyor. herkes kendini kurtarma pesinde ve bencil. bunlar icin yasamayalim artik.

bes para etmez insanlarin kendini bir tak sanarak konustuklarindaki agiz kokusundan illallah ettim.

katilmak istemesem de dedigin bir raddeye kadar dogru.

mesele topluma gibtiri cekebilmek.

hicbir sey bilmeden, dogdugum gun basladi. ciplak ellerimle, silahsiz ve savunmasiz, bir kaplanin onune atildim. defalarca basarisiz oldum. defalarca o kaplan beni yere yatirdi.

ama oldurmedi. olduremezdi de zaten. cunku ikimiz de ayni bedenin bir parcasiyiz. o ilkel zevklerimi ve isteklerimi temsil ederken, ben dogru oldugunu dusundugum seyleri temsil ediyorum.

ama bu uzun basarisizliklar doneminde gelistim. kazanani olmayan bu savasta, cogu zaman kaybetsem de, biraz olsun zorlayabiliyorum artik.

sonunda ikimizin de kaybedecegi savas.

zalimler zalimlerle savaşıyor, kazanan tarihi yazıyor. ikisinin de canı cehenneme. bu kadar basittir bu iş.

bari olmeden helvamizi yiyelim de yabanciya gitmesin ustam.

yağmur kapımı çaldığında ağlarım.

o gün bugündür şehre tek bir damla yağmur yağmadı.