ben tanrıdan daha ahlaklıyım

çünkü ben bir iyilik veya güzel bir şey yaparsam bunu kendi zavallı var oluşuma bencil yaratılış özüme bana senin tarafından verilmiş sende olmayan kötü dürtülerime duygularıma rağmen yapacam ama sen o kadar zavallısın ki kendi yarattığın varlıkların yapmış olduğu eylemlerin sonuçlarını onlara ödetirsin kendini mükemmel zannediyorsun bizi sınamaya kalkıyosun peki seni kim sınıyacak ey tanrı o kadar mükemmeliyetine rağmen iyilik mi yapıyorsun bizi cennetinlemi ödüllendireceksin senin cennetini istiyen oldumu sen kendi kendine gelin güvey oluyorsun bizi sınama hakkını nerden buldum bencillik duyguları hertkeze aşıladın sen de yok ki o duygular sen acı çektin mi ey tanrı bir yerin yandı mı senin bizi yakacağını sölüyosun sen o acıyı hiç tattın mı peki ey tanrı sen hiç hasta oldun mu o hastanede acılar içerisinde boğuşan insanları izliyorsun aç insanları izliyorsun onları ödüllendireceksin değil mi onları cenneytine alırsın bölece ödüllendirirsin kendinle gurur duy o zaman yaptığın iğrençlikleri böle telafi ettğin için ama şunu unutma benim senden öle bir talebim yok senin yalancı cennetine de ihtiyacım yok beni cehenneminde yak istediğin kadar tatmin et senin zavallı adaletine ihtiyacım yok senin gibi güç peşinde değilim güçlü olabilirsin istediğin her şeye sahip olabilirsin ama benim erdemime yenildin bana sen verdin bunun sorumlusu da sensin bu suçuda benim üstüme at ben suçluyum çünkü sen suçlu olduğun için ben suçluyum