1. 26.
    0
    ama özgür ve mutlu değildim. eve en geç 9da geliyordum. aç olmasamda zorla
    yemek yediriyordu. günden güne aldığım kilolar beni rahatsız etsede yemek
    zorundaydım konuşmaması için o ses tonunu duymak istemiyordum çünkü
    ve bir gün babaannem bana aynen şöyle dedi eve yeni gelmiştim :

    takma adım edivardo : e

    b : yemek yedin mi oğlum
    e : yok babaanne dışarda yedim ben
    b : sen neden gelip evde yemiyorsun
    e : babaanne arkadaşlarla dışarda yedik uzatma
    b : git o zaman yurtta kal neden sen burda yemiyorsun.

    o gün gerçekten sabrımın sınırlarını zorlamıştı ama kendimi zor tutmuştum.
    idare etmek zorundaydım. burda aldığım harçlıkları gözümün önünden geçirdim
    ve dayanmam gerektiğimin kanısına varmıştım.
    ···
   tümünü göster