bu gün telefonumun çalmasıyla uyandım

eski patronumun diğer ortaklarının hisselerini satın aldım. yüzde 60 oranında hissem oldu. şirket artık benimdi. iş yerine gittim. kapıdan girer girmez sudeyle göz göze geldik. hızlıca yürüyerek yanıma geldi ve bana sarıldı. “hepimiz seni çok özlemiştik” dedi bana. gülümsedim. benim çok yetenekli ve positif enerjili eski iş arkadaşlarımda alkış tuttular. sudeye dönüp “bende seni özledim küçük fahişe” dedim. sude bir anda mosmor oldu. kahkahayı bastım. sonra iş arkadaşlarıma dönüp bağırarak, “geri dönmemin şerefine, beni bu kadar sevmenizin karşılığı olarak” dediğimde hepsi maaşlarına gelecek zammın umuduyla ayağa kalktılar ve ben devam ettim “hepinizi kovuyorum huur çocukları, şimdi gibtirin gidin burdan” birbirlerinin yüzlerine öküz gibi bakmaya başladılar. kahakahalar atarak eski patronumun odasına girdim. beni görür görmez ayağa kalktı. “eski başarılı elemanım ve yeni ortağım. evine hoşgeldin.” dedi bana. gülümsedim. “hoşbulduk eski patronum ve benim yeni başarılı elemanım” diyerek “hadi şimdi o koca zütünü kaldır ve yerimden kalk” dedim. bunu yapamazsın falan diye söylenmeye başlayınca yanına usulca gittim ve kolundan tutarak onu kaldırdım. şok olmuş gibiydi kalktı. bende koltuğa oturdum. “o zaman kalan hisseleride al seninle ortak olmak istemiyorum” dedi. kahkaha attım. “seninle ortak değiliz zaten sen küçük ortaksın ve benim elemanımsın” dedim ve hisselerini almayacağımı söyledim.