sevdigim kız bana karşı soguk

Bir kadın sizden soğuduysa mutlaka etrafında bir ibiş vardır, birini bulmadan bir diğerini bırakmaz, ondan soğumaz soğuyamaz;
ona şunu diyeceksiniz,
“bak canım ben seni seviyorum, ayrılma gibi bi düşüncem de yoktu. aklıma bile gelmedi yahu… ama sen istiyorsan yapacak bi şey yok tabi… yine görüşürüz nasılsa” falan filan.

yani cool, aklı başında, güçlü bi şekilde. hani ne salya sümük bana dön diye yalvararak ne de “gibtir lan ben de seni sevmiyorum. ne huurymuşsun kaltak allah belanı versin kokun sindi mi onun da üstüne” şeklinde kayışı kopartarak.

ayrılmak isteyen bi kadına kuru bi “peki” den daha fazla koyan şey yoktur. sadece “peki... ”

kadın ruhu olumsuzluğa, mutsuzluğa bağımlıdır. fazla mutluluk hoşlarına gitmez. içinde illa da bi hastalık ararlar.
kafalarına bi şey takmak zorunluluğu hissederler. kadın en mutlu anında bile nostaljik, melankolik, olumsuz şeylere ihtiyaç duyar. özellikle de elinde olmayana…

üç gün sonra o fırıldak dallama şebeklikler yaparken siz geleceksiniz aklına. sizin yanınızda olsaydı da o gelecekti. ne yoksa onu özlerler... ben bu ibişi mi sevdim diye bakacak ona. ne cool adamı ya tam şaklaban diyecek belki. hepsini demeyecek tabi üç gün sonra. sadece anlık içinden geçecek başlarda. ve zaman geçtikte büsbütün saracak. acı çekecek. kanayacak. ne size dönebilecek ne onunla olabilecek. bedelini o muallakye ödetecek tabi. ağzına sıçacak. siz nasıl kalacaksınız peki aklında? gitmek istediğimde bana sevgi dolu gözlerle bakıp sadece “peki” diyen onurlu, gururlu, tam bi erkek…

editlerin editi: sizi iki yüzlü yavşak soytarılar, hala şukulayıp duruyorsunuz bunu, aranızda erkek taklidi yaparken yazdığım yazı bu, adamın dibiydim o zaman...
kadın olduğumu açıklayınca nasıl o pembe babun zütünüz çark etti hemen.