7 sene önce tek umut olarak gördüğüm bu zırvalık bütün bilinçaltıma nüfus etmiş durumda. Şöyleki taa o zamandan insanları 2ye ayırmışdım nofap yapanlar ve yapmayanlar. 31 çeken hatda ciks yapan birinin başarılı olmasına ihtimal dahi vermiyordum. Uniye girdiğim yılın yazında ulan kızlarla iç-içe olcam ya ciks yaparsam diye telaşlanıyodum öyle bir ciddiye almışdımki orgazm olduğum an bi tak parçasına dönüşeceğimi düşünüyordum, 20+ günde olduğumda ise kendimi yenilmez sanıyordum. 2 sene önce bunun tamamen zırva olduğunu anlasamda biliçaltıəmdan atamıyorum. Sürekli olarak telefonumdaki gün sayacını kuruyorum, mastürbasyon yaparsam hayatım berbat olacak düşüncesinin farkındayım fakat bilinçaltım bunu kabul etmiyor. Örneğin sabah 31 çekmişsem günün geri kalan tüm planlarını iptal eder ve o günü tüm gün yatarım çünki yaptığım sporun, okuduğum kitabın ve s bana hiçbirşey katmayacağını düşünürüm evet aptalca ama elimde değil.