evet belki hayatta birkaç kademe ilerledim ama kaybettiğim şeyler daha fazlaydı. en çok da kendimden, karakterimden, zekamdan... meğer istediklerim hiçbir zaman şimdi elimde olanlar değilmiş. bunu çok çok geç anlıyorum. ve arzu duyduğum onca şeye karşı hevessiz olduğum ilk günlerimi çok özlüyorum. özgür, yaratıcı, karmaşık yaşantıma dönmek için can atıyorum. öyle bir yol var mı?