bir yıl içinde yaşadığım onlarca travma sonrasında pgibolojik destek almaya karar verdim. bir süre ilaçlara alışma süreci geçirdikten sonra istediğim bölümü kazanmak için bir dershaneye yazılmak istedim.

babam yeni emekli olmuştu ve çalışmaya devam ediyordu. bir de hiç beklemediğimiz bir kurumdan aile maddi desteği almaya başlamıştık. ev dededen kalma olduğu için kira da vermiyorduk ve bu yüzden maddi olarak baya bi rahat etmeye başlayacaktık.

bir sene önce olsa ailem dershane fikrine yüksek ihtimalle çok sert tepki verecekti ama maddi açıdan endişeleri azaldığı için ilk başta karşı gelseler de bir şekilde kabullendiler.

yıllardır gitar çalıyor, şarkı söylüyor ve müziği seviyordum. bu işi neden profesyonel anlamda yapamayım ki diye düşündüm ve konservatuara hazırlanmaya başladım.

bir hedef koydum ve artık elimde kalan tek şey bu hedefti. hiçbir şeyi elde edemesemde sevdiğim işi yapmayı hayal ettim ve tutunacak bu son dalıma sıkı sıkı sarılmaya başladım...