16 Haziran Saat 14:51 sigara paketini kırıp attım.

Sigara bağımlılığının nikotin ile hiçbir ilgisinin olmadığını düşünüyorum . Çünkü nikotin sakızı da denedim. 1 sigara dalında 0.6 mg nikotin varken ben ağzımda 4 mg lık nikotin sakızıyla gezerken vücudum beynim nikotin ile dolup taşaken çıldıracak gibi sigara arzuluyordum.

Demek ki bu bağımlılık fiziksel çekilmeyle pek alakalı değil. Pgibolojik bağımlılık olduğunu düşünüyorum.

Gün içerisindeki ruhsal hislerimi ve karşılaştığım durumları sigara içerek kodladığım için , artık gündelik her olay ve durumda onu aradığımı bu sebeple bağımlı olduğumu düşünüyorum.

Yani sağlam bir insanın gündelik hayatta koltuk değnekleriyle gezdiğini düşünün . Ve etraftaki bir çok insan da öyle geziyor ve ona ihtiyaçları olduğuna onsuz yürüyemeyeceklerine inanmışlar. Bu adamın elinden koltuk değneklerini alsan fiziksel olarak yürümesinde bir engel var mı? Kesinlikle yok o halde neden yürümüyor ? Neden yürümüyor? Çünkü onsuz yürümekte problem yaşadığına inandığı iÇiN yürüyemiyor.

Peki neden çıldıracak sinir geliyor neden aklına kötü düşünceler hücum ediyor ? Tamamen hayat desteğinin elinden alındığına yönelik inancı yüzünden kendi kendisine yapıyor. Kendi serotonin kendisi kesiyor böylece . Ve mutsuz oluyor.

Düşüncelerim bu yönde tekrar içersem de buraya yazacağım

15:04 entry i girdikten sonra şu düşünce aklıma geldi . Ulan acaba sigaradan gerçekten kurtuluyor muyum ne. Bir sevinç kapladı içimi ve hemen aklıma sigara düştü. Ne kadar ironik bir durum. Demek ki sevindiğim her anımı sigarayla doldurmuşum . Sigara olmadan sevincimi nasıl yaşarım demişim aq .