Ve ensar hocam dizlerin'in üzerine çöktü, Bizleri koruması altına alan o idi, artık ne bir kazma darbesi sallayacak gücü, ne de bizi koruyacak takâdi kalmamıştı, ellerini açıp yakarırcasına,

+ Ahiret te, müminlere sonsuz ihsanda, lütufta ve ikramda bulunan rabbim, El-Hafîz işmi şerif'in ile bizi koru, El-Hayy, Er-Reşîd bize bir çıkış göster,

-amin

Çektiğim acılar kemiklerimi un ufak ediyormuşcasına beni yerle bir etmiş dahi olsa, ağızım'dan çıkan tek söz oldu, kendi acizliğimi anlamış ve rabbim'e orada canımı vermek için bekliyor iken, ensar hocam dizlerinin üzerinden doğruldu,

Kazmayı sapından kavradı, öyle bir kaldırmıştı ki kazmayı görüş alanımdan çıktı, yere ne kadar sert indirirse indirsin, acılarımız artmış ve o çıkmazın içine biraz daha saplanmıştık,

Orada şerli cinni varlıkları görmesem, kıyamet bu gün derdim.

Kazma alev almış, etrafımı saran cinniler saldırmak için hazır kıta bekler ve ensar hocam vurduğu son kazma darbesini ile gücünü tüketmiş iken,

Dudaklarımda, bu gün, burada hocam ile ölecek olmanın, gitmem gereken yere gitme'nin verdiği tebessüm ile umutsuzca bizleri parçalamalarını bekler iken,

Hocam artık bayılmıştı, hocamın bayılmasını fırsat veren şerliler beni etkileri altına almaya ve var güçleri ile saldırmaya çalışırken, görüşüm bulanıklaşmaya, kulaklarım uğuldamaya ve bilincimi kaybetmeye kaybetmeye başlamıştım, gözlerimi son defa olarak kapatıp vazgeçiyordum,

Pes etmiştim. Bitmişti.