Prensip dersen kendimi övmekten daha çok kötü huylarımı sayarım

Karakterimden ve onurumdan asla taviz vermem. Mesela bazı insanlara laf sokarlar o da dodgelayıp şakaya vurur hatta karşıya bile şakaymış gibi laf sokmayı yansıtabilir. Ben kesinlikle bunu yapamam. Onun dışında eğer karakterime uyan bir hareket değilse o an yapmam gereken şeyin o olduğunu bilsem de yapamam. Oysa bana bunlar bir yerde saçma geliyor. Yapılması gereken bir şey varsa bunun bana uyup uymamasını çok sorgulamamam, biraz esnek olmam lazım. Hayatımdaki en büyük hatalar biraz bu yüzden başıma geldi

Bunun dışında plan yapmadan hiçbir işe kalkışamam, donar kalırım. Anlık işlerde bile ya daha önceden bunun ihtimalini falan düşünmüş olurum ya da en kısa sürede bir plan yapmaya çalışırım. Bu yüzden sürprizlerden nefret ederim.

Hiçbir cevaba saçma gözüyle bakmamaya çalışırım. Karşımdaki ile empati kurup onun hangi koşullarda, hangi düşünceyle ve neden bu cevabı verdiğini anlamaya çalışırım. Hemen anlayamazsam da geçiştirir ama gün boyunca da anlamaya çalışırım. Her düşünce her fikir içinde bir mantık içerir ama mantığın ne kadar saptığına veya o mantığa ulaşırken oluşan hatalara göre doğru, yanlış ve farklı görüşler içerir.