Yurtta kalırken oda arkadaşlarım beni uyurgezer olduğum için “cinli” sanıyorlardı. Birisi annesine cin duası yazdırıp dolabına asmıştı hatta. Ben de onları korkutmak için arada kafamı aniden sağa sola çeviriyodum. Tabi deli gibi korkuyorlardı :D

Bunlar artık benle aynı oda da kalamaz oldular. Arkadaşlarının odasına falan gitmeye başladılar. Benim de hoşuma gidiyor tabi hem eğleniyorum hem de oda bana kalıyor istediğim gibi takılıyorum.

Bir gün bunlar boş oda bulamadılar geldiler bizim odaya tekrar. Ben de kendi kendime planlar yapıyorum şunları inceden korkutayım diye. Gece olduğunda aniden gözlerimi açtım ve gördüğüm tek şey çocuklardan biri elinde sandalyeyle benim üzerine yürüyor diğeri ise yatağa yatmış çığlık atarak yorganı turuyor.

Ben tabi olayı anlamaya çalışıyorum çünkü hiçbir şey hatırlamıyorum neler olduğuna dair. Allahtan çocuk sandalyeyi bana fırlatmadı. Uyandığımı anlayıp neler olduğunu anlattılar. Gece resmen terör estirmişim oda da, duvarları yumruklamışım sonra kitapları dağıtmışım en sonunda kapıya bi yumruk atıp içini göçertmişim. Onlar da korkudan ne yapacaklarını bilememişler tabi. Dilekçe yazıp odadan gittiler :D ben bir süre tek kaldım oda da ancak bu olaylar hiç sonlanmadı. Arkadaşlarımın evinde, kendi evimde, yattığım yerlerde terör estirmeye devam ettim.