12-15 yaşlarında yaptığım lanet bir şey yüzünden kendimden nefret ediyorum, objektif olarak bakılınca da nefret uyandıracak bir şey kendi kafamda büyütmedim mevzuyu, açık açık söylesem yüzüme dünya üzerinde bir kişi bakmaz. Kendimi telkin ve teskin ediyorum, olanların geçmişte kaldığına, onu yapanın akil baliğ olmadığına dair. Ama koskoca 2 hayatın içine ettim, kendiminki de dahil. Bazen ne yaptığımı unutuyorum o zamanlar verimli, güler yüzlü ve daha insan canlısı oluyorum. Gel görelim ki çoğu zaman geçmişte ne yaptığımı sürekli kendi kendime hatırlatıp bunun yükünü çekiyorum.

intiharı yaklaşık 2 senedir düşünüyorum, her seferinde kendimi caydırıyorum. Bir gün kendime karşı olan nefret duygum canıma kıyma cesaretini verecek kadar kabarırsa düşüncesi beni ürpertiyor. Amacım demagojiyle sempati toplamak değil, içinde bulunduğum duygudurum pek sağlıklı değil ve bir şekilde dışa vurmak birilerinin bunu görecek olması düşüncesi bile günah çıkartma hissiyatı verip biraz da olsa rahatlatıyor.

Hepinize esenlikler dilerim.