1 ay sonra 23 yaşıma gireceğim bugünlerde hayat çok anlamsız ve dümdüz sadece yemek yiyor ve uyuyorum .Aslında herşey gayet iyi gibi gözüküyor. iyi iyi bir okulda elektrik mühendisliği okuyorum iş sağlığı güvenliği diplomam var bölümüm ingilizce cebim yeterince doluyor... Fakat boşluktayım yaşamaktan keyif almıyor hatta istemiyorum bile intiharsa sadece ödleklik ve kaçış yolu değil bir bakıma cesaret işide aslında ama belki inançtan belkide sonunu merak ettiğimden zütüm yemiyor. Mevcut arkadaşlarımla aram gayet iyi sevilen ve ortamın neşe kaynağı olarak nitelendirilen biriyim ama bunların içinde kendimi çok yalnız hissediyorum. Şuana kadar olan tek kız arkadaşım lisedeydi oda beni boynuzladı zaten sebepsizce. Yaşıtlarımın zamanında yaptığı hiçbirşeyi yapamadım barlara partilere gidemedim cinsel deneyim yaşayamadım veya madde kullanmadım . Yapsaydım mutlu olurmuydum sorusunu kendime soruyorum. Ailemi çok seviyorum çok değerli insanlar onlar için can alır can veririm ama lise mezunu bir baba ve ilkokul mezunu bir anne kardeşlerimin hepsi benden +10 yaş büyükler birşey paylaşmak neredeyse imkansız. Sadece beni sevecek ve benimle vakit geçirmek isteyen bir kadın aramıştım bunun bir çözüm olacağını düşünüyodum halada düşünüyorum . Olmamasına sebep arıyorum bazen bulamıyorum egodandır diyorum sonra ne alaka diyorum aynaya bakarken utanacak bir yüzüm yok ve boş birisi değilim . Sıkıldım beyler yaşamaktan keyifsiz mutsuzum