PART 10

O an aklıma oğlum geldi, tüm bu yaşadıklarım beni mahvetse de onun için savaşmak zorundaydım.En kötü başaramaz ve ölürdüm. Kaybedecek bir şeyim kalmamıştı.
Bir ab önce keşifi yapıp , bulabidiğim tüm eşyalarla eve dönmeliydim.
Her ne kadar oğlumu odasına kilitlesem de o kız benim için hala bir muallaktı. Ona bir zarar verirse, kendimi öldürmezdim, ölüm kolay bir kurtuluştu artık bu dünyada.
Yaşamak ise zorlu ve çileli bir mücadele.

Parmağımın acısı biraz olsun dinmişti, en azından hareket edebilicek kadar...
Ayağa kalktım ve benzinliğe doğru yürümeye başladım. Dışarısında neredeyse hiçbir şey yoktu,

-Ne zamandan beri orda olduğu belli olmayan birkaç paslanmış araba ve bir tane de aylardır orda olduğunu farzettiğim ceset , artık kemiklerini görüyordum-

içeri doğru adımımı atar atmaz daha kötüsüyle karşılaştım,

Kahretsin! , Bu koku beni öldürecek kadar yoğundu, 100 metre kadar bir alanda aylarca bekleyen 8 çürük ceset parçası bu kokunun kaynağıydı. Bunlar yağma sezonu adı verdiğimiz o 1 aylık döneme aitti
O bir ayda ölen milyonlarca insanın çoğu virüsten değil, yiyecek savaşı sebebiyle ölenlerden oluşuyordu.

Tabiki içerde de beklediğim gibi yiyecek bir şey yoktu , kalan tek şey ise raflardaki prezervatiflerdi...

-Sanırım doğanın küçük ve acımasızca bir şakasıydı bu, Doğa Ana şu anda prezarvatif kullanmadan insanoğlunu resmen gibiyordu-

Depo tarafına doğru gittim , burası karanlık ve soğuktu, fenerimi açtım ve ilerlemeye doğru başladım.

Burda birkaç koli ve üstünde kanları kurumuş bir silah beni karşıladı.

---Part 10 Sonu---